Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Druk nr 244


Warszawa, 23 stycznia 2012 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja







Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu
narkomanii.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy panią poseł Beatę Kempę.



(-) Jacek
Bogucki;
(-) Andrzej
Dąbrowski;
(-) Andrzej
Dera;
(-) Mieczysław Golba; (-) Patryk Jaki; (-) Mariusz Orion Jędrysek; (-) Beata
Kempa; (-) Bartosz Kownacki; (-) Arkadiusz Mularczyk; (-) Jerzy Rębek;
(-) Józef Rojek; (-) Andrzej Romanek; (-) Edward Siarka; (-) Piotr Szeliga;
(-) Tadeusz Woźniak; (-) Marzena Dorota Wróbel; (-) Jan Ziobro;
(-) Kazimierz Ziobro; (-) Jarosław Żaczek.
Projekt
USTAWA
z dnia ……….. 2012 r.
o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Art. 1
W ustawie z dnia z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza
się następujące zmiany:
1) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych albo słomy makowej lub
czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub
osobistej, sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5
albo karze 25 lat pozbawienia wolności.”;
2) w art. 55 ust 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej albo
czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub
osobistej, sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5
albo karze 25 lat pozbawienia wolności.”;
3) w art. 56 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej,
sprawca
podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5
albo karze 25 lat pozbawienia wolności.”;
4) w art. 62 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość
środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.”;
5) uchyla się art. 62a.

Art. 2
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.









































UZASADNIENIE


Przestępczość narkotykowa stanowi bardzo poważne zagrożenie nie tylko dla
życia i zdrowia poszczególnych osób uzależnionych od środków odurzających, ale
również dla całego społeczeństwa, generując bardzo wysokie koszty społeczne, jak też
finansowe związane z przeciwdziałaniem jej skutkom.
Projekt przewiduje szereg zmian w przepisach karnych ustawy, przede
wszystkim tych, które mają znaczenie z punktu widzenia zwalczania przestępczości
narkotykowej związanej z obrotem, handlem i przemytem substancji psychotropowych
na szeroką skalę i w „hurtowych” ilościach lub dla osiągnięcia korzyści majątkowej
lub osobistej.
Projektowane zmiany mają na celu uderzenie w sprawców zajmujących się
przestępczością narkotykową, zwłaszcza w zorganizowanych grupach przestępczych,
gdzie przedmiotem przestępstw stają się znaczne ilości środków odurzających, a
przestępstwa popełniane są dla osiągnięcia korzyści majątkowych.
Zmiana (podniesienie) dolnej i górnej granicy ustawowego zagrożenia za przestępstwo
określone w art. 53 ust. 2 ustawy jest konieczna w celu osiągnięcia założeń prewencji
generalnej oraz indywidualnej w przypadku sprawców tak poważnych przestępstw, jak
wytwarzanie narkotyków w znacznych ilościach. Usunięcia wymaga również
niekonsekwencji dotychczasowych przepisów ustaw karnych, w ramach których np.
przestępstwo fałszowania pieniędzy zagrożone było właśnie karą pozbawienia
wolności od lat 5 albo karą 25 lat pozbawienia wolności, natomiast niezwykle
poważne przestępstwa związane wytwarzaniem, obrotem lub przemytem znacznych
ilości środków odurzających zagrożone były co najwyżej karą, której górna granica
wynosiła 15 lat pozbawienia wolności.
Analogiczne argumenty przemawiają za podniesieniem ustawowego zagrożenia w
przypadku przestępstw przemytu znacznych ilości narkotyków (art. 55 ust. 3) oraz ich
wprowadzania (w znacznej ilości) do obrotu (art. 56 ust. 3). Przy czym w odniesieniu
do przestępstwa z art. 56 ust. 3 niezrozumiałe wydaje się dotychczasowe
zróżnicowanie ustawowego zagrożenia w porównaniu do sprawców przestępstw
wytwarzania czy przemytu znacznych ilości środków odurzających. Należy bowiem
wskazać, że z punktu widzenia zagrożenia społecznego wprowadzanie narkotyków do
obrotu, jest równie groźne, a nawet groźniejsze, jak ich wytwarzanie czy przemyt, a
przy tym przynosi sprawcom większe korzyści majątkowe.
Jednocześnie należy podnieść, iż sprawców ww. przestępstw, w przypadku ich
popełnienia w zorganizowanej grupie albo związku, mającym na celu popełnienie
przestępstwa obejmą również projektowane przepisy1 dotyczące tzw. konfiskaty
rozszerzonej, w myśl których sąd orzeka przepadek mienia, które sprawca objął we
władanie lub do którego uzyskał jakikolwiek tytuł do chwili wydania chociażby
nieprawomocnego wyroku, chyba że sprawca lub inna zainteresowana osoba wykaże
legalność pochodzenia mienia i środków służących do jego nabycia. W prowadzeniu
obu projektowanych zmian, tj. w kodeksie karnym i ustawie o przeciwdziałaniu
narkomani pozwoli na niezwykle skuteczne zwalczanie przestępczości narkotykowej
popełnianej w zorganizowanych grupach przestępczych.
Zdaniem projektodawców uchylenia wymaga niezwykle szkodliwy przepis art.
62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wprowadzający możliwość umorzenia
postępowania karnego w przypadku posiadania narkotyków w ilości nieznacznej,
przeznaczonej na własny użytek, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby
niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego
społecznej szkodliwości. Przekazanie do rąk organów ścigania ww. instrumentu
prawnego spowoduje bowiem faktyczną depenalizację posiadania nieznacznej ilości
narkotyków. Praktyka polskiego wymiaru sprawiedliwości, wobec jego niewydolności
oraz częstego oportunizmu procesowego, pozwala na przyjęciu w stopniu graniczącym
z pewnością, że na skutek wskazanej regulacji ustawowej sprawcy tego typu
przestępstw w ogóle nie będą ścigani. W konsekwencji przyczyni się to do szerokiego
rozwoju posiadania i używania (konsumpcji) narkotyków, zwłaszcza przez młodzież.
Podkreślenia wymaga również fakt, że na podstawie omawianego przepisu można
umorzyć postępowanie karne wobec sprawców posiadających nie tylko marihuanę, ale
wszelkie pozostałe narkotyki, w tym również tzw. twarde. Rozwiązanie takie wydaje
się szczególnie rażące i stwarza niebezpieczeństwo zwiększenia się odsetka osób

1 Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks karny skarbowy, ustawy – Kodeks
postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy – Prawo prasowe złożony przez Klub
Parlamentarny Solidarna Polska w dniu 6 grudnia 2011 roku.