Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 210 –
147) po art. 258 dodaje się art. 258a w brzmieniu:
„Art. 258a. 1. Sędzia-komisarz doręcza odpis sprzeciwu syndykowi oraz
odpowiednio upadłemu i wierzycielowi, którego sprzeciw dotyczy, zakreślając termin
na złożenie odpowiedzi na sprzeciw nie krótszy niż tydzień.
2. Odpowiedź na sprzeciw złożona z naruszeniem terminu, o którym mowa
w ust. 1, podlega zwrotowi.
3. Sędzia-komisarz pomija twierdzenia i dowody niezgłoszone w sprzeciwie
i odpowiedzi na sprzeciw, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich
w sprzeciwie albo odpowiedzi na sprzeciw bez swojej winy lub że uwzględnienie
spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy.”;
148) art. 259 otrzymuje brzmienie:
„Art. 259. 1. Sprzeciw rozpoznaje sędzia-komisarz na posiedzeniu niejawnym
w terminie dwóch miesięcy od jego wniesienia. Jeżeli sędzia-komisarz uzna za
potrzebne wyznaczenie rozprawy, zawiadamia o niej syndyka, upadłego oraz
wierzyciela, który złożył sprzeciw, i wierzyciela, którego wierzytelności sprzeciw
dotyczy. Niestawiennictwo tych osób, nawet usprawiedliwione, nie wstrzymuje wydania
postanowienia.
2. Sędzia-komisarz może odstąpić od przeprowadzenia dowodu z zeznań świadka
lub opinii biegłego, jeżeli świadek złożył zeznania albo biegły sporządził opinię
w innym postępowaniu toczącym się na podstawie ustawy przed sądem lub organem
administracji. W takim przypadku dowodem są dokumenty, obejmujące treść zeznań
świadka lub opinii biegłego.
3. W toku postępowania wywołanego wniesieniem sprzeciwu syndyk ma prawa
i obowiązki uczestnika postępowania.
4. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie upadłemu,
syndykowi oraz wszystkim wierzycielom.
5. Uchylenie postanowienia sędziego-komisarza i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania możliwe jest tylko w razie konieczności przeprowadzenia
postępowania dowodowego w całości albo gdy przy rozpoznawaniu sprzeciwu doszło
do nieważności postępowania, której skutków nie dało się usunąć w postępowaniu
zażaleniowym.
6. W przypadku uchylenia przez sąd upadłościowy postanowienia sędziego-
-komisarza w przedmiocie sprzeciwu i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania,
– 211 –
sprzeciw rozpoznaje zastępca sędziego-komisarza, a w szczególnie uzasadnionych
przypadkach wyznaczony sędzia.”;
149) w art. 260 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Po upływie terminu do złożenia sprzeciwu sędzia-komisarz może zatwierdzić
częściowo listę wierzytelności w zakresie nieobjętym sprzeciwami.”;
150) art. 263 otrzymuje brzmienie:
„Art. 263. Odmowa uznania wierzytelności według przepisów niniejszego działu
nie stanowi przeszkody do jej dochodzenia we właściwym trybie. Dochodzenie
wierzytelności, której odmówiono uznania, jest możliwe dopiero po umorzeniu lub
zakończeniu postępowania upadłościowego.”;
151) w części I po tytule V dodaje się tytuł Va w brzmieniu:
„TYTUŁ VA
Układ w upadłości
Art. 266a. 1. W postępowaniu upadłościowym dopuszczalne jest zawarcie układu.
2. Propozycje układowe w postępowaniu upadłościowym mogą zgłosić upadły,
każdy z wierzycieli oraz syndyk.
Art. 266b. 1. Podmioty uprawnione do złożenia propozycji układowych mogą wraz
z propozycjami złożyć wniosek o całkowite lub częściowe wstrzymanie likwidacji
majątku upadłego do czasu zatwierdzenia układu.
2. Niedopuszczalne jest wstrzymanie likwidacji, jeżeli propozycje układowe nie
przewidują zaspokojenia wierzytelności nieobjętych układem niezwłocznie po
zatwierdzeniu układu i prawomocnym zakończeniu postępowania na tej podstawie.
3. Niedopuszczalne jest wstrzymanie likwidacji w zakresie przedmiotu
obciążonego hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub
hipoteką morską, jeżeli sprzeciwi się temu wierzyciel, którego wierzytelność jest w ten
sposób zabezpieczona. Jeżeli sprzeciw wierzyciela wpłynął do sędziego-komisarza po
wydaniu postanowienia o wstrzymaniu likwidacji, sędzia-komisarz uchyla swoje
postanowienie w tym zakresie.
4. Sędzia-komisarz może wstrzymać likwidację, jeżeli zostały spełnione przesłanki
do zwołania zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem, o których mowa
w art. 266c ust. 1.
– 212 –
5. Sędzia-komisarz wstrzymuje likwidację, jeżeli zostały spełnione przesłanki do
zwołania zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem, o których mowa
w art. 266c ust. 2.
6. Sędzia-komisarz wstrzymuje likwidację wyłącznie w zakresie, jaki jest
niezbędny do wykonania układu.
Art. 266c. 1. Sędzia-komisarz może zwołać zgromadzenie wierzycieli w celu
głosowania nad układem, jeżeli zostało uprawdopodobnione, że układ zostanie przyjęty
przez wierzycieli i wykonany.
2. Sędzia-komisarz zwołuje zgromadzenie wierzycieli, jeżeli wniosek jest
popierany przez wierzycieli posiadających łącznie co najmniej 50% sumy
wierzytelności przysługujących wierzycielom uprawnionym do głosowania nad
układem.
3. Zgromadzenie wierzycieli zwołuje się po zatwierdzeniu listy wierzytelności.
Jeżeli sędzia-komisarz zatwierdził częściowo listę wierzytelności w zakresie nieobjętym
sprzeciwami, zgromadzenie wierzycieli zwołuje się, jeżeli suma wierzytelności objętych
sprzeciwami nie przekracza 15% ogólnej sumy wierzytelności objętych układem.
Art. 266d. Po prawomocnym zatwierdzeniu układu sąd wydaje postanowienie
o zakończeniu postępowania. Przepisy art. 362–367 stosuje się odpowiednio.
Art. 266e. Sąd, przyznając ostateczne wynagrodzenie syndykowi po zatwierdzeniu
układu, może je przyznać na podstawie przepisów dotyczących wynagrodzenia
ostatecznego zarządcy w postępowaniu sanacyjnym, jeżeli będzie to korzystne dla
syndyka i jest uzasadnione jego zaangażowaniem w skuteczne zawarcie układu.
Art. 266f. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym tytule do układu i jego
skutków stosuje się odpowiednio przepisy Prawa restrukturyzacyjnego, przy czym
czynności zastrzeżone dla nadzorcy sądowego lub zarządcy wykonuje syndyk.”;
152) w części I uchyla się tytuł VI;
153) art. 306 otrzymuje brzmienie:
„Art. 306. Po ogłoszeniu upadłości syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu
inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego.
Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym
w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny określa
proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności
– 213 –
sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne
uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.”;
154) w art. 308 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Syndyk zobowiązany jest do podejmowania działań umożliwiających
zakończenie likwidacji w ciągu sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia upadłości. Sędzia-
-komisarz i rada wierzycieli rozpoznają wniosek o wyrażenie zgody na określony
sposób likwidacji nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia przedstawienia im
wniosku przez syndyka.”;
155) art. 309 otrzymuje brzmienie:
„Art. 309. Sędzia-komisarz może wstrzymać likwidację masy upadłości do czasu
uprawomocnienia się postanowienia o ogłoszeniu upadłości.”;
156) w art. 310 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przed rozpoczęciem likwidacji masy upadłości syndyk może sprzedać z wolnej
ręki bez zgody rady wierzycieli ruchomości, jeżeli jest to potrzebne na zaspokojenie
kosztów postępowania. Ponadto syndyk może sprzedać ruchomości, które ulegają
szybkiemu zepsuciu lub wskutek opóźnienia sprzedaży straciłyby znacznie na wartości
albo których przechowanie pociąga za sobą koszty zbyt wysokie w stosunku do ich
wartości.”;
157) w art. 311:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa
upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości
i ruchomości, przez zbycie albo ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego
i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości
albo ich zbycie.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. O zamiarze zbycia składników majątku służących do prowadzenia
działalności w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa państwa syndyk zawiadamia
Ministra Obrony Narodowej, który w terminie tygodniowym od zawiadomienia
może przedstawić sędziemu-komisarzowi opinię.”;
– 214 –
158) w art. 312:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Po ogłoszeniu upadłości można prowadzić dalej przedsiębiorstwo
upadłego, jeżeli możliwe jest zawarcie układu z wierzycielami lub możliwa jest
sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części.”,
b)
dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Syndyk nie może prowadzić dalej przedsiębiorstwa upadłego, jeżeli na
upadłym ciąży obowiązek zwrotu pomocy publicznej określony w decyzji. Rada
wierzycieli może wyrazić zgodę na zwrot pomocy publicznej udzielonej niezgodnie
z prawem i dalsze prowadzenie przedsiębiorstwa upadłego, jeżeli zostanie
uprawdopodobnione, że mimo zwrotu pomocy publicznej udzielonej niezgodnie
z prawem pozostali wierzyciele zostaną zaspokojeni w większym stopniu ze
względu na sprzedaż prowadzonego przedsiębiorstwa za większą kwotę lub
w wyniku zawarcia i wykonania układu.”;
159) w art. 313 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Do sprzedaży ułamkowej części nieruchomości odpowiednie zastosowanie
mają przepisy art. 1004, art. 1005, art. 1007, art. 1009, art. 1012, art. 1013 Kodeksu
postępowania cywilnego.”;
160) w art. 315 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Jeżeli w skład masy upadłości wchodzi nieruchomość lub jej ułamkowa część,
której nie można zbyć z zachowaniem przepisów ustawy, a dalsze pozostawanie
nieruchomości w masie upadłości będzie niekorzystne dla wierzycieli z uwagi na
obciążenie masy związanymi z tym kosztami, sędzia-komisarz może zezwolić
syndykowi na zawarcie umowy przekazania nieruchomości gminie albo Skarbowi
Państwa.”;
161) w art. 316:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego może być, po wyrażeniu zgody przez
sędziego-komisarza, poprzedzona umową dzierżawy na czas określony z prawem
pierwokupu, jeżeli przemawiają za tym względy ekonomiczne.”,
b)
uchyla się ust. 3;