Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego oraz niektórych innych ustaw

Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych)
ustanowiony
na
mocy
rozporządzenia
Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010*** („EUNGiPW”)
(zwane dalej razem „Europejskimi Urzędami Nadzoru”) -
poprzez Wspólny Komitet Europejskich Urzędów Nadzoru
(„Wspólny Komitet”) - wydają wspólne wytyczne mające na
celu konwergencję praktyk nadzorczych w odniesieniu do
stosowania ust. 2, 3, 3a, 4 i 5 niniejszego artykułu.
9.
Właściwe władze co roku ponownie oceniają
odstąpienia od stosowania dodatkowego nadzoru i dokonują
przeglądu wskaźników ilościowych określonych w niniejszym
artykule oraz ocen opartych na ryzyku zastosowanych do grup
finansowych.

15
w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:


Art. 2 pkt 3
Z uwagi na obecne brzmienie przepisu art. 4 ust. 3 ustawy o nadzorze uzupełniającym
a)
ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:
N
nie ma konieczności implementacji przedmiotowego przepisu dyrektywy.
„W tym celu:
- właściwe władze, które udzieliły zezwolenia podmiotom
objętym regulacją w grupie, ściśle współpracują ze sobą,
- jeżeli właściwe władze są zdania, że podmiot objęty
regulacją, który otrzymał zezwolenie od tych właściwych
władz, jest członkiem grupy, która może być
konglomeratem finansowym, którego jeszcze nie
zidentyfikowano zgodnie z niniejszą dyrektywą, właściwe
władze informują o swojej opinii inne zainteresowane
właściwe władze oraz Wspólny Komitet”.”;
b)
ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:
„Koordynator informuje również właściwe władze, które
udzieliły zezwolenia podmiotom objętym regulacją,
należącym
do grupy, właściwe władze państwa
członkowskiego, w którym mieści się siedziba zarządu
finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, oraz
Wspólny Komitet”;
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3.
Wspólny Komitet publikuje i aktualizuje na swojej
stronie internetowej wykaz konglomeratów finansowych
określonych zgodnie z art. 2 pkt 14. Informacje te są
dostępne poprzez hiperłącze na stronie internetowej
każdego z Europejskich Urzędów Nadzoru.
Nazwy każdego z objętych regulacją podmiotów, o których
mowa w art. 1, które stanowią część konglomeratu
finansowego, wpisuje się na listę, którą Wspólny Komitet
publikuje i aktualizuje na swojej stronie internetowej.”.

16
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
N

Art. 2 pkt 4
Zmiany wprowadzone przez przedmiotowy przepis do dyrektywy 2002/87/WE mają
a)
ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
charakter redakcyjny, w konsekwencji czego nie wymaga on implementacji do
polskiego porządku prawnego.
„b)
każdy
podmiot
objęty
regulacją,
którego
przedsiębiorstwem dominującym jest finansowa spółka
holdingowa o działalności mieszanej, której siedziba zarządu
znajduje się w Unii;”;
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3.
Każdy podmiot objęty regulacją, który nie jest
poddany dodatkowemu nadzorowi zgodnie z ust. 2, a którego
przedsiębiorstwo dominujące jest podmiotem objętym
regulacją lub finansową spółką holdingową o działalności
mieszanej, mający siedzibę zarządu w państwie trzecim, jest
poddany dodatkowemu nadzorowi na poziomie konglomeratu
finansowego w zakresie przewidzianym w art. 18 oraz
w sposób przewidziany w tym artykule.”;
c)
ust. 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie:
„W celu stosowania takiego dodatkowego nadzoru, co
najmniej jeden z podmiotów musi być podmiotem objętym
regulacją, o którym mowa w art. 1, oraz muszą być spełnione
warunki określone w art. 2 pkt 14 lit. a) ppkt (ii) lub pkt 14 lit.
b) ppkt (ii) oraz w art. 2 pkt 14 lit. a) ppkt (iii) lub pkt 14 lit.
b) ppkt (iii). Odpowiednie właściwe władze podejmują
decyzję uwzględniając cele dodatkowego nadzoru
przewidziane w niniejszej dyrektywie.”;


17
art. 6 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
N

Art. 2 pkt 5
Zmiany wprowadzone przez przedmiotowy przepis do dyrektywy 2002/87/WE mają
„3.
Do celów obliczenia wymagań adekwatności
charakter redakcyjny, w konsekwencji czego nie wymaga on implementacji do
kapitałowej, o których mowa w ust. 2 akapit pierwszy,
polskiego porządku prawnego.
zakresem dodatkowego nadzoru zgodnie z załącznikiem I
obejmuje się następujące podmioty:
a)
instytucję kredytową, instytucję finansową lub
przedsiębiorstwo usług pomocniczych;
b)
zakład ubezpieczeń, zakład reasekuracji lub
ubezpieczeniową grupę kapitałową;
c)
przedsiębiorstwo inwestycyjne;
d)
finansową spółkę holdingową o działalności
mieszanej.
4.
Przy
obliczaniu
dodatkowych
wymagań
adekwatności kapitałowej w odniesieniu do konglomeratu
finansowego przy zastosowaniu metody 1 („konsolidacja
rachunkowości”), o której mowa w załączniku I do niniejszej
dyrektywy, fundusze własne oraz wymogi dotyczące
wypłacalności podmiotów należących do grupy oblicza się
poprzez zastosowanie odpowiednich zasad sektorowych
dotyczących formy i zakresu konsolidacji ustanowionych w
szczególności w art. 133 i 134 dyrektywy 2006/48/WE oraz w
art. 221 dyrektywy 2009/138/WE.
W przypadku zastosowania metody 2 („odliczenie i
agregacja”), o której mowa w załączniku I, obliczenie
uwzględnia proporcjonalny udział kapitału subskrybowanego
znajdujący się pośrednio lub bezpośrednio w posiadaniu
przedsiębiorstwa dominującego lub przedsiębiorstwa, które
posiada udział kapitałowy w innym podmiocie grupy.”.

18
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
N

Art. 2 pkt 6
Przepis nie wymaga implementacji.
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3.
Do czasu dalszej koordynacji ustawodawstwa Unii
państwa członkowskie mogą określić limity ilościowe,
upoważnić swoje właściwe władze do określenia limitów
ilościowych, lub przyjąć inne środki nadzorcze, które
pozwoliłyby na osiągnięcie celów dodatkowego nadzoru, w
odniesieniu do każdej koncentracji ryzyka na poziomie
konglomeratu finansowego.”;
b)
dodaje się ustęp w brzmieniu:
„5.
Europejskie Urzędy Nadzoru - poprzez Wspólny
Komitet - wydają wspólne wytyczne mające na celu
konwergencję praktyk nadzorczych w zakresie stosowania
dodatkowego nadzoru nad koncentracją ryzyka zgodnie z ust.
1-4 niniejszego artykułu. Aby uniknąć powielania, w
wytycznych zapewnia się dostosowanie stosowania narzędzi
nadzorczych przewidzianych w niniejszym artykule do
stosowania art. 106-118 dyrektywy 2006/48/WE oraz art. 244
dyrektywy 2009/138/WE. Europejskie Urzędy Nadzoru
wydają szczegółowe wspólne wytyczne dotyczące stosowania
ust. 1-4 niniejszego artykułu do udziałów kapitałowych
konglomeratu finansowego w przypadkach gdy krajowe
przepisy prawa spółek stoją na przeszkodzie stosowaniu art.
14 ust. 2 niniejszej dyrektywy.”;

19