W dniu 2013-03-15 22:54, RadoslawF pisze:
>
> Teoretycznie może mieć, praktycznie aż tak dobrze nie mają.
> Koszty prowadzenia działalności są spore a od niepamiętnych
> czasów najskuteczniejsze maskowanie zysków to były inwestycje
> w sprzęt, materiał i nieruchomości (jeśli to możliwe) legalizacja
> wobec tego kilku na czarno pracujących nie będzie specjalnie
> odczuwalna.

No chyba, że przekroczysz magiczną barierę ilości pracowników, po której
władzę w twojej firmie przejmują związkowcy.
Wystarczy 10 członków danej organizacji związkowej (czyli dziesięciu
"dogadanych" pracowników) i zamiast pracy czyt. podejmowania decyzji,
zajmujesz się "uzgodnieniami" i "konsultacjami". A dziesięciu
pracowników to wcale nie tak dużo dla rozwijającej się małej firmy -
potrzeby są znacznie większe - ale pracodawcy bronią się jak mogą.

Oczywiście to nie tylko związki zawodowe są problemem (biurokracja,
często absurdalne przepisy BHP itp.), ale chciałem zwrócić uwagę, że
sprowadzanie problemu pracy na czarno tylko do kwestii płacowych to zbyt
duże uproszczenie.
Końcowe zdanie z tego hmm... raportu jak i sam hmm...raport:
"Teraz już sam wiesz, czy opłaca się zatrudniać na czarno." mógł napisać
tylko ktoś, kto nigdy nie stał "po drugiej stronie".

Barierą jest, często nie do przeskoczenia, zatrudnienie pierwszego
pracownika w tzw. jednoosobowej działalności gospodarczej. Pracy od
groma po 16 godzin, zlecenia są, kasa jest, na urlop też by się
pojechało. Z tyłu głowy (szczególnie pod koniec dnia, a ściślej dnia
pracy) codziennie kołacze się myśl "w końcu kogoś zatrudnię bo się
wykończę". Potem bierzesz ołówek, liczysz i wychodzi ci, że pensja dla
tego jednego pracownika to tylko ułamek dodatkowych kosztów, które (w
miarę) racjonalnie rozkładają się dopiero przy kilku zatrudnionych - a
tylu nie potrzebujesz.

Pozdrawiam
Piotr