Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz niektórych innych ustaw

– 5 –
a)
jest niekompletny,
b)
zawiera odpady, które zostały do niego dodane.
4. Za pojazd niekompletny uważa się pojazd, który nie zawiera co najmniej
jednego istotnego elementu określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 8.
5. W przypadku przyjmowania niekompletnego pojazdu wycofanego z eksploatacji
opłata, o której mowa w ust. 3, nie może przekraczać 10 zł za każdy kilogram brakującej
masy pojazdu.
6. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu nie pobiera opłaty, o której mowa
w ust. 3, przy przyjmowaniu niekompletnego pojazdu wycofanego z eksploatacji
należącego do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej,
Służby Celnej, Służby Więziennej, Inspekcji Transportu Drogowego, Biura Ochrony
Rządu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz kontroli skarbowej.
7. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu może odmówić przyjęcia pojazdu
wycofanego z eksploatacji, jeżeli właściciel pojazdu nie uiścił opłaty, o której mowa
w ust. 3.
8. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw środowiska, mając na uwadze wymogi ochrony środowiska, potrzebę
zapewnienia kompletności pojazdów w celu uzyskania odpowiednich poziomów
odzysku i recyklingu oraz przeciwdziałanie niewłaściwemu zagospodarowaniu
odpadów, określi, w drodze rozporządzenia, listę istotnych elementów pojazdu
kompletnego.”;
14) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:
„Art. 23a. 1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do
przyjęcia będącymi odpadami części samochodów osobowych usuniętych w trakcie
naprawy.
2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu za przyjęcie będących odpadami
części samochodów osobowych usuniętych w trakcie naprawy może pobrać opłatę.”;
– 6 –
15) w art. 24:
a)
w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu, przyjmując pojazd wycofany
z eksploatacji, który posiada wszystkie istotne elementy określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 23 ust. 8, jest obowiązany do:”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, w zakresie tablic rejestracyjnych,
nie dotyczy pojazdów, o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca
1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.”;
16) w art. 25:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku przyjmowania pojazdu niekompletnego przedsiębiorca
prowadzący stację demontażu jest obowiązany do wydania zaświadczenia
o przyjęciu niekompletnego pojazdu. Przepisy art. 24 ust. 1 pkt 1 i ust. 1a–5 stosuje
się odpowiednio.”,
b)
uchyla się ust. 2;
17) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu:
„Art. 28a. 1. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu, który w roku
kalendarzowym nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 28 ust. 1, jest
obowiązany do obliczenia i uiszczenia bez wezwania opłaty za nieosiągnięcie
wymaganego poziomu odzysku i recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów
wycofanych z eksploatacji, obliczanej odrębnie w przypadku nieosiągnięcia
wymaganego poziomu odzysku lub recyklingu.
2. Opłatę za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu odpadów
pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji oblicza się jako iloczyn stawki
opłaty i brakującej masy odpadów niezbędnej do osiągnięcia wymaganego poziomu
odzysku lub recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji.
3. Stawka opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu
odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji wynosi:
1)
0,1 zł za każdy kilogram brakującej masy odpadów niezbędnej do osiągnięcia
wymaganego poziomu odzysku lub recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów
wycofanych z eksploatacji, w przypadku gdy do osiągnięcia wymaganego poziomu
brakuje nie więcej niż 5%;
– 7 –
2)
0,2 zł za każdy kilogram brakującej masy odpadów niezbędnej do osiągnięcia
wymaganego poziomu odzysku lub recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów
wycofanych z eksploatacji, w przypadku gdy do osiągnięcia wymaganego poziomu
brakuje więcej niż 5%.
4. W przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu odzysku lub recyklingu
odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji przez co najmniej dwa
kolejne lata, stawka opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku
i recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji do
obliczenia opłaty należnej za drugi i każdy kolejny rok nieosiągnięcia wymaganego
poziomu stanowi dwukrotność stawki określonej zgodnie z ust. 3.
5. Opłata za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku i recyklingu odpadów
pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji jest uiszczana na odrębny
rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego, w terminie do dnia 15 marca roku
następującego po roku, którego opłata dotyczy.
6. W przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca prowadzący stację demontażu,
mimo ciążącego na nim obowiązku, nie uiścił opłaty za nieosiągnięcie wymaganego
poziomu odzysku i recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych
z eksploatacji albo uiścił opłatę w wysokości niższej od należnej, marszałek
województwa wydaje decyzję, w której określa wysokość tej opłaty.
7. Do należności z tytułu opłaty za nieosiągnięcie wymaganego poziomu odzysku
i recyklingu odpadów pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji stosuje się
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi
województwa.”;
18) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów jest obowiązany,
najpóźniej do dnia 10 stycznia, przekazać wszystkie zebrane w roku poprzednim
pojazdy wycofane z eksploatacji do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu,
z którym zawarł umowę, jeżeli nie jest to ten sam przedsiębiorca.”;
– 8 –
19) w art. 38:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany wykonać raz na
5 lat próbę strzępienia pojazdów wycofanych z eksploatacji w celu określenia
zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę wykonuje po raz pierwszy próbę
strzępienia pojazdów wycofanych z eksploatacji, w terminie 30 dni od dnia
rozpoczęcia działalności w tym zakresie.
1b. W przypadku dokonania zmian konstrukcyjnych lub technologicznych
strzępiarki, skutkujących zmianą składu materiałowego rozdrobnionych odpadów,
przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę jest obowiązany do przeprowadzenia próby
strzępienia pojazdów wycofanych z eksploatacji w terminie 30 dni od dnia
dokonania tych zmian.”,
c)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przedsiębiorca prowadzący strzępiarkę przekazuje przedsiębiorcom
prowadzącym stacje demontażu, od których przyjmuje odpady do strzępienia,
informację dotyczącą zawartości uzyskiwanych frakcji materiałowych określonej
w wyniku przeprowadzenia próby strzępienia pojazdów wycofanych z eksploatacji,
w ciągu miesiąca od jej przeprowadzenia.”;
20) w art. 39:
a)
ust. 1–5 otrzymują brzmienie:
„1. Starosta albo regionalny dyrektor ochrony środowiska wydaje zezwolenie
na zbieranie odpadów przedsiębiorcy prowadzącemu punkt zbierania pojazdów po:
1)
zaopiniowaniu przez:
a)
marszałka województwa,
b)
regionalnego dyrektora ochrony środowiska, o ile nie jest to ten sam
organ
– właściwych miejscowo do wydania pozwolenia zintegrowanego lub innej
decyzji w zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku
z prowadzeniem stacji demontażu przedsiębiorcy prowadzącemu stację
demontażu, z którym przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów
zawarł umowę;
– 9 –
2)
sprawdzeniu przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska spełnienia
minimalnych wymagań dla punktów zbierania pojazdów określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 32 ust. 3.
2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, starosta albo regionalny dyrektor
ochrony środowiska określa przedsiębiorcę lub przedsiębiorców prowadzących
stację demontażu, którym przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów
jest obowiązany przekazywać zebrane pojazdy wycofane z eksploatacji.
3. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów poświadcza
nieprawdę w zaświadczeniu o demontażu pojazdu lub zaświadczeniu o przyjęciu
niekompletnego pojazdu, starosta albo regionalny dyrektor ochrony środowiska
cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji, bez odszkodowania.
4. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący punkt zbierania pojazdów narusza
przepisy ustawy, starosta albo regionalny dyrektor ochrony środowiska wzywa go
do niezwłocznego zaniechania naruszeń.
5. Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 4, mimo wezwania nadal
narusza przepisy ustawy, starosta albo regionalny dyrektor ochrony środowiska
cofa zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji, bez odszkodowania.”,
b)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Starosta albo regionalny dyrektor ochrony środowiska przekazuje
marszałkowi województwa lub regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska,
o ile nie jest to ten sam organ, właściwym miejscowo do wydania pozwolenia
zintegrowanego lub innej decyzji w zakresie gospodarki odpadami, oraz
marszałkowi województwa lub regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska
właściwym ze względu na adres punktu zbierania pojazdów kopie zezwolenia,
o którym mowa w ust. 1, oraz decyzji, o których mowa w ust. 3 i 5.”;
21) w art. 40 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący stację demontażu wydaje zaświadczenie
o demontażu pojazdu lub zaświadczenie o przyjęciu niekompletnego pojazdu, bez
przyjęcia pojazdu wycofanego z eksploatacji, marszałek województwa lub regionalny
dyrektor ochrony środowiska cofa pozwolenie lub decyzję, o których mowa w ust. 1,
w drodze decyzji, bez odszkodowania.”;