Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 205 –
3. W zgłoszeniu wierzytelności wierzyciel wskazuje dowody uzasadniające
zgłoszenie.
4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór pisemnego
zgłoszenia wierzytelności oraz zakres danych objętych zgłoszeniem wierzytelności za
pośrednictwem Centralnego Rejestru Restrukturyzacji i Upadłości, mając na względzie
określone w ustawie wymogi formalne zgłoszenia, jego przejrzystość i kompletność
oraz uproszczenie i przyspieszenie zgłoszenia wierzytelności w postaci elektronicznej.”;
137) w art. 240:
a)
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) imię i nazwisko bądź nazwę wierzyciela i odpowiednio jego miejsce
zamieszkania albo siedzibę, adres oraz PESEL lub numer KRS wierzyciela,
a w przypadku gdy ich brak, inne dane umożliwiające jego jednoznaczną
identyfikację;”,
b)
pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) dowody stwierdzające istnienie wierzytelności; jeżeli wierzytelność została
uznana w spisie wierzytelności sporządzonym w postępowaniu
restrukturyzacyjnym, wystarczające jest powołanie się na tę okoliczność;”,
c)
pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) zabezpieczenia związane z wierzytelnością;”,
d)
pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) stan sprawy, jeżeli co do wierzytelności toczy się postępowanie sądowe,
administracyjne lub przed sądem polubownym;”;
138) art. 241–245 otrzymują brzmienie:
„Art. 241. Jeżeli zgłoszenie wierzytelności odpowiada wymaganiom określonym
w art. 239 i art. 240, sędzia-komisarz niezwłocznie, nie później niż w terminie dwóch
tygodni, przekazuje odpis zgłoszenia syndykowi.
Art. 242. Jeżeli zgłoszenia wierzytelności dokonuje wierzyciel reprezentowany
przez pełnomocnika procesowego, którym jest adwokat lub radca prawny, lub osoba
posiadająca licencję doradcy restrukturyzacyjnego, zgłoszenie wierzytelności
nieodpowiadające wymaganiom określonym w art. 239 i art. 240 lub zawierające inne
braki uniemożliwiające nadanie zgłoszeniu biegu podlega zwrotowi bez wzywania do
jego uzupełnienia.
– 206 –
Art. 243. 1. Syndyk sprawdza, czy zgłoszona wierzytelność znajduje
potwierdzenie w księgach rachunkowych lub innych dokumentach upadłego albo we
wpisach w księdze wieczystej lub rejestrach, oraz wzywa upadłego do złożenia
w zakreślonym terminie oświadczenia, czy wierzytelność uznaje.
2. W przypadku gdy zgłoszona wierzytelność nie znajduje potwierdzenia
w księgach rachunkowych lub innych dokumentach upadłego albo we wpisach
w księdze wieczystej lub rejestrach, syndyk wzywa wierzyciela do złożenia w terminie
tygodniowym dokumentów wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności pod rygorem
odmowy uznania wierzytelności. Termin ten nie podlega przedłużeniu ani
przywróceniu. Syndyk może jednak uwzględnić dokumenty złożone po upływie
terminu, jeżeli nie spowoduje to opóźnienia w przekazaniu listy sędziemu-komisarzowi.
3. Wezwanie wierzyciela przez syndyka do złożenia dokumentów zawiera
pouczenie o skutkach uchybienia terminowi.
Art. 244. Po upływie terminu do zgłoszenia wierzytelności i sprawdzeniu
zgłoszonych wierzytelności syndyk niezwłocznie sporządza listę wierzytelności, nie
później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu okresu przewidzianego na zgłaszanie
wierzytelności.
Art. 245. 1. Na liście wierzytelności umieszcza się w osobnych rubrykach:
1)
sumę, w jakiej wierzytelność podlega uznaniu;
2)
kategorię, w jakiej wierzytelność podlega zaspokojeniu;
3)
informację o istnieniu i rodzaju zabezpieczenia wierzytelności oraz określenie
sumy, według której będzie obliczany głos wierzyciela; sumę tę oznacza się
według tej części wierzytelności, która prawdopodobnie nie będzie zaspokojona
z przedmiotu zabezpieczenia;
4)
informację, czy wierzytelność jest uzależniona od warunku;
5)
informację, czy wierzycielowi przysługuje prawo potrącenia;
6)
informację o stanie postępowania sądowego, administracyjnego lub postępowania
przed sądem polubownym w sprawie zgłoszonej wierzytelności, jej zabezpieczenia
lub prawa potrącenia.
2. Jeżeli syndyk zaprzecza w całości lub w części oświadczeniom wierzyciela,
uzasadnia to w osobnej rubryce.
– 207 –
3. Syndyk umieszcza na liście wierzytelności także oświadczenie upadłego
i podane przez niego uzasadnienie, jeżeli upadły złożył takie oświadczenie, albo
wzmiankę, że upadły oświadczenia takiego nie złożył i z jakiej przyczyny.
4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór listy
wierzytelności, mając na względzie zakres informacji ujmowanych w liście
wierzytelności, czytelność oraz kompletność listy.”;
139) po art. 245 dodaje się art. 245a w brzmieniu:
„Art. 245a. 1. Wierzytelność za okres rozliczeniowy, w trakcie którego została
ogłoszona upadłość, wynikająca z ciążącego na upadłym zobowiązania do świadczeń
okresowych, w szczególności z tytułu czynszu najmu lub dzierżawy, podatków, składek
na ubezpieczenia społeczne, ulega z mocy prawa proporcjonalnemu podziałowi na część
traktowaną jak wierzytelność powstała przed dniem ogłoszenia upadłości oraz część
traktowaną jak wierzytelność powstająca po ogłoszeniu upadłości.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do umowy leasingu, jeżeli przedmiot leasingu
nie stanowi u korzystającego upadłego środka trwałego w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r.
poz. 361, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym
od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 i 915).
3. Jeżeli odrębne przepisy wymagają sporządzenia deklaracji lub innego tego typu
dokumentu obejmującego rozliczenie, obie części wierzytelności, o której mowa
w ust. 1, ujmowane są w odrębnych deklaracjach.”;
140) w art. 248 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3
w brzmieniu:
„2. Współdłużnik lub poręczyciel upadłego może dokonać zgłoszenia
wierzytelności przed zaspokojeniem wierzyciela. Na liście wierzytelności umieszcza się
wierzytelność współdłużnika lub poręczyciela z tytułu zwrotnego roszczenia jako
wierzytelności warunkowe bez prawa głosu na zgromadzeniu wierzycieli.
3. Gwarant może dokonać zgłoszenia przed zaspokojeniem wierzyciela. Na liście
wierzytelności umieszcza się wierzytelność gwaranta jako wierzytelność warunkową
bez prawa głosu na zgromadzeniu wierzycieli.”;

18) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 596, 769,
1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 21, 888, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r.
poz. 223, 312, 567, 598, 773, 915 i 1052.
– 208 –
141) art. 250–253 otrzymują brzmienie:
„Art. 250. Wierzytelność zabezpieczona hipoteką lub wpisem w rejestrze na
majątku upadłego położonym za granicą umieszcza się na liście, jeżeli złożony zostanie
dowód wykreślenia wpisu o zabezpieczeniu. Złożenie dowodu wykreślenia wpisu
o zabezpieczeniu nie jest wymagane, jeżeli postępowanie upadłościowe zostało uznane
w kraju, w którym znajduje się przedmiot zabezpieczenia.
Art. 251. Wierzytelność w walucie obcej bez względu na termin jej wymagalności
umieszcza się na liście po przeliczeniu na pieniądze polskie według średniego kursu
walut obcych w Narodowym Banku Polskim z dnia ogłoszenia upadłości, a gdy takiego
kursu nie było – według średniej ceny rynkowej z tej daty. Umieszczenie na liście
wierzytelności w przeliczeniu na pieniądze polskie nie powoduje przekształcenia
zobowiązania wyrażonego w walucie obcej na zobowiązanie w pieniądzach polskich.
Zaspokojenie wierzytelności w wykonaniu planu podziału następuje w pieniądzach
polskich.
Art. 252. 1. Jeżeli wierzytelność została zgłoszona przez wierzyciela po upływie
terminu wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności, bez względu na przyczynę
opóźnienia, czynności już dokonane w postępowaniu upadłościowym są skuteczne
wobec tego wierzyciela, zgłoszenie nie ma wpływu na złożone już plany podziału,
a jego uznaną wierzytelność uwzględnia się tylko w planach podziału funduszów masy
upadłości sporządzonych po jej uznaniu.
2. Jeżeli postanowienie dotyczące wierzytelności zgłoszonej po upływie terminu
wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności nie zostało wydane albo nie stało się
prawomocne do dnia ukończenia lub umorzenia postępowania upadłościowego,
postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu. Jeżeli jednak wierzytelność zgłoszono
po zatwierdzeniu ostatecznego planu podziału funduszów masy upadłości, pozostawia
się ją bez rozpoznania.
Art. 253. 1. Po upływie terminu wyznaczonego do zgłaszania wierzytelności
syndyk uzupełnia listę wierzytelności w miarę zgłaszania wierzytelności.
2. Jeżeli zgłoszono wierzytelności po przekazaniu listy wierzytelności sędziemu-
-komisarzowi, syndyk sporządza uzupełnienie listy wierzytelności obejmujące takie
wierzytelności wraz z zaznaczeniem, w jaki sposób będą zaspokajane.”;
– 209 –
142) w art. 254 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zmianę wierzyciela po zgłoszeniu wierzytelności uwzględnia się na liście
wierzytelności tylko wtedy, gdy została stwierdzona dokumentem urzędowym lub
niebudzącym wątpliwości dokumentem prywatnym z podpisem urzędowo
poświadczonym i gdy zmiana wierzyciela zgłoszona została syndykowi przed
przekazaniem listy wierzytelności sędziemu-komisarzowi. Sędzia-komisarz może
uwzględnić zmianę wierzyciela zgłoszoną po przekazaniu mu listy wierzytelności,
a przed jej ostatecznym zatwierdzeniem, jeżeli nie spowoduje to opóźnienia
w postępowaniu.”;
143) w art. 255 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Syndyk przekazuje listę wierzytelności sędziemu-komisarzowi, który ją
obwieszcza w Centralnym Rejestrze Restrukturyzacji i Upadłości. Listę wierzytelności
przekazuje się w postaci elektronicznej.”;
144) w art. 256 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W terminie dwóch tygodni od dnia obwieszczenia każdy wierzyciel
umieszczony na liście może złożyć do sędziego-komisarza sprzeciw co do uznania
wierzytelności, a co do odmowy uznania – ten, któremu odmówiono uznania zgłoszonej
wierzytelności.”;
145) w art. 257 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Sprzeciw powinien odpowiadać wymaganiom formalnym pisma procesowego,
a ponadto wskazywać zaskarżoną wierzytelność oraz zawierać wniosek co do uznania
albo odmowy uznania wierzytelności wraz z uzasadnieniem i wskazaniem dowodów na
jego poparcie. Sędzia-komisarz odrzuci sprzeciw nieodpowiadający tym wymaganiom
albo spóźniony.
2. W terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu sprzeciwu
można wnieść go ponownie, chyba że przyczyną odrzucenia było wniesienie sprzeciwu
po terminie. Jeżeli sprzeciw nie zawiera braków, wywołuje skutki od dnia wniesienia
odrzuconego sprzeciwu.”;
146) w art. 258 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 2 i dodaje się ust. 1 w brzmieniu:
„1. Sprzeciw może być oparty wyłącznie na twierdzeniach i zarzutach wskazanych
w zgłoszeniu wierzytelności. Inne twierdzenia i zarzuty mogą być zgłoszone tylko
wtedy, gdy wierzyciel wykaże, że ich wcześniejsze zgłoszenie było niemożliwe albo że
potrzeba ich wskazania wynikła później.”;