Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Art.
47d. Lokowanie produktu w audycjach i sponsorowanie audycji
udostępnianych w ramach audiowizualnej usługi medialnej na żądanie nie może
naruszać samodzielności i niezależności redakcyjnej podmiotu dostarczającego
audiowizualną usługę medialną na żądanie, w szczególności poprzez wpływ na treść lub
miejsce audycji w katalogu, oraz nie zwalnia tego podmiotu od odpowiedzialności za
treść audycji.
Art. 47e. 1. Zabronione jest publiczne udostępnianie audiowizualnej usługi
medialnej na żądanie, w ramach której są dostępne w katalogu audycje lub inne
przekazy, o których mowa w art. 18 ust. 4, bez stosowania zabezpieczeń technicznych
lub innych odpowiednich środków, mających na celu ochronę małoletnich przed ich
odbiorem.
2. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na
żądanie, uwzględniając stopień szkodliwości audycji lub innego przekazu dla
małoletnich w poszczególnych kategoriach wiekowych, jest obowiązany do
odpowiedniego kwalifikowania i oznaczania audycji i innych przekazów w taki sposób,
aby użytkownik mógł z łatwością zapoznać się z oznaczeniem zarówno w chwili
wyboru audycji, jak i w trakcie jej trwania.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić,
w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim odpowiadać muszą
zabezpieczenia techniczne lub inne odpowiednie środki, mające na celu ochronę
małoletnich przed odbiorem audycji lub innych przekazów, o których mowa w art. 18
ust. 4, kierując się potrzebą zapewnienia skutecznej ochrony małoletnich przed
szkodliwymi dla nich treściami, uwzględniając możliwości techniczne i stopień
szkodliwości audycji lub innych przekazów dla małoletnich w poszczególnych
kategoriach wiekowych oraz specyfikę audiowizualnych usług medialnych na żądanie.
4. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, cechy oraz
szczegółowe warunki kwalifikowania i oznaczania audycji i innych przekazów oraz
wzory odpowiednich symboli graficznych, uwzględniając stopień szkodliwości audycji
dla małoletnich w poszczególnych kategoriach wiekowych oraz specyfikę
audiowizualnych usług medialnych na żądanie.
Art. 47f. 1. Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na
żądanie są obowiązane do promowania audycji europejskich, w szczególności przez:
5

1) odpowiednie oznaczanie pochodzenia dostępnych w katalogu
audycji i udostępnianie możliwości wyszukiwania audycji
europejskich lub
2) umieszczanie informacji i materiałów promujących audycje
europejskie.
2. Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na
żądanie są obowiązane do przeznaczania co najmniej 10% zawartości katalogu na
audycje europejskie oraz odpowiedniego wyeksponowania tych audycji w katalogu.
3. Podstawą do obliczania procentowego udziału, o którym mowa
w ust. 2, jest suma iloczynów czasu trwania i czasu udostępniania audycji w katalogu
w danym kwartale kalendarzowym.
4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do katalogów, w których publicznie
są udostępniane wyłącznie audycje audiowizualne niebędące audycjami europejskimi.
Art. 47g. Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na żądanie
dążą do stopniowego zapewniania dostępności dostarczanych audycji dla osób
niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku oraz osób niepełnosprawnych
z powodu dysfunkcji narządu słuchu, poprzez wprowadzanie odpowiednich
udogodnień, takich jak audiodeskrypcja, napisy oraz tłumaczenie na język migowy.
Art. 47h. Audycje dostarczane w ramach audiowizualnych usług medialnych
na żądanie nie mogą zawierać treści nawołujących do nienawiści lub dyskryminujących
ze względu na rasę, niepełnosprawność, płeć, wyznanie lub narodowość.
Art. 47i.
Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na żądanie
są obowiązane do przechowywania kopii audycji udostępnianych publicznie przez okres
nie krótszy niż 28 dni od ich usunięcia z katalogu oraz do przedstawienia ich
Przewodniczącemu Krajowej Rady po otrzymaniu żądania, o którym mowa w art. 10
ust. 2.
Art. 47j. 1. Podmioty dostarczające audiowizualne usługi medialne na
żądanie są obowiązane do corocznego składania do Krajowej Rady sprawozdania
z wykonania obowiązków, o których mowa w art. 47e i 47f.


6

2. Sprawozdanie
zawiera:
1) dane podmiotu w zakresie określonym w art. 47c ust. 1 wraz
z
podaniem sposobu publicznego udostępniania
audiowizualnej usługi medialnej na żądanie;
2)
opis rodzajów zabezpieczeń technicznych lub innych
odpowiednich środków, mających na celu ochronę małoletnich
przed ich odbiorem, które stosuje dany podmiot;
3) opis sposobów promocji audycji europejskich, stosowanych
przez dany podmiot, w tym udział audycji europejskich
w katalogu w ujęciu ilościowym i czasowym.
3. Sprawozdanie składa się w terminie do dnia 31 marca za rok
poprzedni.
Art. 47k. Do audiowizualnych usług medialnych na żądanie stosuje się
przepisy art. 16 ust. 1, art. 16b ust. 1 – 3a, art. 16c, art. 17 ust. 1 – 2, 4, 5, 6a i 7,
art. 17a ust. 1 – 3, 5 i 6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 16b ust. 3b, art. 17 ust. 8
z wyłączeniem przepisów dotyczących ewidencji sponsorowanych audycji lub innych
przekazów, a także przepisy wydane na podstawie art. 17a ust. 9 w zakresie
szczegółowych warunków oznaczania przez nadawcę audycji, w których zastosowano
lokowanie produktu, znakiem graficznym.”;
6) po art. 53b dodaje się art. 53c i art. 53d w brzmieniu:
„Art. 53c. 1. Jeżeli podmiot dostarczający audiowizualną usługę
medialną na żądanie narusza przepisy art. 16 ust. 1,
art. 16b ust. 1 – 3a, art. 16c, art. 17 ust. 1 – 2, 4, 5,
6a i 7, art. 17a ust. 1 – 3, 5 i 6, art. 47a, art. 47b,
art. 47c ust. 1 i 2, art. 47d, art. 47e ust. 1 i 2, art. 47f,
art. 47g, art. 47h i art. 47i lub przepisy wydane na
podstawie art. 16b ust. 3b, art. 17 ust. 8
z wyłączeniem przepisów dotyczących ewidencji
sponsorowanych audycji lub innych przekazów,
art. 17a ust. 9 w zakresie szczegółowych warunków
oznaczania przez nadawcę audycji, w których
zastosowano lokowanie produktu, znakiem
7

graficznym, a także przepisy wydane na podstawie
art. 47c ust. 3 i art. 47e ust. 3 i 4 i w ciągu 14 dni od
dnia doręczeniu mu wezwania, o którym mowa
w art. 10 ust. 3 ustawy, nie zaniechał działań
naruszających te przepisy, Przewodniczący
Krajowej Rady wydaje decyzję nakładającą na niego
karę pieniężną w wysokości do dwudziestokrotności
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami
z
zysku, w kwartale poprzedzającym wydanie
decyzji nakładającej karę, ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”.
2. Określając wysokość nałożonej kary,
Przewodniczący Krajowej Rady uwzględnia zakres
i stopień szkodliwości naruszenia oraz
dotychczasową działalność podmiotu dostarczają-
cego audiowizualną usługę medialną na żądanie.
3. Kara, o której mowa w ust. 1, może być ponownie
nałożona po upływie 30 dni od upływu terminu na
zapłatę poprzedniej kary w przypadku nieusunięcia
naruszeń przez podmiot dostarczający
audiowizualną usługę medialną na żądanie.
4. Decyzja nakładająca karę nie może być wydana,
jeżeli od naruszenia obowiązków, o których mowa
w ust. 1, upłynęły dwa lata.
Art. 53d. 1.
Za
niezłożenie sprawozdania w terminie
przewidzianym w art. 47j ust. 3 Przewodniczący
Krajowej Rady może, po bezskutecznym
wystosowaniu żądania, o którym mowa w art. 10
ust. 2, do złożenia sprawozdania w terminie 14 dni
od dnia otrzymania wezwania, wydać decyzję
nakładającą na osobę kierującą działalnością
8

podmiotu dostarczającego audiowizualne usługi
medialne na żądanie karę pieniężną w wysokości
nieprzekraczającej 1000 zł.
2.
Kara, o której mowa w ust. 1, może być powtarzana
po upływie 30 dni od upływu terminu na zapłatę
poprzedniej kary w przypadku dalszego uchylania
się od obowiązku złożenia sprawozdania przez
podmiot dostarczający audiowizualną usługę
medialną na żądanie.
3. Decyzja
nakładająca karę nie może być wydana,
jeżeli od terminu określonego w art. 47j ust. 3
upłynął rok.”.
Art. 2. Ograniczenia dotyczące lokowania produktu w audycjach dostępnych
w ramach audiowizualnych usług medialnych na żądanie, określone w art. 17a, stosuje
się jedynie do audycji audiowizualnych wyprodukowanych po dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy.
Art.
3.
1. W latach 2013 – 2022 maksymalny limit wydatków na
wynagrodzenia w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji wraz z opłaconymi przez
pracodawcę składkami na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy z tytułu realizacji
zadań wynikających z ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, wynosi 5 804 000 zł, z tym że w poszczególnych latach limit wynosi:
1) w 2013 r. – 539 000 zł;
2) w 2014 r. – 585 000 zł;
3) w 2015 r. – 585 000 zł;
4) w 2016 r. – 585 000 zł;
5) w 2017 r. – 585 000 zł;
6) w 2018 r. – 585 000 zł;
7) w 2019 r. – 585 000 zł;
8) w 2020 r. – 585 000 zł;
9) w 2021 r. – 585 000 zł;
10) w 2022 r. – 585 000 zł.
9