Wyburzanie budynków za pomocą materiałów wybuchowych to bardzo ciekawy
problem. Pare lat temu przeszedł z pod prawa górniczego (górnicy mieli
dostęp do cywilnych materiałów wybuchowych) pod prawo budowlane. Efekty
poniżej.

Żródło: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r. w
sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych
(Dz. U. z dnia 19 marca 2003 r.).

Rozdział 19.

par. 255 punkt 2.
Tymczasowy skład środków strzałowych lokalizuje się w osobnym budynku o
specjalnej konstrukcji przeciwwybuchowej
mój komentarz: nikt nie wie co to jest konstrukcja przeciwwybuchowa. Co
gorsza, może się
okazać, że zanim podłoże ładunki będę musiał sobie taki obiekt wybudować.

par. 257 punkty 2 i 3.
2. Zabrania się przenoszenia przez jedną osobę skrzynek z materiałem
wybuchowym o masie powyżej 25 kg.
3. Przy jednoczesnym przenoszeniu większej ilości skrzynek ze środkami
strzałowymi należy zachować odległość co najmniej 5 m między przenoszonymi
opakowaniami.
mój komentarz: jak 25 kilo dynamitu zdetonuje mi w pudełku to szanse na
przeżycie będzie miał ten co idzie 50 m odemnie a nie 5.

par. 262 p.2 2. Inicjowanie sieci ogniowej należy realizować za pomocą
zapalaczy chloranowych lub zapłonników tarciowych.
mój komentaż: Tutaj niestety musze pokrótce wyjaśnić. Kiedyś stosowało się
lonty prochowe (coś podobnego do tych z westernów) i faktycznie odpalało się
je od odpowiedniej draski. Tyle, że w górnictwie przestano je stosować w
latach 50 a w wyburzeniach nigdy się ich nie stosowało. Za po stosuje się
inne lonty (tak zwane "lonty detonujące") których odpalenie od "zapłonnika
tarciowego" skończyłoby się dla mnie co najmniej utratą ręki.

Pytanie brzmi: Czy ja, jako obywatel mam prawo zaskarżyć takie
rozporządzenie wykazując jego idiotyzmy, czy też mam co głuprze rzeczy po
prostu ignorować i łamać prawo, którego się przestrzegać nie da?

Pozdr
Aleister