Rządowy projekt ustawy - Prawo restrukturyzacyjne

– 125 –
Art. 368. Z dniem otwarcia postępowania układowego ulegają rozwiązaniu umowy:
1)
rachunku bankowego; oprocentowanie rachunków bankowych jest naliczane do dnia
otwarcia postępowania układowego;
2)
kredytu i pożyczki, jeżeli do dnia otwarcia postępowania układowego nie nastąpiło
oddanie środków pieniężnych do dyspozycji kredytobiorcy (pożyczkobiorcy);
3)
poręczenia, gwarancji bankowych i akredytyw, jeżeli do dnia otwarcia postępowania
układowego bank nie otrzymał prowizji z tytułu tych czynności;
4)
o udostępnienie skrytek sejfowych oraz umowy przechowania, z tym że wydanie
przedmiotów i papierów wartościowych powinno nastąpić w terminie uzgodnionym
z oddającym na przechowanie.
Art. 369. 1. Propozycje układowe mogą złożyć także akcjonariusze (członkowie)
reprezentujący dwie trzecie kapitału zakładowego banku w formie spółki akcyjnej lub
funduszu udziałowego banku spółdzielczego, jak również bank zrzeszający, którego bank
spółdzielczy jest akcjonariuszem.
2. Przed zatwierdzeniem układu sąd zasięga opinii Komisji Nadzoru Finansowego.
Art. 370. 1. Restrukturyzacja spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,
uregulowana ustawą, jest przeprowadzana wyłącznie w postępowaniu układowym.
2. Wniosek o otwarcie postępowania układowego wobec spółdzielczej kasy
oszczędnościowo-kredytowej może zgłosić wyłącznie Komisja Nadzoru Finansowego.
3. Propozycje układowe mogą złożyć także członkowie spółdzielczej kasy
oszczędnościowo-kredytowej reprezentujący dwie trzecie funduszu udziałowego kasy.
4. W pozostałym zakresie przepisy art. 363–369 stosuje się odpowiednio.
DZIAŁ II
Postępowanie restrukturyzacyjne wobec banków hipotecznych
Art. 371. 1. Do reprezentowania praw posiadaczy listów zastawnych sąd ustanawia
kuratora. Przed ustanowieniem kuratora sąd zasięga opinii Komisji Nadzoru Finansowego co
do osoby kuratora.
2. Posiadacze listów zastawnych mogą działać w postępowaniu również osobiście lub
przez pełnomocnika, jeżeli zostali dopuszczeni do udziału w postępowaniu przez sędziego-
-komisarza. Sędzia-komisarz dopuszcza posiadaczy listów zastawnych do udziału
w postępowaniu po wykazaniu, że przysługują im prawa z listów zastawnych.
– 126 –
Art. 372. Do kuratora, o którym mowa w niniejszym tytule, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 70 ust. 3 i 4, art. 71, art. 72 oraz przepisy o sprawozdaniach nadzorcy sądowego.
Art. 373. Zarządca udziela kuratorowi wszelkich potrzebnych mu informacji. Kurator
ma prawo przeglądać księgi i dokumenty dłużnika. Na zgromadzeniu wierzycieli kurator ma
prawo głosu tylko w sprawach, które mogą mieć wpływ na prawa posiadaczy listów
zastawnych.
Art. 374. W spisie wierzytelności zarządca ujmuje łącznie posiadaczy listów
zastawnych, wskazując:
1)
sumę nominalną nieumorzonych do dnia otwarcia postępowania listów zastawnych,
których termin płatności przypada przed tym dniem, oraz sumę niezapłaconych odsetek;
2)
sumę listów zastawnych oraz odsetek płatnych po dniu otwarcia postępowania oraz
premii przewidzianej w planie.
Art. 375. 1. Przy zawieraniu układu kurator głosuje sumą wierzytelności listów
zastawnych objętych układem, przy czym przysługuje mu jeden głos od każdej sumy, która
wynika z podziału sumy wszystkich innych wierzytelności uprawniających do głosowania
przez liczbę wierzycieli, którzy reprezentują te wierzytelności.
2. W przypadku gdy posiadacze listów zastawnych głosują na zgromadzeniu wierzycieli
osobiście lub przez pełnomocnika, siłę głosów kuratora pomniejsza się o wartość
wierzytelności głosujących posiadaczy listów zastawnych, zaś liczbę przysługujących
kuratorowi głosów – o liczbę głosujących posiadaczy listów zastawnych.
DZIAŁ III
Postępowanie restrukturyzacyjne wobec instytucji kredytowych, banków zagranicznych
oraz banków krajowych prowadzących działalność za granicą
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 376. Przepisy niniejszego działu stosuje się w przypadku:
1)
otwarcia postępowania układowego wobec banku krajowego, jeżeli prowadzi on
działalność także za granicą Rzeczypospolitej Polskiej w co najmniej jednym innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym;
– 127 –
2)
otwarcia w Rzeczypospolitej Polskiej postępowania układowego wobec banku
zagranicznego, jeżeli bank zagraniczny prowadzi działalność w Rzeczypospolitej
Polskiej oraz w co najmniej jednym innym państwie członkowskim Unii Europejskiej
lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Art. 377. Ilekroć w ustawie jest mowa o „banku krajowym”, „banku zagranicznym”,
„instytucji kredytowej”, „oddziale banku krajowego za granicą” i „oddziale banku
zagranicznego” – rozumie się przez to instytucje określone w przepisach prawa bankowego.
Art. 378. Sądom polskim nie przysługuje jurysdykcja w sprawach restrukturyzacyjnych
dotyczących instytucji kredytowych mających siedzibę w innym państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym prowadzących
działalność gospodarczą albo mających majątek w Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 379. W skład masy układowej banku krajowego wchodzi także mienie dłużnika
znajdujące się na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Rozdział 2
Postępowanie
Art. 380. 1. Sąd, który otworzył postępowanie układowe wobec banku krajowego lub
banku zagranicznego, powiadamia o tym niezwłocznie właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
w którym znajduje się oddział banku krajowego za granicą albo inny oddział banku
zagranicznego, informując o skutkach otwarcia postępowania układowego.
2. Jeżeli wszczęcie postępowania, o którym mowa w ust. 1, może wpływać na prawa
osób trzecich w państwie będącym członkiem Unii Europejskiej lub członkiem Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym albo gdy takim osobom przysługuje zażalenie na postanowienie o otwarciu
postępowania układowego, postanowienie to podlega obwieszczeniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej oraz w dwóch czasopismach o zasięgu ogólnokrajowym
– 128 –
w każdym państwie, w którym znajduje się oddział banku. Termin do wniesienia zażalenia
liczy się od dnia obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
3. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 2, jest dokonywane w języku lub jednym
z języków urzędowych państwa, w którym jest zamieszczane. W obwieszczeniu należy
określić cel i podstawy prawne otwarcia postępowania układowego, termin wniesienia
zażalenia oraz adres sądu właściwego do jego rozpoznania wraz z adresem sądu, za
pośrednictwem którego wnosi się zażalenie.
4. Jeśli sąd krajowy lub właściwy krajowy organ administracji uzna za konieczne
wdrożenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednego lub więcej środków służących
reorganizacji w stosunku do instytucji kredytowej prowadzącej działalność na tym
terytorium, informuje o tym właściwe organy państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym znajduje się siedziba instytucji
kredytowej.
Art. 381. 1. Nadzorca sądowy albo zarządca wzywa do zgłaszania wierzytelności
wierzycieli zamieszkałych lub mających siedzibę w państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w którym znajduje się
siedziba instytucji kredytowej.
2. Wezwanie do zgłaszania wierzytelności przez wierzycieli zamieszkałych lub
mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym zawiera nagłówek o treści: „Wezwanie do zgłaszania
wierzytelności. Termin zgłoszenia”, sporządzony we wszystkich językach urzędowych Unii
Europejskiej oraz norweskim i islandzkim. Wezwanie wskazuje termin zgłoszenia
wierzytelności, skutki jego uchybienia, zawiera informację, czy wierzyciele posiadający
wierzytelności uprzywilejowane lub zabezpieczone rzeczowo muszą dokonać zgłoszenia
wierzytelności, a także określa obowiązek załączenia dowodów stwierdzających istnienie
wierzytelności.
3. Wierzyciel zamieszkały lub mający siedzibę w państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym może zgłosić
wierzytelność w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych państwa, w którym
– 129 –
ma miejsce zamieszkania albo siedzibę, jednakże co najmniej nagłówek „Zgłoszenie
wierzytelności” powinien być wyrażony w języku polskim. Sąd może zażądać
uwierzytelnionego tłumaczenia zgłoszenia na język polski.
Art. 382. Wierzyciele banku krajowego lub banku zagranicznego, mający miejsce
zamieszkania, miejsce zwykłego pobytu albo siedzibę w państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, mają w postępowaniu
takie same prawa, jak wierzyciele krajowi.
Art. 383. Zarządca obowiązany jest regularnie, nie rzadziej niż co sześć miesięcy,
informować wierzycieli, których miejsce zwykłego pobytu, miejsce zamieszkania lub
siedziba znajdują się w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w państwach
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym, o czynnościach podjętych w postępowaniu
układowym w okresie objętym informacją.
Rozdział 3
Prawo właściwe oraz skutki otwarcia postępowania układowego
Art. 384. W postępowaniu układowym wszczętym w Rzeczypospolitej Polskiej stosuje
się prawo polskie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Art. 385. 1. Stosunki pracy pracowników zatrudnionych na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
podlegają prawu właściwemu dla umowy o pracę.
2. Uznanie danej rzeczy za nieruchomość ocenia się według prawa miejsca położenia
rzeczy.
3. Do umów, których przedmiotem jest korzystanie z nieruchomości położonej na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym albo nabycie takiej nieruchomości, stosuje się prawo państwa,
w którym nieruchomość jest położona.
4. Prawa dotyczące nieruchomości położonej na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia