> Maslo bylo dostarczane swieze nie bylo w masle tyle konserwantow i to
> maslo mialo krotki okres przydatnosci, inaczej bylo z wprowadzonym po
> 1981 roku masle solonym, ktore z raci soli boglo lezec znacznie dluzej
> na sklepie, ale tego masla nikt nie chcial brac i ludzie czekali na
> dostawe swiezego... Tak bylo!

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0f/K
siazeczka_Zdrowia_Dziecka-wpis_masla.jpg

Wiele sklepow w latach 60- siatych i 70-siatych nie mialo wlasnej
> chlodni, dlatego miesa nie mozna bylo dlugo przetrzymywac. Ludzie wezcie
> pod uwage, ze piszemy o latach kiedy jeszcze rpdukcja zywnosci to w 80%
> siweze produkty krtore po dniu juz mogly byc zepsute. Dzis to ciezko
> zrozumiec, bo maslo moze w chlodni lezec i miesiac...
> Takie byly uwarunkowania i tak bylo w prawie kazdym kraju.
Kartki na mięso i "kartki na kartki" dotrwały do ostatnich chwil PRL:
zniesiono je w sierpniu 1989 roku.
Cytat za http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,36651,1855098.html

Tutaj będzie moja historia. Dostałem się do przedszkola tylko dlatego że
miałem wujka na wsi który "sprezentował" dyrektorce przedszkola pół
cielaka. Nikogo nie interesowała matka samotnie wychowująca dwójkę
dzieci.


> Cukier nie byl na kartki ale na talony to roznica, bo talon nie
> uprawnial do zakupu cukru ale do znizki 90% na cene cukru, cukru po
> cenie komercyjnej nigdy nie brakowalo.

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Kartk
a_P3_11-83.jpeg&filetimestamp=20050106235458

W sierpniu 1951 pojawiły się bony mięsno-tłuszczowe. W maju 1952
dołączyły do nich bony na mydło i proszki do prania oraz na cukier i
słodycze. Przyjęto nazwę "bony", bo "kartki" mogły źle się ludziom
kojarzyć. W tym czasie przecież cały naród ofiarnie wykonywał plan
6-letni. Bony zniesiono w 1953 roku.

W połowie lat siedemdziesiątych socjalistyczna gospodarka planowa znów
się posypała i w sierpniu 1976 r. wprowadzono tzw. bilety towarowe na
cukier. Winą za brak cukru obarczono spekulantów i "chomikarzy".

Kartki na cukier zlikwidowano dopiero 1 listopada 1985 r. Na "wyroby
czekoladopodobne" - w marcu 1988.
Cytat za http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,36651,1855098.html




> Nie twierdze, ze w czasach PRL-u wszystkiego bylo pod dostatkiem, ale
> tez bez przesady nie bylo zle! Nikt glodny nie chodzil, ludzie jezdzili
> na wakacjie, robili zakupu na wakacjach, zyli normalnie.
> To, ze byly dostawy tego czy tamtego o okreslonych porach to efekt
> takiej a nie innej logistyki.

> Co innego lata 1980-1982 kiedy to krajem wstrzasnely wielodniowe czy
> nawet miesieczne strajki ogolnokrajowe o podlozu politycznym.
> Dzis jeszcze w niejednej wiosce w UK, sa male sklepiki, gdzie np. mieso
> sie zamawia bo polki sa puste...

Mięso sie zamawia bo właściciel chce mieć pewność że sprzeda w 100% to
co zamówił a nie że brakuje. Podobnie robi się teraz w Polsce w małych
wsiach. Nie rób proszę z ludzi idiotów.

> Sklepy z pieczywem sa zamkniete juz o 15:00 bo pieczywo na dzien
> dzisiejszy wyprzedane...
> Sklepy z alkoholem zamkniete po 23... generalnie po 16 na wsi lub w
> malym miasteczku juz nic nie jest czynne.
> Tak jest dzis. Bylo bardzo podobnie w czasach PRL-u w Polsce.

Kiedyś było podobnie na skalę całego kraju a nie mieścin.
Dziś o 4 nad ranem jak mam ochotę to odwiedzę supermarket albo stację
benzynową.


> Nie jadalo sie skromniej:) jadalo sie znacznie lepiej niz dzis, choc
> ciezko w to uwierzyc to to prawda... Nawet w czasach "kartkowych"
> spozycie miesa i wedlin bylo wyzsze niz dzis! Potrafisz ten fenomen
> wyjasnic?

Ludzie teraz jedzą mniej mięsa bo zmieniła się moda. Zafascynowanie
kuchniami azjatyckimi, śródziemnomorskimi, różne odmiany wegetarianizmu
i przekonanie o zdrowej diecie mającej jakoby przedłużać życie.

Teraz jak chce to mogę za całą wypłatę zakupić jakiegokolwiek mięsa
jakie mi tylko przyjdzie do głowy to jest tylko kwestia tego czy mam
ochotę czy nie.
Kiedyś za dobrą wędlinę i mięso mogłeś załatwić prawie wszystko. Teraz
jak wejdziesz do salonu samochodowego i powiesz że masz cielaka na boku
to cię wyśmieją i poproszą o powtórzenie i nagrają na komórkę a kiedyś
to była proza życia.