eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoAkty prawneProjekty ustawRządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej

  • Kadencja sejmu: 7
  • Nr druku: 693
  • Data wpłynięcia: 2012-09-05
  • Uchwalenie: Projekt uchwalony
  • tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
  • data uchwalenia: 2012-10-12
  • adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1315

693


Druk nr 693

Warszawa, 5 września 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-87-12



Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o radiofonii i
telewizji z projektem aktu wykonawczego.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Administracji i Cyfryzacji.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji1)

Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U.
z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1:
a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Zadania radiofonii i telewizji, o których mowa w ust. 1, są
realizowane przez dostarczanie usług medialnych.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Odbiór krajowych i zagranicznych programów oraz
audiowizualnych usług medialnych na żądanie
przeznaczonych przez dostawców usług medialnych do
powszechnego odbioru jest wolny, z zachowaniem
warunków określonych przepisami prawa.”;
2) art. 3a otrzymuje brzmienie:
„Art. 3a. 1. Dostawcy usług medialnych, mając na uwadze
realizację obowiązków określonych w ustawie,
w szczególności w art. 14a, art. 16b ust. 3a, art. 18a,
art. 47e i art. 47g, mogą tworzyć i przystępować do
kodeksów dobrych praktyk w
rozumieniu ustawy
z
dnia 23 sierpnia 2007 r. o
przeciwdziałaniu
nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171,
poz. 1206).
2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, działając
w
zakresie audiowizualnych usług medialnych na
żądanie, we współpracy z ministrem właściwym do
spraw informatyzacji inicjuje, wspiera i promuje
powstawanie kodeksów dobrych praktyk, o których
mowa w ust. 1.”;


3) w art. 4:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) usługą medialną jest usługa w postaci programu albo
audiowizualnej usługi medialnej na żądanie, za którą
odpowiedzialność redakcyjną ponosi jej dostawca i której
podstawowym celem jest dostarczanie poprzez sieci
telekomunikacyjne ogółowi odbiorców audycji, w celach
informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych; usługą
medialną jest także przekaz handlowy;
2) audycją jest ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez
niego (audycja audiowizualna) albo ciąg dźwięków
(audycja radiowa), stanowiący, ze względu na treść,
formę, przeznaczenie lub autorstwo, odrębną całość
w stworzonym przez dostawcę usługi medialnej programie
lub katalogu audycji publicznie udostępnianych w ramach
audiowizualnej usługi medialnej na żądanie, zwanym dalej
„katalogiem”;”,
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) dostawcą usługi medialnej jest osoba fizyczna, osoba
prawna lub osobowa spółka handlowa ponosząca
odpowiedzialność redakcyjną za wybór treści usługi
medialnej i decydująca o sposobie zestawienia tej treści,
będąca nadawcą lub podmiotem dostarczającym
audiowizualną usługę medialną na żądanie;”,
c) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6)
programem jest uporządkowany zestaw audycji,
przekazów handlowych lub innych przekazów,
rozpowszechniany w całości, w sposób umożliwiający
jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez
nadawcę układzie;”,
d) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) audiowizualną usługą medialną na żądanie jest usługa
medialna świadczona w ramach prowadzonej w tym
2

zakresie działalności gospodarczej, polegająca na
publicznym udostępnianiu audycji audiowizualnych
w
oparciu o katalog ustalony przez podmiot
dostarczający usługę;”,
e) po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:
„8a) publicznym udostępnianiem audiowizualnej usługi
medialnej na żądanie jest jej świadczenie w sposób
umożliwiający ogółowi użytkowników, w wybranym
przez nich momencie i na ich życzenie, odbiór wybranej
przez nich audycji z katalogu udostępnionego w ramach
takiej usługi;”,
f) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) dostarczaniem
usługi medialnej jest rozpowszechnianie
programu albo publiczne udostępnianie audiowizualnej
usługi medialnej na żądanie;”;
4) w art. 6 w ust. 2:
a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) organizowanie badań treści i odbioru usług medialnych;”,
b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) prowadzenie monitoringu rynku audiowizualnych usług
medialnych na żądanie w celu ustalenia kręgu
podmiotów dostarczających audiowizualne usługi
medialne na żądanie oraz oceny wykonania obowiązków
wynikających z ustawy przez te podmioty;”,
c) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) opiniowanie projektów aktów prawnych oraz umów
międzynarodowych dotyczących radiofonii i telewizji
oraz audiowizualnych usług medialnych na żądanie;”,
d) pkt 12 otrzymuje brzmienie:
„12) inicjowanie i wspieranie samoregulacji i współregulacji
w zakresie dostarczania usług medialnych;”;

3

5) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu:
„Rozdział 6a
Audiowizualne usługi medialne na żądanie
Art. 47a. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie
kształtuje katalog audycji samodzielnie i ponosi odpowiedzialność za jego treść, co nie
narusza przepisów dotyczących odpowiedzialności innych osób za treść
poszczególnych audycji, reklam lub innych przekazów.
Art. 47b. Nałożenie na podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną
na żądanie obowiązku lub zakazu publicznego udostępniania określonej audycji lub
przekazu może nastąpić wyłącznie na podstawie ustawy.
Art. 47c. 1. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie
jest obowiązany do zapewnienia użytkownikom łatwego, bezpośredniego i stałego
dostępu do informacji umożliwiających identyfikację usługi i podmiotu dostarczającego
audiowizualną usługę medialną na żądanie, a w szczególności do informacji o:
1) nazwie audiowizualnej usługi medialnej na żądanie;
2) nazwisku, nazwie lub firmie podmiotu dostarczającego tę
usługę;
3) adresie jego siedziby;
4) danych kontaktowych, w tym adresu korespondencyjnego,
adresu poczty elektronicznej oraz witryny internetowej.
2. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie
jest obowiązany do wskazania Krajowej Rady jako organu właściwego w sprawach
audiowizualnych usług medialnych na żądanie.
3. Krajowa Rada może określić, w drodze rozporządzenia, formę
prezentowania przez podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie
informacji umożliwiających identyfikację usługi i podmiotu dostarczającego tę usługę,
uwzględniając integralność przekazów, sposób publicznego udostępniania usługi
i oddziaływanie na interesy użytkowników oraz dążąc do nieobciążania dostawców
nadmiernymi utrudnieniami i kosztami w związku z zapewnianiem informacji.

4

strony : [ 1 ] . 2 ... 10 ... 13

Dokumenty związane z tym projektem:



Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Akty prawne

Rok NR Pozycja

Najnowsze akty prawne

Dziennik Ustaw z 2017 r. pozycja:
1900, 1899, 1898, 1897, 1896, 1895, 1894, 1893, 1892

Monitor Polski z 2017 r. pozycja:
938, 937, 936, 935, 934, 933, 932, 931, 930

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: