Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw

wydane  przez  stację  kontroli 
pojazdów  oraz  (ii)  adnotację 
zawartą 
w 
dowodzie 
rejestracyjnym pojazdu. 
Konsekwentnie wnioskujemy 
o  ograniczenie  obowiązku 
rejestracji umów najmu, 
dzierżawy  czy  leasingu  we 
właściwym 
urzędzie 
skarbowym do pojazdów 
samochodowych, o których 
mowa w art. 86a ust. 2 pkt 6) 
ustawy o VAT.      
 
Art. 10 
Związek Polskiego Leasingu 
Projektowany  art.  10  przewiduje  ochronę  Uwaga nieuwzględniona. 
tzw. praw nabytych przez tych 
Odesłanie  do  art.  86  wskazuje,  że  mają 
podatników, 
którzy 
wykorzystują  w przedmiotowym przypadku ogólne 
samochody na podstawie umów najmu,  zasady odliczania podatku. W kwestii 
dzierżawy,  leasingu  oraz  umów  o  praw nabytych  trudno jest w opisanej 
podobnym  charakterze.  Należy  wskazać  sytuacji  mówić  o  prawach  nabytych, 
na  następujące  wątpliwości  i  problemy  jeśli  podatnik  nawet  nie  dysponuje 
kreowane przez projektowany przepis:  
pojazdem samochodowym czyli nie 
(i) 
Projektowany art. 10 ust. 1 rozpoczął użytkowania tego pojazdu. 
przewiduje,  że  w  przypadku  pojazdów 
samochodowych wykorzystywanych 
przez podatników na podstawie 
powyższych  umów,  zawartych  przed 
dniem  wejścia  w  życie  ustawy 
zmieniającej  ustawę  o  VAT,  kwotę 
podatku naliczonego stanowi dla 
 
87 
podatnika  kwota,  jaka  wynikałaby  z 
przepisów art. 86 ustawy o VAT w 
brzmieniu  obowiązującym  przed  dniem 
wejścia  w  życie  zmian.  Odnosząc  się  do 
art.  10  ust.  1  projektu  ustawy  należy 
wskazać, iż obecny art. 86 ustawy o VAT 
nie zawiera  żadnych  regulacji  w  zakresie 
odliczenia podatku VAT od pojazdów 
samochodowych. Przepisem, który 
reguluje te zagadnienia jest art. 86a 
ustawy o VAT i to do niego powinien 
odwoływać  się  projektowany  art.  10  ust. 
1.  Wnosimy  w  związku  z  tym  o  zmianę 
projektowanego art. 10 ust. 1 tak by 
odwoływał  się  on  do  art.  86a  ustawy  o 
VAT. 
(ii) 
Projektowany art. 10 ust. 2 pkt 2 
lit.  a)  przewiduje,  że  warunkiem 
zachowania  praw  nabytych  będzie 
wydanie  pojazdu  przed  dniem  wejścia 
ustawy  zmieniającej  ustawę  o  VAT. 
Wskazać należy, że ze względu na bardzo 
krótkie vacatio legis projektowanych 
zmian  przyjęcie  takiego  rozwiązania 
narusza  konstytucyjne  zasady  pewności 
prawa  oraz  działania  podatników  w 
zaufaniu do stanowionego prawa. W 
szczególności  wskazać  należy,  że  w 
każdym przypadku, w którym dotychczas 
zmieniały  się  przepisy  w  zakresie  prawa 
do odliczenia podatku VAT od pojazdów 
samochodowych  (a  więc  na  przełomie 
 
88 
kwietnia i maja 2004 r., maja i czerwca 
2005  r.,  na  przełomie  grudnia  2010  r.  i 
stycznia  2011  r.),  przepisy  przejściowe 
zakładały  ochronę  praw  nabytych  tych 
najemców i leasingobiorców, którzy 
zawarli stosowne umowy przed dniem 
wejścia w życie zmian do ustawy o VAT. 
Podatnicy mieli prawo oczekiwać, że i w 
przypadku  wdrożenia  aktualnej  decyzji 
wykonawczej  Rady  takie  właśnie 
rozwiązanie 
zostanie 
przyjęte, 
tj. 
rozwiązanie  oparte  o  fakt  zawarcia 
umowy na konkretny, sprecyzowany 
pojazd 
samochodowy. 
Przyjęcie 
odmiennego  rozwiązania  narusza  zasadę 
pewności  prawa  oraz  bezpośrednio  z  nią 
związaną  zasadę  działania  w  sposób 
budzący zaufanie podatników. 
Ponadto, sama konstrukcja ochrony praw 
nabytych,  ograniczona  wyłącznie  do 
pojazdów  samochodowych,  które  zostały 
faktycznie wydane na rzecz podatnika, 
stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady 
pewności  prawa  i  konieczności  ochrony 
określonych praw nabytych przez 
podatnika. Już bowiem zawierając umowę 
najmu,  dzierżawy  bądź  leasingu,  a  także 
umowę o podobnym charakterze, podatnik 
przyjmuje 
na 
siebie 
określone 
zobowiązania,  ale  też  nabiera  praw 
wynikających  z  takiej  umowy.  Ma  tym 
samym prawo  oczekiwać  określonych 
 
89 
skutków zawarcia takiej umowy w 
przyszłości,  w  tym  również  skutków 
prawno-podatkowych. Ograniczenie 
ochrony praw nabytych wyłącznie do tych 
umów, na podstawie których pojazdy 
samochodowe  zostały  już  wydane, 
stanowi  tym  samym  niepełną, a tym 
samym 
wadliwą, 
naruszającą 
konstytucyjne  zasady  pewności  prawa, 
realizację ochrony praw nabytych.  
Wreszcie, 
analizując 
łącznie 
projektowany art. 10 ust. 2 pkt 2 lit. a) 
oraz art. 12, zgodnie z którym zmiany do 
ustawy miałyby wejść w życie po upływie 
14  dni  od  ogłoszenia  ustawy,  wskazać 
należy,  że  na  podstawie  przedmiotowych 
przepisów  podatnik  w  żaden  sposób  nie 
jest w stanie ustalić daty, do której pojazd 
samochodowy miałby zostać wydany, tak 
by był on objęty ochroną praw nabytych. 
Tym samym, przepis, który rzekomo ma 
służyć 
ochronie 
praw 
nabytych 
podatników, nie pozwala im de facto na 
podjęcie  racjonalnych  decyzji  co  do 
zawarcia  umów  najmu,  dzierżawy  bądź 
leasingu.  Przepis  ten  stanowi  więc 
pułapkę zastawioną na podatników, którzy 
nie  mogą  być  pewni  jakie zasady w 
zakresie odliczania podatku VAT będą ich 
obowiązywały. 
W związku z powyższym wnioskujemy o 
przyjęcie  w  tym  zakresie  rozwiązania 
 
90 
zbieżnego  z  rozwiązaniami,  których 
podatnicy  mieli  prawo  oczekiwać  w 
oparciu o dotychczasowe zmiany 
przepisów w zakresie prawa do odliczania 
podatku VAT od pojazdów 
samochodowych,  tj.  rozwiązania,  w 
ramach którego warunkiem zachowania 
praw nabytych jest zawarcie stosownej 
umowy  przed  dniem  wejścia  w  życie 
projektowanych zmian. 
(iii) 
Projektowany art. 10 ust. 2 pkt 2 
lit.  b)  przewiduje,  że  dodatkowym 
warunkiem zachowania praw nabytych 
przez podatników uprawnionych do 
odliczenia 
pełnej 
kwoty 
podatku 
naliczonego  VAT  z  tytułu  używania 
pojazdów 
samochodowych, 
będzie 
zarejestrowanie  umowy  we  właściwym 
urzędzie  skarbowym  do  dnia 30 marca 
2014  r.  Odnosząc  się  do  tego  wymogu 
należy  wskazać,  że  winien  on  być  ściśle 
skorelowany  z  dniem  wejścia  w  życie 
zmian do ustawy o VAT. Mimo dążeń do 
tego, by zmiany weszły w życie już od 1 
marca 2014 r., nie jest to zdarzenie pewne 
z uwagi na  brak  pełnej  możliwości 
przewidzenia toku prac legislacyjnych. 
Dlatego  też,  wnioskujemy  by  za  datę 
końcową rejestracji umów przyjęta został 
30  dzień  od  dnia  wejścia  w  życie  zmian 
do ustawy o VAT. Ponadto, z obecnego 
brzmienia projektowanego przepisu 
 
91