Rządowy projekt ustawy o rzeczach znalezionych oraz zmianie niektórych innych ustaw

– 5 – 
3.  Odpis  poświadczenia, o którym mowa w ust. 1,  wraz  z  protokołem  pozostają 
w aktach  sprawy.  Złożenie  zawiadomienia,  zgłoszenie  żądania  znaleźnego,  a  także  nabycie 
własności  w razie  bezskutecznego  upływu  terminu  odbioru  rzeczy  przez  osobę  uprawnioną 
znalazca potwierdza w protokole własnoręcznym podpisem. 
Art. 16.  Jeżeli  organem  właściwym  do  przechowania  rzeczy  ze  względu  na  jej 
szczególne właściwości jest inny organ, starosta przekazuje rzecz temu organowi. 
Art. 17.  Starosta umieszcza w swojej  siedzibie  na  widocznym  miejscu  tablicę 
informującą o godzinach urzędowania komórki organizacyjnej, powołanej do przyjmowania 
i przechowywania  rzeczy  znalezionych  oraz  udzielania  wyjaśnień  osobom  zgłaszającym 
istnienie ich praw. 
Art. 18.  1.  Jeżeli  wartość  rzeczy  przekracza  50  złotych,  a  brak  jest  możliwości 
doręczenia osobie uprawnionej wezwania do odbioru tej rzeczy lub osoba ta jest nieznana, 
starosta dokonuje wezwania poprzez jego wywieszenie na tablicy informacyjnej w swojej 
siedzibie przez okres jednego roku,  licząc  od  dnia  znalezienia  rzeczy.  Jeżeli  szacunkowa 
wartość  rzeczy  znalezionej przekracza kwotę  5000  złotych,  starosta  zamieszcza  również 
ogłoszenie  w  dzienniku  lokalnym  lub  ogólnopolskim,  a  także  w  Biuletynie  Informacji 
Publicznej. 
2.  Jeżeli  osoba  uprawniona  do  odbioru  rzeczy  i  jej  miejsce  zamieszkania  zostaną 
ustalone,  starosta  wzywa  niezwłocznie  tę  osobę  do  odbioru  rzeczy  pod  rygorem  skutków 
przewidzianych w art. 187 Kodeksu cywilnego. 
3. W przypadku gdy miejsce zamieszkania lub siedziba osoby uprawnionej do odbioru 
rzeczy nie są znane, starosta występuje do organu prowadzącego właściwą ewidencję, rejestr 
lub zbiór danych o udzielenie informacji umożliwiających ustalenie tego miejsca. 
Art. 19. 
1.  Rzeczy  oddane  organowi  przechowującemu  przechowuje  się 
w pomieszczeniu  zamkniętym  do  tego  przeznaczonym,  w  warunkach  zapewniających  ich 
bezpieczeństwo i trwałość. 
2.  Rzeczy, co do których  zachodzi  niebezpieczeństwo  pogorszenia,  w  szczególności 
łatwego  zepsucia  lub  znacznego  obniżenia  wartości,  w  miarę  możliwości  przechowuje  się 
w warunkach pozwalających na zachowanie ich w należytym stanie do czasu sprzedaży. 
Art. 20. 1. Jeżeli starosta przyjął na przechowanie: 
1) 
rzecz ulegającą łatwemu zepsuciu, 
– 6 – 
2) 
mającą  cenę  rynkową  rzecz,  której  przechowywanie  byłoby  związane  z  kosztami 
niewspółmiernie  wysokimi  w  stosunku  do  jej  wartości  lub  nadmiernymi  trudnościami 
albo powodowałoby znaczne obniżenie jej wartości 
–  sprzedaje  tę  rzecz  z  wolnej  ręki  według  przepisów  ustawy  z  dnia  17  czerwca  1966  r. 
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1015, 1343 i 1529 oraz 
z 2013 r. poz. 1289). 
2. Jeżeli rzecz, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma ceny rynkowej, starosta występuje 
do sądu o zarządzenie jej sprzedaży. 
3.  Wniosek  o  zarządzenie  przez  sąd  sprzedaży  rzeczy  rozpoznaje  sąd  rejonowy 
właściwy  ze  względu  na  miejsce  przechowywania  rzeczy,  stosując  odpowiednio  przepisy 
ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. –  Kodeks  postępowania  cywilnego  (Dz.  U.  Nr  43,  poz. 
296,  z  późn.  zm.))  o  postępowaniu  nieprocesowym.  Sprzedaż  rzeczy  w  drodze  publicznej 
                                                 
4)  Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 
i Nr 39, poz. 231,  z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, 
poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, 
poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, 
Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, 
poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, 
Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, 
poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, 
Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, 
z 2000 r. Nr 22, poz. 269 i 271, Nr 48, poz. 552 i 554, Nr 55, poz. 665, Nr 73, poz. 852, Nr 94, poz. 1037, 
Nr 114, poz. 1191 i 1193 i Nr 122, poz. 1314, 1319 i 1322, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 49, poz. 508, Nr 63, 
poz. 635, Nr 98, poz. 1069, 1070 i 1071, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1368 i Nr 138, poz. 1546, z 2002 r. 
Nr 25, poz. 253, Nr 26, poz. 265, Nr 74, poz. 676, Nr 84, poz. 764, Nr 126, poz. 1069 i 1070, Nr 129, 
poz. 1102, Nr 153, poz. 1271, Nr 219, poz. 1849 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 41, poz. 360, Nr 42, 
poz. 363, Nr 60, poz. 535, Nr 109, poz. 1035, Nr 119, poz. 1121, Nr 130, poz. 1188, Nr 139, poz. 1323, 
Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 9, poz. 75, Nr 11, poz. 101, Nr 68, poz. 623, Nr 91, 
poz. 871, Nr 93, poz. 891, Nr 121, poz. 1264, Nr 162, poz. 1691, Nr 169, poz. 1783, Nr 172,  poz. 1804, 
Nr 204, poz. 2091, Nr 210, poz. 2135, Nr 236, poz. 2356 i Nr 237, poz. 2384, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, 
Nr 22, poz. 185, Nr 86, poz. 732, Nr 122, poz. 1024, Nr 143, poz. 1199, Nr 150, poz. 1239, Nr 167, 
poz. 1398, Nr 169, poz. 1413 i 1417, Nr 172, poz. 1438, Nr 178, poz. 1478, Nr 183, poz. 1538, Nr 264, 
poz. 2205 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 66, poz. 466, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 186, 
poz. 1379, Nr 208, poz. 1537 i 1540, Nr 226, poz. 1656 i Nr 235, poz. 1699, z 2007 r. Nr 7, poz. 58, Nr 47, 
poz. 319, Nr 50, poz.  331, Nr 61, poz. 418, Nr 99, poz. 662, Nr 106, poz. 731, Nr 112, poz. 766 i 769, 
Nr 115, poz. 794,  Nr 121, poz. 831, Nr 123, poz. 849, Nr 176, poz. 1243, Nr 181, poz. 1287, Nr 192, 
poz. 1378 i Nr 247, poz. 1845, z 2008 r. Nr 59, poz. 367, Nr 96, poz. 609 i 619, Nr 110, poz. 706, Nr 116, 
poz. 731, Nr 119, poz. 772, Nr 120, poz. 779, Nr 122, poz. 796, Nr 171, poz. 1056, Nr 220, poz. 1431, 
Nr 228, poz. 1507, Nr 231, poz. 1547 i Nr 234, poz. 1571, z 2009 r. Nr 26, poz. 156 i Nr 67, poz. 571, Nr 69, 
poz. 592 i 593, Nr 131, poz. 1075, Nr 179, poz. 1395 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 3, poz. 13, Nr 7, 
poz. 45, Nr 24, poz. 125, Nr 40, poz. 229, Nr 108, poz. 684, Nr 109, poz. 724, Nr 125, poz. 842, Nr 152, 
poz. 1018, Nr 155, poz. 1037, Nr 182, poz. 1228, Nr 197, poz. 1307, Nr 215, poz. 1418 i Nr 217, poz. 1435, 
z 2011 r. Nr 34,  poz. 173, Nr 85, poz. 458, Nr 87, poz. 482, Nr 92, poz. 531, Nr 112, poz. 654, Nr 129, 
poz. 735, Nr 138, poz. 806 i 807, Nr 144, poz. 854, Nr 149, poz. 887, Nr 224, poz. 1342, Nr 233, poz. 1381 
i Nr 234, poz. 1391, z 2012 r. poz. 908, 1254, 1445 i 1529 oraz z 2013 r. poz. 142, 403, 654, 880, 1289, 1428 
i 1439. 
– 7 – 
licytacji  odbywa  się  według  przepisów  Kodeksu  postępowania cywilnego o egzekucji 
z ruchomości. 
4. Jeżeli osoba uprawniona do odbioru rzeczy jest znana i jest znane jej miejsce pobytu 
starosta  zawiadamia  osobę  o  planowanej  sprzedaży  najpóźniej  na  dwa  tygodnie  przed  jej 
dokonaniem. 
5. Znalazca przechowujący rzecz ulegającą łatwemu zepsuciu powinien ją niezwłocznie 
sprzedać. 
Art. 21.  1.  Starosta  zawiadamia  osobę  uprawnioną  do  odbioru  rzeczy  o  kosztach 
przechowywania  lub  sprzedaży  rzeczy  oraz  jej  utrzymania  w  należytym  stanie,  a  także 
o kosztach poszukiwania osoby uprawnionej do odbioru rzeczy. 
2. Starosta lub inny organ przechowujący wydaje rzecz osobie uprawnionej do odbioru 
po uiszczeniu przez nią kosztów, o których mowa w ust. 1. Rzecz nie może być wydana przed 
uiszczeniem tych kosztów. 
3.  O wydaniu rzeczy osobie  uprawnionej  oraz  o  jej  adresie  starosta  niezwłocznie 
zawiadamia  znalazcę,  który  zażądał  znaleźnego.  Zawiadomienie  wysyła  się  na  adres 
wskazany w wydanym znalazcy poświadczeniu. 
4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy rzecz znaleziona stała 
się własnością znalazcy. 
Art. 22.  1.  Jeżeli  rzecz  nie  została  w  terminie  odebrana  przez  osobę  uprawnioną, 
a w razie  niemożności  wezwania  –  w  ciągu  dwóch  lat  od  znalezienia,  starosta  zawiadamia 
o tym  znalazcę  oraz  wzywa  go  do  odbioru  rzeczy  w  dodatkowym terminie, nie krótszym 
jednak  niż  dwa  tygodnie,  z  pouczeniem,  że  w  razie  nieodebrania  rzeczy  w  terminie  jej 
właścicielem  stanie  się  Skarb  Państwa.  Przepisu  tego  nie  stosuje  się  do  zabytków  oraz 
materiałów archiwalnych. 
2.  Starosta  wydaje  zaświadczenie  stwierdzające  upływ  terminów,  o  których  mowa 
w ust. 1.,  oraz,  w  przypadku  wydania  rzeczy  znalazcy,  informację  o  wydaniu  rzeczy. 
W zaświadczeniu zamieszcza się informację o treści ust. 1. 
3.  Jeżeli  przepisy  szczególne  nie  stanowią  inaczej,  starosta przekazuje rzeczy 
znalezione,  których  własność  przeszła  na  Skarb  Państwa,  organowi  właściwemu  do 
likwidacji. 
Art. 23. 1. W razie znalezienia rzeczy, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej 
znaki  szczególne  wskazują,  że  stanowi  ona  sprzęt  lub  ekwipunek  wojskowy, oraz w razie 
– 8 – 
znalezienia  dokumentu  wojskowego,  a  w  szczególności  legitymacji,  książeczki  lub 
zaświadczenia  wojskowego,  karty  powołania  albo  mapy  wojskowej,  starosta  niezwłocznie 
oddaje znalezioną rzecz lub dokument najbliższemu organowi Żandarmerii Wojskowej. 
2.  Do  znalezionych  rzeczy  określonych  w  art.  8  stosuje  się  odpowiednio  przepisy 
ustawy w sprawach nieunormowanych przepisami szczególnymi. Wydanie rzeczy, której 
posiadanie wymaga zezwolenia organu państwowego, może nastąpić dopiero po przedłożeniu 
przez osobę uprawnioną ważnego zezwolenia. 
Rozdział 4 
Sposób przechowywania pieniędzy, papierów wartościowych i kosztowności 
Art. 24.  1.  W  razie  znalezienia  pieniędzy  sporządza  się  ich  opis  przez  wymienienie 
liczby i rodzaju banknotów oraz monet, a także ich waluty i nominałów. Po dokonaniu opisu 
wpłaca się znalezione pieniądze na rachunek bankowy sum depozytowych. 
2.  W  razie  znalezienia  papierów  wartościowych  sporządza  się  ich  opis  przez 
wymienienie liczby i rodzaju dokumentów ze wskazaniem ich wartości,  numeru  serii  lub 
innego  właściwego  oznaczenia,  emitenta  (wystawcy)  dokumentu oraz osoby uprawnionej 
według jego treści. Papiery wartościowe przechowuje się zabezpieczone w kasie pancernej, 
w skrytce sejfowej lub niezwłocznie oddaje na przechowanie bankowi. 
3.  O  znalezieniu  papieru  wartościowego  lub  innego  dokumentu,  którego  posiadanie 
legitymuje  do  świadczenia,  niezwłocznie  zawiadamia  się  emitenta  (wystawcę),  podając 
dokładne oznaczenie dokumentu. 
Art. 25. W razie znalezienia złota, platyny, srebra, w tym monet, wyrobów użytkowych 
ze złota, platyny lub srebra, kamieni szlachetnych, pereł, sporządza się ich szczegółowy opis. 
Po  jego  sporządzeniu  przedmioty  takie  przechowuje  się  zabezpieczone  w  kasie  pancernej, 
w skrytce sejfowej lub niezwłocznie oddaje na przechowanie bankowi. 
Rozdział 5 
Postępowanie z przedmiotami o wartości historycznej, naukowej lub artystycznej 
Art. 26.  W  razie  przypuszczenia,  że  rzecz  znaleziona  stanowi  przedmiot  o  wartości 
historycznej, naukowej lub artystycznej  o  znalezieniu  rzeczy  starosta  w  ciągu  7  dni  od 
powzięcia  wiadomości  o  znalezieniu  rzeczy  zawiadamia  właściwego  miejscowo 
wojewódzkiego konserwatora zabytków. 
– 9 – 
Art. 27.  1.  W terminie 7 dni od otrzymania zawiadomienia wojewódzki konserwator 
zabytków dokonuje  w  siedzibie  organu  przechowującego  oględzin  znalezionego  przedmiotu 
i orzeka, czy rzecz znaleziona jest zabytkiem lub materiałem archiwalnym. 
2.  Jeżeli w trakcie oględzin, o których mowa w  ust. 1, okaże się, że  rzeczą znalezioną 
mogą być materiały archiwalne, wojewódzki konserwator zabytków zasięga opinii dyrektora 
właściwego archiwum państwowego. 
3.  W  innych  niż  określone  w  ust.  2  przypadkach,  wojewódzki konserwator zabytków 
może  zasięgnąć  opinii  rzeczoznawcy,  muzeum  właściwego  ze  względu  na  rodzaj  rzeczy 
znalezionej albo biblioteki. 
4. W przypadkach określonych w ust. 2 i 3, wojewódzki konserwator zabytków orzeka, 
czy rzecz znaleziona ma wartość historyczną, naukową lub artystyczną w terminie 3 dni od 
dnia otrzymania opinii. 
Art. 28.  Jeżeli  okaże  się,  że  rzecz  znaleziona  jest  zabytkiem  lub  materiałem 
archiwalnym,  wojewódzki  konserwator  zabytków,  w  drodze  decyzji,  oddaje  ją  na 
przechowanie  odpowiedniemu  ze  względu  na  rodzaj  rzeczy  muzeum  państwowemu  lub 
samorządowemu,  bibliotece,  dla  której  organizatorem  jest  minister,  kierownik  urzędu 
centralnego lub jednostka samorządu terytorialnego lub archiwum państwowemu. 
Art. 29. 1. Jeżeli rzecz, o której mowa w art. 26, jest zabytkiem i zgodnie z przepisami 
Kodeksu  cywilnego  stała  się  własnością  Skarbu  Państwa,  muzeum lub biblioteka, któremu 
rzecz  została  oddana  na  przechowanie,  wystąpi  do  właściwego  starosty  o  przekazanie  na 
własność tej rzeczy. 
2.  Jeżeli  rzecz,  o  której  mowa  w  art.  26,  jest  materiałem  archiwalnym  i  zgodnie 
z przepisami  Kodeksu  cywilnego  stała  się  własnością  Skarbu  Państwa,  wchodzi  do  zasobu 
archiwalnego tego archiwum państwowego, któremu została oddana na przechowanie. 
Rozdział 6 
Zmiany w przepisach obowiązujących 
Art. 30. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, 
z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: 
1) 
po art. 170 dodaje się art. 170¹ w brzmieniu: 
„Art.  170¹.  Przepisów  art. 169–170  nie  stosuje  się  do  zabytków  oraz  materiałów 
archiwalnych.”;