Rządowy projekt ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych

– 5 –
7)
uchwalenie regulaminu komisji.
2. Rozstrzygnięcia komisji zarządzającej Funduszem zapadają w formie uchwał.
3. Komisja zarządzająca Funduszem przekazuje ministrowi właściwemu do spraw
rozwoju wsi:
1)
regulamin komisji zarządzającej;
2)
zasady gospodarowania środkami finansowymi Funduszu i plan finansowy Funduszu;
3)
sprawozdanie z wykonania planu finansowego.
Art. 7. 1. Koszty związane z realizacją przez Agencję zadań, o których mowa w art. 4
ust. 1, są pokrywane ze środków Funduszu. Wysokość tych kosztów nie może przekroczyć
2% rocznych wpływów Funduszu, o których mowa w art. 3 ust. 1.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
kosztów związanych z realizacją przez Agencję zadań, o których mowa w art. 4 ust. 1,
pokrywanych ze środków Funduszu oraz sposób i warunki przekazywania i rozliczania tych
środków, mając na względzie zapewnienie prawidłowej obsługi Funduszu oraz zasady
gospodarki finansowej Agencji.
Art. 8. 1. Podmioty określone w art. 3 ust. 2 dokonują wpłat na Fundusz za okresy
kwartalne do 14. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym została wystawiona
faktura.
2. Jeżeli wysokość kwoty należnej z tytułu naliczenia wpłat na Fundusz za dany kwartał
nie przekracza pięciokrotnej wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym
w administracji, to kwotę tę zalicza się na poczet zobowiązania za kolejny kwartał. Przepis
ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Do wpłat i podmiotów, o których mowa w art. 3, stosuje się odpowiednio przepisy
działu III i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r.
poz. 749, z późn. zm.)), chyba że ustawa stanowi inaczej.
4. Uprawnienia organów podatkowych określone w ustawie, o której mowa w ust. 3,
przysługują:
1)
dyrektorowi oddziału terenowego Agencji jako organowi pierwszej instancji;
2)
Prezesowi Agencji jako organowi odwoławczemu od decyzji dyrektora oddziału
terenowego Agencji.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1101, 1342 i 1529,
z 2013 r. poz. 35, 935, 1027, 1036, 1145, 1149 i 1289 oraz z 2014 r. poz. 183, 567, 915, 1328 i 1644.
– 6 –
5. Do egzekucji należności na rzecz Funduszu od podmiotów, o których mowa w art. 3
ust. 2, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 9. Podmioty określone w art. 3 ust. 2 składają Prezesowi Agencji kwartalne
deklaracje zawierające informację o wysokości dokonanych wpłat w terminie do 20. dnia
miesiąca następującego po danym kwartale, zawierające w szczególności:
1)
określenie wartości i rodzaju produktu rolnego, od którego naliczono, pobrano lub
przekazano wpłatę;
2)
kwotę wpłaty przekazaną na rzecz Funduszu.
Art. 10. 1. Środki finansowe Funduszu są gromadzone na wyodrębnionym rachunku
Agencji.
2. Dochodami Funduszu są:
1)
wpłaty, o których mowa w art. 3 ust. 1;
2)
odsetki bankowe od środków gromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, oraz
z tytułu oprocentowania lokat;
3)
zapisy i darowizny;
4)
środki odzyskane na rzecz Funduszu z tytułu roszczeń po wypłacie producentom rolnym
rekompensat, o których mowa w art. 12 ust. 1;
5)
inne dochody.
3. Środki finansowe Funduszu nie są środkami publicznymi w rozumieniu przepisów
o finansach publicznych.
Art. 11. 1. Gospodarka finansowa Funduszu jest prowadzona na podstawie:
1)
zasad gospodarowania środkami Funduszu;
2)
planu finansowego Funduszu.
2. W zasadach gospodarowania środkami finansowymi Funduszu określa się sposób
sporządzania planu finansowego, uwzględniający cele realizowane przez Fundusz oraz zakres
informacji dotyczących planu finansowego.
3. Plan finansowy Funduszu zawiera informacje o:
1)
stanie Funduszu na początek i na koniec roku, obejmującym środki finansowe,
należności i zobowiązania;
2)
dochodach;
3)
planowanych kwotach środków na wypłatę rekompensat, o których mowa w art. 12
ust. 1;
– 7 –
4)
planowanej kwocie środków na sfinansowanie kosztów, o których mowa w art. 7 ust. 1;
5)
planowanej kwocie środków na sfinansowanie kosztów dochodzenia roszczeń, o których
mowa w art. 16.
4. Wydatki Funduszu nie mogą przekroczyć wysokości środków finansowych
zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w art. 10 ust. 1.
5. Rokiem finansowym Funduszu jest rok kalendarzowy.
6. Plan finansowy Funduszu jest uchwalany na każdy rok finansowy, nie później niż do
dnia 30 listopada roku poprzedzającego rok finansowy.
7. Rok finansowy Funduszu jest zamykany sprawozdaniem:
1)
z wykonania planu finansowego, sporządzonym nie później niż do ostatniego dnia
drugiego miesiąca następującego po zakończeniu roku finansowego;
2)
rzeczowym, sporządzonym nie później niż do ostatniego dnia trzeciego miesiąca
następującego po zakończeniu roku finansowego.
8. Sprawozdanie rzeczowe zawiera w szczególności:
1)
zestawienie zaplanowanych i zrealizowanych zadań;
2)
terminy, w których zadania zostały zrealizowane;
3)
ocenę merytoryczną zrealizowanych zadań.
9. Prezes Agencji przedkłada ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi oraz
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdanie roczne z działalności
Funduszu do dnia 31 maja następnego roku.
Art. 12. 1. Ze środków Funduszu wypłaca się rekompensaty z tytułu:
1)
obniżenia dochodu w gospodarstwie rolnym lub rybackim lub dziale specjalnym
produkcji rolnej producenta rolnego powyżej 30% w stosunku do średniego rocznego
dochodu z ostatnich trzech lat albo trzech lat w ramach ostatnich pięciu lat,
z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej, wyliczonego z uwzględnieniem
otrzymanych rekompensat i odszkodowań:
a)
jeżeli wystąpiły straty spowodowane niekorzystnymi zjawiskami atmosferycznymi,
których ryzyko wystąpienia nie było objęte umową ubezpieczenia i które
pogarszają przejściowo warunki prowadzenia działalności rolniczej, z wyłączeniem
zjawisk, o których mowa w art. 10c ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r.
– 8 –
o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 150,
poz. 1249, z późn. zm.)), lub
b)
w wyniku wprowadzenia środków związanych z zagrożeniem wystąpienia lub
wystąpieniem chorób zakaźnych zwierząt lub chorób roślin, lub
c)
w wyniku spadku cen produktów rolnych uzyskiwanych przez producenta rolnego,
lub
d)
w wyniku niezależnych od producenta rolnego ograniczeń w handlu
międzynarodowym;
2)
braku zapłaty za zbyte produkty rolne od podmiotu prowadzącego działalność
w zakresie skupu, uboju lub przetwórstwa produktów rolnych, który stał się
niewypłacalny.
2. Przy obliczaniu średniego rocznego dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie
uwzględnia się dochodu z roku, którego dotyczy wniosek o przyznanie rekompensaty.
Art. 13. 1. Niewypłacalność podmiotu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, zachodzi,
gdy:
1)
sąd upadłościowy, na podstawie przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, wyda
postanowienie o:
a)
ogłoszeniu upadłości podmiotu obejmującej likwidację majątku dłużnika,
b)
ogłoszeniu upadłości podmiotu z możliwością zawarcia układu,
c)
zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na
postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika,
d)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości podmiotu, jeżeli jego majątek nie
wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,
e)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek
dłużnika jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym lub zastawem
skarbowym w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie wystarczy na
zaspokojenie kosztów postępowania,

4)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 120, poz. 825 i Nr 157, poz. 1119,
z 2007 r. Nr 49, poz. 328, z 2008 r. Nr 145, poz. 918, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2011 r. Nr 106,
poz. 622.
– 9 –
f)
umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku
upadłego, jeżeli:
–
majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika
obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym lub zastawem
skarbowym nie wystarczy na zaspokojenie kosztów postępowania,
–
wierzyciele nie złożyli w wyznaczonym terminie zaliczki na koszty
postępowania,
g)
wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego;
2)
organ sądowy lub każdy inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyda
orzeczenie, zgodnie z którym nie zostaje wszczęte postępowanie upadłościowe z uwagi
na niewystarczalność aktywów na zaspokojenie kosztów tego postępowania albo
z powodu stwierdzenia definitywnego zamknięcia podmiotu z państwa członkowskiego
Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który utworzył
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddział lub przedstawicielstwo, o którym mowa
w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej;
3)
sąd upadłościowy, zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego
dotyczącymi międzynarodowego postępowania upadłościowego, wyda postanowienie
o uznaniu głównego zagranicznego postępowania upadłościowego, wszczętego wobec
podmiotu zagranicznego z Danii lub państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, który jest niewypłacalny;
4)
organ sądowy lub każdy inny właściwy organ państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, z wyłączeniem Danii, uprawniony do wszczęcia postępowania
upadłościowego wyda, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000
z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. Urz. WE L 160
z 30.06.2000, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 1,
str. 191, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1346/2000”, orzeczenie
o wszczęciu
wobec podmiotu lub podmiotu zagranicznego postępowania
upadłościowego, o którym mowa w art. 2 lit. a lub c rozporządzenia nr 1346/2000, oraz
powoła zarządcę;