Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych oraz o zmianie innych ustaw

Art. 5. Napoje alkoholowe w opakowaniach, na których nie zamieszczono znaku
graficznego, o którym mowa w art. 13 ust. 1a ustawy zmienianej w art. 3, w brzmie-
niu nadanym niniejszą ustawą, mogą być oferowane w obrocie handlowym nie dłu-
żej niż przez 18 miesięcy o dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
























Załącznik do ustawy z dnia … 2010 r. (Dz. U. Nr …, poz. …)

„Załącznik do ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i
przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.)
1. Znak
graficzny.





2. Zestaw kolorów wymaganych do przygotowania znaku graficznego

1) CMYK: czerwony M100 Y100, czarny K100;
2) RGB: czerwony R218 G37 B29, czarny R31 G26 B23;
3) Pantone: czerwony P Red 032, czarny P Process Black.”.











UZASADNIENIE

1 . Wyjaśnienie celu ustawy.

Celem projektowanej ustawy jest umożliwienie produkcji napojów spirytu-
sowych (okowity) oraz umożliwienie ich sprzedaży w miejscu ich wytworzenia bez
konieczności spełniania restrykcyjnych wymagań dotyczących innych wytwórców
napojów spirytusowych, produkujących te napoje na skalę przemysłową. Kolejną
propozycją projektu jest uwolnienie sprzedaży napojów spirytusowych wytworzo-
nych domowym sposobem w ilości 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, a
także sprzedaży detalicznej wina uzyskanego z winogron pochodzących z upraw
własnych, spod rygorystycznych ograniczeń przewidzianych w ustawie z dnia 26
października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

2. Przedstawienie stanu obecnego.
W
związku z tym, że art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie
i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina,
już dziś stwierdza, że przepisów ustawy nie stosuje się do wyrobów winiarskich wy-
tworzonych domowym sposobem na własny użytek i nieprzeznaczonych do obrotu.
Definicję pojęcia „wyrób winiarski” zawiera art. 3 tej ustawy. Zgodnie z tym przepi-
sem wyrobami winiarskimi w rozumieniu ustawy są fermentowane napoje winiar-
skie, w tym wina owocowe, wina owocowe aromatyzowane, "Polskie Wino/Polish
Wine", "Polskie Wino aromatyzowane/Polish Wine aromatized", napoje winopo-
chodne owocowe lub miodowe, miody pitne, napoje niskoalkoholowe, wyroby okre-
ślone w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. oraz w
rozporządzeniu Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r.
Wszystkie wymienione w art. 3 ustawy wyroby winiarskie mogą być wytwarzane
domowym sposobem, jeżeli:
- są przeznaczone na własny użytek,
- nie są przeznaczone do obrotu.
Jak
więc wynika z powyższego, polskie ustawodawstwo już dziś jest
stosunkowo liberalne w zakresie legalnego wytwarzania wyrobów winiarskich, jeżeli
chodzi o wyrób na własne potrzeby. Wydaje się więc, że ten stan prawny nie
wymaga dokonywania zmian. Z kolei art. 17a ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o
wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku

wina wprowadza dla podmiotów, które wyrabiają wyłącznie wino gronowe uzyskane
z winogron pochodzących z upraw własnych szereg ułatwień w stosunku do innych
wytwórców win.
Jeżeli chodzi o produkcję i rozlew napojów spirytusowych, to istotne znacze-
nie mają przepisy dwóch ustaw:
- z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji
i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych (Dz.U. Nr 208, poz.
1539, z późn. zm.)
- z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów
tytoniowych (Dz.U. Nr 31, poz. 353, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 1 ust. 2 i 3 z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów
spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spiry-
tusowych, przepisów ustawy nie stosuje się do napojów spirytusowych wytworzo-
nych domowym sposobem, na własny użytek i nieprzeznaczonych do obrotu. Napoje
spirytusowe, o których mowa w ust. 2, nie mogą być wytwarzane bezpośrednio w
wyniku destylacji po fermentacji alkoholowej.

Ustawa ta nie definiuje pojęcia „napój spirytusowy”, odsyłając do wymagań
dotyczących napojów spirytusowych określonych w rozporządzeniu Parlamentu Eu-
ropejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji,
opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spiry-
tusowych oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz. Urz. WE
L 39 z 13.02.2008, str. 16). Zgodnie z art. 2 tego ostatniego aktu, „napój spirytuso-
wy” oznacza napój alkoholowy:
a) przeznaczony do spożycia przez ludzi;
b) posiadający szczególne właściwości organoleptyczne;
c) o zawartości alkoholu wynoszącej minimum 15 % obj.;
d) wytwarzany bezpośrednio w drodze destylacji lub w drodze maceracji lub po-
przez zmieszanie napoju spirytusowego z innymi napojami.

Z kolei art. 12a ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego
oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych penalizuje zachowania polegające na wy-
rabianiu alkoholu etylowego bez wymaganego wpisu do rejestru podmiotów wyko-
nujących działalność w zakresie wyrobu i przetwarzania alkoholu etylowego, rozu-
mianym również jako produkcja bimbru. Pogląd ten wyraził Sąd Najwyższy
w uchwale z dnia 30 listopada 2004 r., I KZP 23/04, OSNKW 2004/11-12/100,

w której stwierdził, że znamiona przestępstwa określonego w art. 12a ust. 1 ustawy
z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów
tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353 ze zm.) wypełnia również wyrabianie alkoholu
etylowego na własny użytek (co istotne, sprawa dotyczyła produkcji tzw. bimbru).
Pogląd ten znajduje oparcie w definicji alkoholu etylowego, którym jest, zgodnie
z art. 2 pkt 1 ustawy, płyn alkoholowy uzyskany w wyniku destylacji po fermentacji
alkoholowej produktów rolniczych albo płyn alkoholowy uzyskany w sposób synte-
tyczny.
W
obowiązującym stanie prawnym rozpoczęcie prowadzenia działalności
gospodarczej polegającej na produkcji i rozlewie napojów spirytusowych wymaga
spełnienia szeregu wymagań określonych w ustawie z dnia 18 października 2006 r.
o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń
geograficznych napojów spirytusowych. Do wymagań tych należy konieczność
uzyskania wpisu do rejestru działalności w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów
spirytusowych. Ponadto, przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą
w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych jest obowiązany:
- wdrożyć system wewnętrznej kontroli wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych;
- dysponować planem zakładu obejmującym w szczególności pomieszczenia
produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne;
- wyznaczyć osobę odpowiedzialną za kontrolę jakości napojów spirytusowych;
- obiekty budowlane i urządzenia techniczne przeznaczone do wykonywania
działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych
powinny spełniać wymagania określone w odrębnych przepisach, w szczególności
o ochronie przeciwpożarowej i sanitarnych oraz wynikające z przepisów
dotyczących ochrony środowiska;
- posiadać tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana
taka działalność;
- być niekarany za przestępstwa przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów,
obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przeciwko obrotowi
gospodarczemu lub za przestępstwo skarbowe, a w przypadku przedsiębiorcy
będącego osobą prawną - którego członek zarządu nie był karany za te przestępstwa.

Jeżeli zaś chodzi o sprzedaż detaliczną napojów spirytusowych, to wymaga-
nia w tym zakresie określają przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r.
o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. I tak, zgodnie z art.