Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 255 –
2)
w art. 74 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) wniosku o zatwierdzenie układu po samodzielnym zbieraniu głosów albo otwarcie
postępowania restrukturyzacyjnego.”;
3)
w art. 75:
a)
uchyla się pkt 1,
b)
pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniu upadłościowym
i restrukturyzacyjnym;”,
c)
uchyla się pkt 4 i 5,
d)
dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu:
„6) uproszczonego wniosku o otwarcie postępowania sanacyjnego;
7)
uproszczonego wniosku o ogłoszenie upadłości.”;
4)
w art. 76:
a)
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) zarzutów przeciwko planowi podziału;”,
b)
w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) wniosku upadłego przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną o ustalenie planu
spłaty i umorzenie pozostałej części zobowiązań, które nie zostały
zaspokojone w postępowaniu upadłościowym.”;
5)
po art. 76a dodaje się art. 76b w brzmieniu:
„Art. 76b. Piątą część opłaty stosunkowej pobiera się od sprzeciwu oraz od
zażalenia na postanowienie sędziego-komisarza wydane w wyniku rozpoznania
sprzeciwu.”.
Art. 432. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach
wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz
o spółkach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1382) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 75 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) w trybie określonym przepisami prawa upadłościowego oraz postępowaniu
egzekucyjnym;”;
2)
w art. 79 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zgodnie z pkt 1 albo
w przypadku spółki, w stosunku do której otwarte zostało postępowanie
– 256 –
restrukturyzacyjne lub upadłościowe – nie może być niższa od ich wartości
godziwej.”;
3)
w art. 91 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Skutek określony w ust. 2 zdanie pierwsze następuje z mocy prawa bez
spełnienia warunków, o których mowa w ust. 4–6, po upływie 6 miesięcy od dnia
uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości tej spółki lub postanowienia
o oddaleniu wniosku o ogłoszenie tej upadłości ze względu na to, że majątek spółki nie
wystarcza lub wystarcza jedynie na zaspokojenie kosztów postępowania. Zniesienie
dematerializacji akcji następuje nie wcześniej niż z dniem upływu tego terminu.”.
Art. 433. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
(Dz. U. z 2014 r. poz. 94 i 586) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 45e w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Wszczęcie postępowania upadłościowego, restrukturyzacyjnego, egzekucyjnego lub
otwarcie likwidacji, a także podjęcie innych środków prawnych względem uczestnika
lub innego podmiotu zawierającego transakcje:”;
2)
w art. 45h ust. 14 otrzymuje brzmienie:
„14. W przypadku ogłoszenia upadłości podmiotu rozliczającego, przepis art. 85
ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112
i 1529, z 2013 r. poz. 355 i 613 oraz z ...) stosuje się odpowiednio do transakcji
rozliczanych w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 2.”;
3)
w art. 133 w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) ogłoszenia upadłości lub otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego domu
maklerskiego lub
2)
prawomocnego oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że
majątek tego domu maklerskiego nie wystarcza lub jedynie wystarcza na
zaspokojenie kosztów postępowania, lub”;
4)
w art. 139 ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Inwestor zachowuje prawo do dochodzenia od masy upadłości, masy
sanacyjnej lub domu maklerskiego swoich roszczeń ponad kwotę określoną w ust. 1
i 2.”;
5) art. 145 otrzymuje brzmienie:
„Art. 145. 1. W przypadku gdy nastąpi prawomocne oddalenie wniosku
o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że majątek domu maklerskiego nie wystarcza
– 257 –
lub jedynie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, albo umorzenie
postępowania upadłościowego, albo stwierdzenie przez Komisję zaistnienia
okoliczności, o której mowa w art. 133 ust. 2 pkt 3, albo gdy dłużnik w postępowaniu
restrukturyzacyjnym nie zostanie pozbawiony zarządu:
1)
czynności, o których mowa w art. 140 ust. 1–1b i ust. 5, art. 141 ust. 4 i art. 143
ust. 1 i 2, dokonywane przez syndyka lub zarządcę, wykonuje zarząd uczestnika
systemu rekompensat, komplementariusze uczestnika systemu, o którym mowa
w art. 95 ust. 1 pkt 2 i 4, albo osoby uprawnione do reprezentowania uczestnika
systemu, o którym mowa w art. 95 ust. 1 pkt 5 i 6, albo inne osoby upoważnione
do reprezentowania uczestnika systemu, z wyłączeniem pełnomocników;
2)
przepisy art. 140 ust. 2, 4, 6 i 7, art. 141 ust. 1–3, art. 142, art. 143 ust. 3 oraz
art. 144 stosuje się odpowiednio;
3)
Krajowy Depozyt może zlecić badanie prawidłowości wyliczenia wydatków,
o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 3, przez biegłego rewidenta, który,
wykonując zlecone czynności, jest upoważniony do wglądu do ksiąg
i dokumentów uczestnika systemu;
4)
zawiadomienie, o którym mowa w art. 143 ust. 4, jest przekazywane Komisji.
2. W przypadku otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego domu maklerskiego,
wierzytelności inwestorów wobec dłużnika z tytułu usług świadczonych na ich rzecz
w zakresie czynności, o których mowa w art. 69 ust. 2 i ust. 4 pkt 1, do wysokości
przysługujących im rekompensat, nie są objęte układem, a w głosowaniu nad układem,
obok innych wierzycieli, mogą brać udział jedynie inwestorzy, których wierzytelności
wobec upadłego są wyższe od przysługujących im rekompensat, i tylko w zakresie tej
nadwyżki.”.
Art. 434. W ustawie z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 272 i 598) wprowadza się następujące
zmiany:
1)
w art. 2 w ust. 1 tiret drugie, trzecie i czwarte otrzymują brzmienie:
„– w przypadku przedsiębiorców zagranicznych z Danii i państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Porozumieniu Gospodarczym – może być wobec nich uznane
główne zagraniczne postępowanie upadłościowe, o którym mowa w przepisach
ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 i
– 258 –
1529, z 2013 r. poz. 355 i 613 oraz z ...) dotyczących międzynarodowego
postępowania upadłościowego,
–
w przypadku przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a także oddziałów banków zagranicznych – odrębne
przepisy nie wyłączają możliwości ogłoszenia na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej upadłości oraz wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego takiego
pracodawcy,
–
w przypadku przedsiębiorców zagranicznych z państw członkowskich Unii
Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Porozumieniu Gospodarczym
działających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jako oddział instytucji kredytowej
lub zakładu ubezpieczeń – może zostać wszczęte wobec instytucji kredytowej lub
zakładu ubezpieczeń postępowanie upadłościowe, postępowanie restrukturyzacyjne
lub inne podobne postępowanie,”;
2)
art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Art. 3. 1. Niewypłacalność pracodawcy, o której mowa w art. 2 ust. 1, zachodzi,
gdy sąd upadłościowy lub restrukturyzacyjny, na podstawie przepisów Prawa
upadłościowego lub Prawa restrukturyzacyjnego, wyda postanowienie o:
1)
ogłoszeniu upadłości pracodawcy lub wszczęciu wobec niego wtórnego
postępowania upadłościowego;
2)
otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 3 ust. 1
pkt 2–4 Prawa restrukturyzacyjnego;
3)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości pracodawcy, jeżeli jego majątek nie
wystarcza lub jedynie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania;
4)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości w razie stwierdzenia, że majątek
dłużnika jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem
skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały jego majątek nie
wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania.
2. Datą niewypłacalności jest data wydania postanowienia sądu upadłościowego
o ogłoszeniu upadłości lub wszczęciu wtórnego postępowania upadłościowego
pracodawcy, data wydania postanowienia sądu restrukturyzacyjnego o otwarciu
postępowania restrukturyzacyjnego pracodawcy, data postanowienia sądu
– 259 –
upadłościowego o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości pracodawcy
w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.”;
3)
w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Niewypłacalność pracodawcy, o którym mowa w art. 2 ust. 1, zachodzi również
w przypadku wydania, zgodnie z przepisami Prawa upadłościowego dotyczącymi
międzynarodowego postępowania upadłościowego, przez sąd upadłościowy
postanowienia o uznaniu orzeczenia o wszczęciu głównego zagranicznego postępowania
upadłościowego wszczętego wobec przedsiębiorcy zagranicznego z Danii lub państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”;
4)
w art. 8 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) na podstawie przepisów Prawa upadłościowego sąd upadłościowy wyda
postanowienie o umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli:
a)
majątek pozostały po wyłączeniu z niego przedmiotów majątkowych dłużnika
obciążonych hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem
skarbowym lub hipoteką morską nie wystarcza na zaspokojenie kosztów
postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie kosztów,
b)
wierzyciele zobowiązani uchwałą zgromadzenia wierzycieli albo
postanowieniem sędziego-komisarza nie złożyli w wyznaczonym terminie
zaliczki na koszty postępowania, a brak jest płynnych funduszów na te
koszty;”;
5)
w art. 14 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku gdy sędzia-komisarz wyda, zgodnie z przepisami Prawa
upadłościowego, postanowienie, że określona część wynagrodzenia za pracę pracownika
wykonującego zadania w zakresie zarządu przedsiębiorstwem lub wynagrodzenie osoby
świadczącej usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem upadłego, określone
w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług zawartej przed ogłoszeniem
upadłości, lub określona część świadczeń przysługujących w związku z rozwiązaniem
stosunku pracy albo umowy o usługi związane z zarządem przedsiębiorstwem jest
bezskuteczna w stosunku do masy upadłości, a wysokości części w stosunku do niej
skutecznych są niższe niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa
w ust. 2 – wysokość wypłacanych świadczeń nie może odpowiednio przekraczać
wysokości roszczenia skutecznego do masy upadłości.”;