Rządowy projekt ustawy o zdrowiu publicznym

Druk nr 3675


Warszawa, 15 lipca 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-56-15




Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zdrowiu publicznym z projektami aktów
wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Zdrowia.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt

U S T A W A
z dnia
o zdrowiu publicznym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa zadania z zakresu zdrowia publicznego, podmioty uczestniczące
w realizacji tych zadań oraz zasady finansowania zadań z zakresu zdrowia publicznego.
Art. 2. Zadania z zakresu zdrowia publicznego obejmują:
1)
monitorowanie i ocenę stanu zdrowia społeczeństwa, zagrożeń zdrowia oraz jakości
życia związanej ze zdrowiem społeczeństwa;
2)
edukację zdrowotną dostosowaną do potrzeb różnych grup społeczeństwa, w
szczególności: dzieci, młodzieży i osób starszych;
3)
promocję zdrowia;
4)
profilaktykę chorób;
5)
działania w celu rozpoznawania, eliminowania lub ograniczania zagrożeń i szkód dla
zdrowia fizycznego i psychicznego w środowisku zamieszkania, nauki, pracy i rekreacji;
6)
analizę adekwatności i efektywności udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej w
odniesieniu do rozpoznanych potrzeb zdrowotnych społeczeństwa;
7)
inicjowanie i prowadzenie badań naukowych oraz współpracy międzynarodowej w
zakresie zdrowia publicznego;
8)
rozwój kadr uczestniczących w realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego;
9)
ograniczanie
nierówności
w
zdrowiu
wynikających
z
uwarunkowań
społeczno-ekonomicznych;
10) obszar aktywności fizycznej.

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i
przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ustawę z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego, ustawę
z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych,
ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o
zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o
grach hazardowych.
– 2 –
Art. 3. 1. Zadania z zakresu zdrowia publicznego realizują, współdziałając ze sobą,
organy administracji rządowej, zgodnie z kompetencjami określonymi w ustawie z dnia
4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 812), agencje
wykonawcze i państwowe jednostki organizacyjne, a także jednostki samorządu
terytorialnego, realizujące zadania własne polegające na promocji lub ochronie zdrowia.
2. W realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego mogą uczestniczyć podmioty,
których cele statutowe lub przedmiot działalności dotyczą spraw objętych zadaniami
określonymi w art. 2, w tym organizacje pozarządowe i podmioty, o których mowa w art. 3
ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o
wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, 1138 i 1146).
3. W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 pkt 1, samorząd gminy oraz samorząd
powiatu mogą współpracować z samorządem województwa.
4. W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 pkt 6, samorząd województwa
współpracuje z wojewodą.
5. Narodowy Fundusz Zdrowia realizuje zadania z zakresu zdrowia publicznego
obejmujące finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach określonych w ustawie z
dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 581) oraz dofinansowanie programów polityki zdrowotnej
na zasadach określonych w art. 48d tej ustawy.
Rozdział 2
Koordynacja i opiniowanie realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego
Art. 4. 1. Zadania wynikające z ustawy koordynuje minister właściwy do spraw
zdrowia.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie koordynacji zadań z
zakresu zdrowia publicznego należy:
1)
przygotowanie projektu Narodowego Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9 ust. 1;
2)
monitorowanie realizacji zadań, o których mowa w art. 2;
3)
zapewnianie spójności zadań realizowanych przez organy i podmioty, o których mowa
w art. 3;
4)
sygnalizowanie właściwym organom i podmiotom, o których mowa w art. 3, potrzeby
podjęcia określonych zadań z zakresu zdrowia publicznego;
– 3 –
5)
gromadzenie i analizowanie informacji dotyczących sytuacji zdrowotnej społeczeństwa i
rozpowszechnienia czynników ryzyka oraz udostępnianie tych informacji w sposób
uniemożliwiający identyfikację osób, których dotyczą;
6)
analizowanie informacji, o których mowa w art. 12;
7)
sporządzanie informacji o zadaniach z zakresu zdrowia publicznego zrealizowanych lub
podjętych w danym roku, wraz z ich ewaluacją.
3. Do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 6, minister właściwy do spraw
zdrowia może powoływać zespoły robocze, składające się z osób posiadających wiedzę i
doświadczenie związane z realizacją zadań z zakresu zdrowia publicznego. Działalność
zespołów jest finansowana z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Rada Ministrów może, na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r.
o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2012 r. poz. 392), ustanowić Pełnomocnika Rządu do spraw
zdrowia publicznego. Pełnomocnik, w zakresie określonym w przepisach o jego
ustanowieniu, realizuje zadania ministra właściwego do spraw zdrowia z zakresu zdrowia
publicznego.
Art. 5. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia współdziała z organami władzy
publicznej, jednostkami podległymi lub nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw
zdrowia, w tym z Narodowym Funduszem Zdrowia, Narodowym Instytutem Zdrowia
Publicznego – Państwowym Zakładem Higieny, jednostkami właściwymi w sprawach
przeciwdziałania uzależnieniom, Instytutem Medycyny Wsi, Głównym Inspektorem
Sanitarnym, a także Centralnym Instytutem Ochrony Pracy – Państwowym Instytutem
Badawczym, Głównym Inspektorem Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych,
Głównym Inspektorem Sanitarnym Wojska Polskiego oraz podmiotami, o których mowa w
art. 3 ust. 2.
2. Organy władzy publicznej oraz państwowe jednostki organizacyjne są obowiązane do
współpracy i udzielania pomocy ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w tym do
bezpłatnego udostępniania mu informacji, dokumentów i danych, którymi dysponują,
niezbędnych do realizacji jego zadań, w terminie określonym przez ministra właściwego do
spraw zdrowia. Dane są udostępniane w postaci zbiorów danych jednostkowych
uniemożliwiających identyfikację osób, których dotyczą.
– 4 –
Art. 6. 1. Tworzy się Radę do spraw Zdrowia Publicznego, zwaną dalej „Radą”,
pełniącą funkcję opiniodawczo-doradczą dla ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Do zadań Rady należy:
1)
opiniowanie projektu Narodowego Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9 ust. 1, i
ewaluacja wdrażania tego programu;
2)
przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia propozycji nowych zadań
służących realizacji celów operacyjnych Narodowego Programu Zdrowia, o którym
mowa w art. 9 ust. 1;
3)
wykonywanie innych zadań opiniodawczo-doradczych w zakresie zdrowia publicznego
powierzonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
3. Obsługę Rady zapewnia komórka organizacyjna w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Koszty funkcjonowania Rady są pokrywane z budżetu państwa z części pozostającej
w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art. 7. 1. Rada składa się z:
1)
przedstawiciela Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
przedstawicieli każdego z ministrów kierujących działem administracji rządowej;
3)
konsultantów krajowych w dziedzinach: zdrowia publicznego, epidemiologii, chorób
zakaźnych, kardiologii, onkologii klinicznej, diabetologii, psychiatrii, medycyny pracy,
zdrowia środowiskowego oraz pielęgniarstwa;
4)
nie więcej niż czterech przedstawicieli wskazanych przez stronę samorządową Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;
5)
przedstawiciela Narodowego Funduszu Zdrowia;
6)
przedstawiciela Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego – Państwowego Zakładu
Higieny;
7)
przedstawiciela Instytutu Żywności i Żywienia;
8)
przedstawiciela Głównego Inspektora Sanitarnego;
9)
przedstawiciela Głównego Inspektora Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych;
10) przedstawiciela Głównego Inspektora Sanitarnego Wojska Polskiego;
11) przedstawiciela Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych;
12) przedstawiciela Naczelnej Rady Lekarskiej;
13) przedstawiciela Naczelnej Rady Aptekarskiej;
14) przedstawiciela Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych;