Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej

Art. 1
„Art. 272 § 2. Użyte w przepisach niniejszego działu określenia
pkt 11, „statek”, „właściciel”, „państwo rejestracji statku”, „olej”,
Zmiany wynikające z ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Protokołu z 2003 r. do
12, 13 „środki zapobiegawcze”, „szkoda spowodowana
Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za
oraz 15 zanieczyszczeniem” – odpowiadają znaczeniu, jakie im nadano Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami z 1992 r., która tworzy
(art.
w Konwencji o odpowiedzialności cywilnej.
280
§ 3. Przepisy, o których mowa w § 1, mają również
Międzynarodowy Dodatkowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane
oraz
zastosowanie do statków, które nie są zarejestrowane w żadnym Zanieczyszczeniem Olejami z 2003 r.
354)
z państw – stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej ani
nie podnoszą bandery któregokolwiek z tych państw, jeżeli:

1) szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wyłącznej strefie

ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zastosowano środki zapobiegawcze w celu zapobieżenia

szkodzie, o której mowa w pkt 1, lub jej zmniejszeniu.”


„„Art. 280. § 1. Osoba otrzymująca na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej olej przewieziony drogą morską
stosownie do postanowień art. 10 Konwencji o której mowa w

art. 279 § 1,w ilości 150 tys. ton lub więcej, uiszcza wkłady na
rzecz Międzynarodowego Funduszu zgodnie z art. 10 i art. 15
tej Konwencji.


§ 2. Każdy, kto otrzymuje z zagranicy lub
jakiegokolwiek miejsca położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej albo na obszarze wyłącznej strefy
ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej olej przewieziony
drogą morską stosownie do postanowień § 1, obowiązany jest
przekazać ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych, w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, dane
o ilościach oleju otrzymanego w ciągu poprzedniego roku
kalendarzowego.

§ 3. Każdy, kto nie dopełnia obowiązku określonego w § 2
podlega karze pieniężnej w wysokości 1 SDR od tony
niezadeklarowanego oleju kontrybucyjnego.

§ 4. Karę pieniężną, o której mowa w § 3, wymierza, w drodze
decyzji administracyjnej, dyrektor urzędu morskiego właściwy
ze względu na port wyładunku. Tryb wymierzania i ściągania
kar pieniężnych regulują przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991
r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i
administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z
późn. zm. ).

§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych składa
Międzynarodowemu Funduszowi corocznie sprawozdanie
podając nazwę i adres osób, o których mowa w § 1, oraz ilości
przewiezionego przez każdą taką osobę drogą morską oleju
kontrybucyjnego w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego.


§ 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
przekazuje do wiadomości ministra właściwego do spraw
gospodarki morskiej sprawozdanie, o którym mowa w § 5.”;


„Rozdział 3a
Międzynarodowy Dodatkowy Fundusz Odszkodowań za
Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami



Art. 281a. Do dochodzenia roszczeń wobec Międzynarodowego
Dodatkowego Funduszu Odszkodowań za Szkody
Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, zwanego dalej
„Dodatkowym Funduszem”, stosuje się postanowienia
Konwencji, o której mowa w art. 279 § 1,, zmienionej
Protokołem, sporządzonym w Londynie dnia 16 maja 2003 r.
(Dz. U. z 2009 r. Nr 49, poz. 392), zwanym dalej „Protokołem z
2003 r.”, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich
wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej,
podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób.

Art. 281b. § 1. Roszczenie wobec Dodatkowego Funduszu
przysługuje każdej osobie, której ustalone roszczenie o
wynagrodzenie szkody spowodowanej zanieczyszczeniem nie
zostało w pełni zaspokojone przez Międzynarodowy Fundusz,
ponieważ całkowita wysokość szkody przekracza, lub istnieje
ryzyko iż przekroczy, mający zastosowanie limit
odszkodowania ustanowiony w art. 4 ust. 4 Konwencji , o której
mowa w art. 279 § 1 w odniesieniu do każdego wypadku.
§ 2. Przez ustalone roszczenie rozumie się ustalone roszczenie,
o którym mowa w art. 1 ust. 8 Protokołu z 2003 r.

Art. 281c. Roszczenie wobec Międzynarodowego Funduszu
będzie uznawane za roszczenie wniesione przez tego samego
wierzyciela wobec Dodatkowego Funduszu.

Art. 281d. Osoba otrzymująca na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej olej kontrybucyjny przewieziony drogą morską
stosownie do postanowień art. 10 Protokołu z 2003 r., w ilości
150 tys. ton lub więcej, uiszcza wkłady na rzecz Dodatkowego
Funduszu, zgodnie z art. 10 tego Protokołu.

Art. 281e. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
poinformuje Dodatkowy Fundusz o braku osób określonych w
art. 281d.”;

„Art. 354 § 1. Orzeczenia wydane na podstawie Konwencji o
odpowiedzialności cywilnej są wykonalne w Rzeczypospolitej
Polskiej, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania
cywilnego oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia
22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń
sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i
handlowych (Dz. Urz. WE L 12 z 16.01.2001, str. 1; Dz. Urz.
UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 4, str. 42).
§ 2. Do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności należy
dołączyć:
1) oryginał orzeczenia lub urzędowo poświadczony odpis
orzeczenia, a także poświadczone w ten sam sposób
tłumaczenie na język polski;
2) oświadczenie właściwych organów państwa siedziby
sądu, który wydał orzeczenie, że zostało ono wydane na
podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej oraz że jest
ono wykonalne w tym państwie.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do orzeczeń
wydanych na podstawie Konwencji, o której mowa w art. 279 §
1oraz Protokołu z 2003 r. ”.


Art. 1
„Art. 339 § 1. Postępowanie w sprawach o ustanowienie i Zawiera czysto techniczną zmianę wynikającą z ratyfikacji Protokołu z 96 r. do Konwencji
pkt 14 podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności za o ograniczeniu odpowiedzialności i polegającą na ujednoliceniu przepisów k.m. poprzez
(art.
roszczenia morskie, zwanego dalej „funduszem”, podlega
usunięcie w art. 339 § 1 bezpośredniego odesłania do Konwencji o ograniczeniu
339
przepisom Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, zawierającego pełną nazwę Konwencji i
KM)
nieprocesowym, ze zmianami wynikającymi z przepisów umieszczenie odesłania do art. 97 § 1, który inkorporuje Konwencję do k.m.
niniejszego działu oraz Konwencji o ograniczeniu
odpowiedzialności




Art. 3

Art. 3 określa datę wejścia w życie ustawy, uwzględniając postanowienie art. 12 ust.2
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia
ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 7, 9 i 10, które wchodzą w
ż
2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach
ycie z dniem 31 grudnia 2012 r.
wodnych z tytułu wypadków, zgodnie z którym stosuje się ono w Unii Europejskiej od dnia
wejścia w życie Konwencji ateńskiej w wersji zmienionej protokołem z 2002 r., a w każdym
przypadku nie później niż od dnia 31 grudnia 2012 r. Ze względu na brak wymaganej liczby
ratyfikacji Protokołu z 2002 r. do konwencji ateńskiej, jej wejście w życie przed dniem 31
grudnia 2012 r. nie jest możliwe.







1) w wypadku projektu usuwającego naruszenie Komisji należy wpisać nr naruszenia, zaś w wypadku wykonywania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości (czy to w
trybie prejudycjalnym czy skargowym) należy podać datę wyroku i sygnaturę sprawy
2) tabelę zbieżności dla przepisów Unii Europejskiej można wygenerować przy pomocy systemu e-ste
z dnia
w sprawie certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności cywilnej za
szkody na osobie lub w mieniu pasa era statku morskiego oraz świadectwa dla statku morskiego
stanowiącego własność państwa


Na podstawie art.182c ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 2009 r. Nr 217,
poz. 1689, z 2010 r. Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432 i Nr 228, poz. 1368) zarządza się,
co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) warunki i tryb wydawania certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe
odpowiedzialności za szkody na osobie lub w mieniu pasażera statku morskiego, zwanego dalej
"certyfikatem";
2) warunki i tryb wydawania świadectwa dla statku morskiego stanowiącego własność państwa i
nieposiadającego ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności cywilnej
za szkody na osobie lub w mieniu pasażera, zwanego dalej „świadectwem”;
3) wzór certyfikatu oraz świadectwa.

§ 2. Certyfikat lub świadectwo wydaje się na wniosek.

§ 3. 1. Wniosek o wydanie certyfikatu powinien zawierać następujące dane:
1) nazwę statku, numer identyfikacyjny lub oznaczenie identyfikacyjne, jego port macierzysty

oraz oznaczenie organu prowadzącego rejestr;
2) nazwę i główną siedzibę przewoźnika, który faktycznie wykonuje całość lub część przewozu;
3) sygnał rozpoznawczy;
4) numer identyfikacyjny statku nadany przez Międzynarodową Organizację Morską;
5) rodzaj i okres ważności zabezpieczania finansowego;

1) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej -
gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada
2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
(Dz. U. Nr 248, poz. 1494).

1