Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

Druk nr 641

Warszawa, 25 lipca 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Marszałek Senatu



Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Szanowna Pani Marszałek,

Zgodnie z art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Pani Marszałek podjętą przez Senat na
16. posiedzeniu w dniu 25 lipca 2012 r. uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu
projektu ustawy


- o zmianie ustawy o radiofonii i
telewizji wraz z projektem tej ustawy.

Projekt ustawy stanowi wykonanie obowiązku dostosowania systemu
prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Piotra
Zientarskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.


Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz

U C H W A Ł A
S E N A T U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J
z dnia 25 lipca 2012 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o radiofonii i telewizji.
Jednocześnie upoważnia senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.



MARSZAŁEK SENATU



Bogdan BORUSEWICZ




projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji
Art. 1. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r.
Nr 43, poz. 226, z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 35a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Nadawca może złożyć wniosek o udzielenie koncesji na kolejny okres,
nie później niż 12 miesięcy przed wygaśnięciem posiadanej koncesji.
2. W przypadku złożenia przez nadawcę wniosku, o którym mowa w ust. 1,
odmowa udzielenia koncesji na kolejny okres możliwa jest wyłącznie, gdy w stosunku
do nadawcy zachodzi którakolwiek z okoliczności wskazanych w art. 38 ust. 1 lub 2.”;
2)
art. 40 otrzymuje brzmienie:
„Art. 40. 1. Za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego
lub telewizyjnego albo jej zmianę, zwanych dalej „koncesją”, pobiera się opłatę,
niezależnie od rocznych opłat za prawo do dysponowania częstotliwością
przewidzianych w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U.
Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.2)).
2. Opłata za udzielenie koncesji nie może być wyższa niż:
1) dla rozpowszechniania programu radiowego w sposób analogowy rozsiewczy
naziemny – 12 317 570 zł;
2) dla rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy rozsiewczy
naziemny – 25 890 000 zł;

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr
85, poz. 459, Nr 112, poz. 654, Nr 153, poz. 903 i Nr 160, poz. 963.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z
2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i
711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007
r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227,
poz. 1505, z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97 i Nr 85, poz. 716, z 2010 r. Nr 81, poz.
530, Nr 86, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1443, Nr 229, poz.
1499 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 586 i 587, Nr 134, poz. 779, Nr 153,
poz. 903, Nr 171, poz. 1016, Nr 233, poz. 1381 i Nr 234, poz. 1390.


– 2 –
3) dla rozpowszechniania programu radiowego w sposób cyfrowy rozsiewczy
naziemny w multipleksie – 6 158 785 zł;
4) dla rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób cyfrowy rozsiewczy
naziemny w multipleksie – 12 945 000 zł.
3. Opłata za udzielenie koncesji wynosi:
1) dla rozpowszechniania programu radiowego w sposób rozsiewczy satelitarny –
500 zł;
2)
dla rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób rozsiewczy satelitarny –
10 000 zł;
3) dla rozpowszechniania programu radiowego w sieciach telekomunikacyjnych
innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego
lub rozsiewczego satelitarnego – 500 zł;
4) dla
rozpowszechniania
programu telewizyjnego w sieciach telekomunikacyjnych
innych niż wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego
lub rozsiewczego satelitarnego – 2 000 zł.
4. W przypadku rozpowszechniania programu radiowego lub telewizyjnego
różnymi sposobami opłatę za udzielenie koncesji ustala się jako sumę należności
za poszczególne sposoby rozpowszechniania tych programów.
5. Organ koncesyjny wydając decyzję o zmianie koncesji, która ma wpływ
na wysokość opłaty za udzielenie koncesji, ponownie określa wysokość opłaty. Opłatę
określa się proporcjonalnie do okresu pozostałego do wygaśnięcia koncesji,
po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej oznaczającej liczbę lat.
6. Krajowa Rada, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych określi, w drodze rozporządzenia, nie wyższą niż określona w ust. 2
wysokość opłaty za udzielenie koncesji, biorąc pod uwagę:
1)
czas emisji reklam;
2)
dla programów, o których mowa w ust. 2 pkt 1:
a) liczbę mieszkańców w zasięgu programu,
b) zakres
fal
radiowych,
c) liczbę mieszkańców miast w zasięgu programu;
3) dla programów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 liczbę mieszkańców w zasięgu
programu;
4)
dla programów, o których mowa w ust. 2 pkt 3:
– 3 –
a) w przypadku udzielenia koncesji o zasięgu mniejszym od zasięgu sygnału
multipleksu ogólnopolskiego, za który uznaje się obszar całego kraju – liczbę
mieszkańców w zasięgu programu,
b) standard naziemnej radiofonii cyfrowej;
5)
dla programów, o których mowa w ust. 2 pkt 4:
a) w przypadku udzielenia koncesji o zasięgu mniejszym od zasięgu sygnału
multipleksu ogólnopolskiego, za który uznaje się obszar całego kraju – liczbę
mieszkańców w zasięgu programu,
b) standard naziemnej telewizji cyfrowej.
7. Krajowa Rada określi, w drodze rozporządzenia, metody techniczne ustalania
zasięgu programu na obszarze objętym rozpowszechnianiem programu w sposób
rozsiewczy naziemny, biorąc pod uwagę stan nauki i techniki w tej dziedzinie.
8. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz opłat określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, podlega waloryzacji w każdym roku
o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim
roku kalendarzowym, ogłaszany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
W przypadku gdy wskaźnik ten ma wartość ujemną, stawki opłat nie ulegają zmianie.
9. Przewodniczący Krajowej Rady, nie później niż do dnia 31 października
każdego roku, ogłasza na rok następny, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość opłat, o których
mowa w ust. 2 i 3 oraz w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, uwzględniając
zasadę, o której mowa w ust. 8, zaokrąglając je w górę do pełnych złotych
10. Opłatę za udzielenie koncesji uiszcza się jednorazowo albo w 10 równych
rocznych ratach. Sposób uiszczenia opłaty określa się, na podstawie wniosku, w decyzji
o udzieleniu koncesji.
11. W przypadku uchylenia albo cofnięcia koncesji całość opłaty, o której mowa
w ust. 1, w zakresie w jakim nie została uiszczona, staje się wymagalna i jest uiszczana
w terminie 60 dni od dnia doręczenia decyzji o uchyleniu albo cofnięciu koncesji.
12. Opłatę albo pierwszą ratę opłaty, o której mowa w ust. 10, uiszcza się
w terminie 60 dni od dnia doręczenia decyzji o udzieleniu koncesji. W przypadku
rozłożenia opłaty na raty, w decyzji o udzieleniu koncesji, ustala się opłatę
prolongacyjną na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749).