Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego oraz niektórych innych ustaw

podmiotów grupy lub podgrupy funkcjonujących w
sektorze ubezpieczeń oraz podmiotów funkcjonujących w
sektorze bankowym i w sektorze usług inwestycyjnych są
istotne w rozumieniu art. 3 ust. 2 lub 3 niniejszej
dyrektywy;
15)
„finansowa spółka holdingowa o działalności
mieszanej” oznacza przedsiębiorstwo dominujące, inne niż
podmiot objęty regulacją, które wraz ze swoimi
przedsiębiorstwami zależnymi - z których co najmniej
jedno jest podmiotem objętym regulacją, którego siedziba
mieści się w Unii - oraz z innymi podmiotami stanowi
konglomerat finansowy;
16)
„właściwe władze” oznaczają władze krajowe
państw członkowskich upoważnione na mocy przepisów
ustawowych lub wykonawczych do sprawowania nadzoru
nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń,
zakładami
reasekuracji,
przedsiębiorstwami
inwestycyjnymi, spółkami zarządzania aktywami lub
zarządzającym alternatywnym funduszem inwestycyjnym,
zarówno na poziomie indywidualnym, jak i na poziomie
grupy;
17)
„odpowiednie właściwe władze” oznaczają:
a)
właściwe
władze
państw
członkowskich
odpowiedzialne za sektorowy nadzór na poziomie grupy
nad wszelkimi podmiotami konglomeratu finansowego
objętymi regulacją, w szczególności nad najwyższym
przedsiębiorstwem dominującym w sektorze;
b)
koordynatora wyznaczonego zgodnie z art. 10,
jeżeli nie są nim władze, o których mowa w lit. a);
c)
w stosownych przypadkach - inne właściwe
władze odpowiednie w opinii władz, o których mowa w lit.
a) i b);
18)
„transakcje
dokonywane
między
przedsiębiorstwami należącymi do grupy” oznaczają
wszystkie transakcje dokonywane przez podmioty
konglomeratu finansowego objęte regulacją, dotyczące
bezpośrednio lub pośrednio innych przedsiębiorstw tej
samej grupy lub jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej
powiązanej z przedsiębiorstwami należącymi do tej grupy
na podstawie bliskich powiązań, do celów wypełnienia
zobowiązania, bez względu na to, czy ma ono charakter

10
umowny, oraz bez względu na to, czy dotyczy płatności;
19)
„koncentracja ryzyka” oznacza wszelkie narażenie
na ryzyko wiążące się potencjalnymi stratami, które są
wystarczająco duże, aby zagrozić wypłacalności lub
ogólnej pozycji finansowej podmiotów konglomeratu
finansowego objętych regulacją, niezależnie od tego, czy
takie
narażenie
jest
spowodowane
ryzykiem
kontrahenta/ryzykiem kredytowym, ryzykiem
inwestycyjnym, ryzykiem ubezpieczeniowym, ryzykiem
rynkowym, innymi rodzajami ryzyka, lub połączeniem lub
współwystępowaniem tych rodzajów ryzyka.
Do chwili wejścia w życie wszelkich regulacyjnych norm
technicznych przyjętych zgodnie z art. 21a ust. 1 lit. b)
opinia, o której mowa w pkt 17 lit. c), uwzględnia w
szczególności udział rynkowy podmiotów konglomeratu
finansowego objętych regulacją w innych państwach
członkowskich, zwłaszcza jeśli przekracza on 5 %, oraz
rangę w konglomeracie finansowym każdego podmiotu
objętego regulacją prowadzącego działalność w innym
państwie członkowskim;

11
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
T
art. 6
w art. 6 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
Art. 2 pkt 2
lit. a
ust. 1, 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„6a. Podmiot wymieniony w art. 3 pkt 3 lit. g−i zalicza się do tego
sektora, do którego należy on w ramach grupy. Jeżeli podmiot ten nie należy
„1.
Do celów ustalenia, czy działalność grupy jest

prowadzona głównie w
wyłącznie do jednego sektora w ramach grupy, zalicza się go do najmniej
sektorze finansowym w rozumieniu

istotnego sektora w konglomeracie finansowym.”;
art. 2 pkt 14 lit. b) ppkt (i), stosunek sumy bilansowej
podmiotów sektora finansowego objętych i nieobjętych


regulacją, należących do grupy, do sumy bilansowej grupy
jako całości powinien przekraczać 40 %.





2.
Do celów ustalenia, czy działalność w różnych
sektorach finansowych ma istotne znaczenie w rozumieniu art.


2 pkt 14 lit. a) ppkt (iii) lub pkt 14 lit. b) ppkt (iii) dla każdego

sektora finansowego, średni stosunek sumy bilansowej tego

sektora finansowego do sumy bilansowej podmiotów sektora


finansowego należących do grupy oraz stosunek wymogów
dotyczących wypłacalności tego samego sektora finansowego


do ogólnych wymogów dotyczących wypłacalności


podmiotów sektora finansowego należących do grupy
powinien przekraczać 10 %.



art. 9
art. 9 otrzymuje brzmienie:
Do celów niniejszej dyrektywy najmniejszym sektorem
„Art. 9. 1. Jeżeli grupa spełniając warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 2, nie spełnia
finansowym w konglomeracie finansowym jest sektor o
warunku, o którym mowa w art. 6 ust. 3, koordynator, po zasięgnięciu opinii
najniższej średniej, a najważniejszym sektorem finansowym w
zainteresowanych organów nadzoru, może, w drodze decyzji skierowanej do
konglomeracie finansowym jest sektor o najwyższej średniej.
podmiotu wiodącego, ustalić, że grupa nie będzie podlegała nadzorowi
Do celów obliczenia średniej oraz pomiaru najmniejszych i
uzupełniającemu, albo że nie będą podlegać nadzorowi znaczące transakcje
najważniejszych sektorów finansowych sektor bankowy oraz
wewnątrzgrupowe, znacząca koncentracja ryzyka lub zarządzanie ryzykiem i
sektor usług inwestycyjnych uwzględnia się łącznie.
kontrola wewnętrzna, o których mowa w art. 29−45, jeżeli ze względu na cele
nadzoru uzupełniającego byłoby to niewłaściwe lub mylące.

2. Jeżeli grupa spełniając warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 3, nie spełnia warunku,
Spółki zarządzania aktywami zalicza się do sektora, do
o którym mowa w art. 6 ust. 2, koordynator, po zasięgnięciu opinii
którego należą one w ramach grupy. Jeżeli nie należą one
zainteresowanych organów nadzoru, może, w drodze decyzji skierowanej do
wyłącznie do jednego sektora w ramach grupy, zalicza się je
podmiotu wiodącego, ustalić, że grupa nie będzie podlegała nadzorowi
do najmniejszego sektora finansowego.
uzupełniającemu, albo że nie będą podlegać nadzorowi znaczące transakcje

wewnątrzgrupowe, znacząca koncentracja ryzyka lub zarządzanie ryzykiem i
kontrola wewnętrzna, o których mowa w art. 29−45, jeżeli ze względu na cele
Zarządzających alternatywnym funduszem inwestycyjnym
nadzoru uzupełniającego byłoby to niewłaściwe lub mylące.
zalicza się do sektora, do którego należą w ramach grupy.
Jeżeli nie należą oni wyłącznie do jednego sektora w ramach
3. O decyzjach podjętych zgodnie z ust. 1 lub 2 koordynator informuje zainteresowane
grupy, zalicza się ich do najmniejszego sektora finansowego.
organy nadzoru sprawujące nadzór nad podmiotami wchodzącymi w skład grupy,
której dotyczą te decyzje.”;
3.
Działalność międzysektorową uznaje się również za
istotną w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ppkt (iii) lub pkt 14

lit. b) ppkt (iii), jeżeli suma bilansowa najmniejszego sektora

12
finansowego w grupie przekracza 6 miliardów EUR.

Jeżeli grupa nie osiąga progu, o którym mowa w ust. 2

niniejszego artykułu, odpowiednie właściwe władze mogą
podjąć decyzję,

w drodze wspólnego porozumienia,
o nietraktowaniu grupy jako konglomeratu finansowego.

Odpowiednie właściwe władze mogą także podjąć decyzję

o niestosowaniu przepisów art. 7, 8 lub 9, jeżeli w ich opinii
włączenie grupy w zakres stosowania niniejszej dyrektywy lub

stosowanie tych przepisów nie jest konieczne lub mogłoby
być niewłaściwe lub wprowadzać w błąd w odniesieniu do

celów dodatkowego nadzoru.

O decyzjach podejmowanych zgodnie z niniejszym ustępem
powiadamia się inne właściwe władze i zostają one –
z wyjątkiem nadzwyczajnych okoliczności – podane do
wiadomości publicznej przez właściwe władze.

3a.
Jeżeli grupa osiąga próg, o którym mowa w ust. 2
niniejszego artykułu, ale najmniejszy sektor nie przekracza 6
miliardów EUR, odpowiednie właściwe władze mogą podjąć
decyzję, w drodze wspólnego porozumienia, o nietraktowaniu
grupy jako konglomeratu finansowego. Odpowiednie
właściwe władze mogą także podjąć decyzję o niestosowaniu
przepisów art. 7, 8 lub 9, jeżeli w ich opinii włączenie grupy
w zakres stosowania niniejszej dyrektywy lub stosowanie tych
przepisów nie jest konieczne lub mogłoby być niewłaściwe
lub wprowadzać w błąd w odniesieniu do celów dodatkowego
nadzoru.
O decyzjach podejmowanych zgodnie z niniejszym ustępem
powiadamia się inne właściwe władze i zostają one –
z wyjątkiem nadzwyczajnych okoliczności – podane do
wiadomości publicznej przez właściwe władze.”;


13
w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:
T
art. 9a
po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
Art. 2 pkt 2
lit. b
(i)
lit. a) otrzymuje brzmienie:

„Art. 9a. Koordynator, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organów nadzoru,
może, w drodze decyzji skierowanej do podmiotu stojącego na czele grupy:

„a)
wykluczyć podmiot przy obliczaniu wskaźników

w przypadkach, o których mowa w art. 6 ust. 5, chyba że
1)
w przypadkach określonych w art. 26 pkt 1−3 nie uwzględnić podmiotu

podmiot przeniósł się z

państwa członkowskiego do
wchodzącego w skład grupy przy obliczaniu wskaźników, o których mowa w art. 6,

państwa trzeciego i istnieją dowody na to, że podmiot ten

chyba że podmiot przeniósł siedzibę z państwa członkowskiego do państwa
zmienił lokalizację w celu uniknięcia regulacji;”;
niebędącego państwem członkowskim, a istnieją przesłanki pozwalające na

stwierdzenie, że podmiot przeniósł siedzibę, aby nie być objętym nadzorem
(ii)
dodaje się literę w brzmieniu:

uzupełniającym;
„c)
wykluczyć jeden udział kapitałowy lub większą

liczbę udziałów kapitałowych w
2)
uwzględniać osiąganie progów procentowych określonych w art. 6 ust. 1 i 2
mniejszym sektorze, jeżeli
przez określony czas, nie dłuższy niż 3 kolejne lata obrotowe, w przypadku gdy istnieją

udziały te mają decydujące znaczenie dla zidentyfikowania
uzasadnione podstawy do stwierdzenia, że osiągnięcie tych progów może mieć
konglomeratu finansowego i łącznie nie są znaczące

charakter przejściowy, albo nie uwzględniać osiągnięcia takich progów, jeżeli w
odniesieniu do celów sprawowania dodatkowego
strukturze grupy zachodzą znaczące zmiany;
nadzoru.”;
3)
wyłączyć jeden znaczący udział kapitałowy lub większą liczbę znaczących

udziałów kapitałowych w mniej istotnym sektorze, jeżeli udziały te mają decydujące
znaczenie dla zidentyfikowania konglomeratu finansowego i łącznie nie są istotne ze
względu na cele nadzoru uzupełniającego.”;

ust. 5 otrzymuje brzmienie:
T
art. 6a
po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
Art. 2 pkt 2
lit. c
„5.
W celu stosowania ust. 1 i 2 odpowiednie właściwe
„Art. 6a. Koordynator może, jeżeli jest to szczególnie przydatne dla celów nadzoru
władze mogą, w przypadkach wyjątkowych oraz w drodze
uzupełniającego i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organów nadzoru, zastąpić
wspólnego porozumienia, zastąpić kryterium oparte na sumie
lub uzupełnić kryterium, o którym mowa w art. 6 ust. 1, kryterium opartym na:
bilansowej jednym lub większą liczbą następujących
parametrów lub dodać jeden lub większą liczbę ty
1) strukturze przychodów lub
ch
parametrów, jeżeli w ich opinii parametry te są szczególnie
2) działalności pozabilansowej, lub
przydatne do celów dodatkowego nadzoru na mocy niniejszej
dyrektywy: struktura dochodów, działalność nieujęta
3) sumie zarządzanych aktywów.”;
w bilansie, całkowita wartość zarządzanych aktywów.”;

dodaje się ustępy w brzmieniu:


Art. 2 pkt 2
Art. 14 ustawy o nadzorze uzupełniającym uwzględnia już przedmiotowy przepis
lit. d
„8.
Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd N
dyrektywy.
Nadzoru Bankowego) ustanowiony na mocy rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010*
(„EUNB”), Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd
Nadzoru ds. Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów
Emerytalnych) ustanowiony na mocy rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010**
(„EUNUiPPE”) oraz Europejski Urząd Nadzoru (Europejski

14