Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych

w jednostkach uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178
ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.
4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej oraz zasady lokowania
środków FUS, mając na względzie efektywność zarządzania i bezpieczeństwo
środków.”;
22) w art. 58:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dla ubezpieczenia emerytalnego tworzy się Fundusz Rezerwy Demograficznej,
zwany dalej „FRD”.”,
b) w ust. 2:
– wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„2. FRD zasilany jest:”,
– po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) aktywami pochodzącymi z przeniesienia aktywów, o których mowa w art. 25
ust. 2 pkt 2–4 ustawy z dnia …. o zmianie niektórych ustaw w związku
z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych
funduszach emerytalnych, które są wyodrębniane ewidencyjnie;”;
23) w art. 59:
a) w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:
„3) zasilenie funduszu emerytalnego z aktywów, o których mowa w art. 58 ust. 2
pkt 4a, powiększonych o przychody uzyskane z tych aktywów.”,
b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu:
„2b. Rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, nie wydaje się, jeżeli ustawa
budżetowa na dany rok kalendarzowy ujmuje w przychodach FUS środki, o których
mowa w ust. 1 pkt 1.
2c. Zarząd Zakładu uruchamia środki FRD na cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3,
do wysokości ujętej w planie finansowym FUS.”;
 
40 
24) w art. 63 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. FRD nie może lokować swoich środków z aktywów, o których mowa w art. 58
ust. 2 pkt 2, w instrumentach, o których mowa w art. 65 ust. 2 pkt 2–5.”;
25) w art. 65 w ust. 3:
a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, mając na względzie efektywność zarządzania,
bezpieczeństwo i rentowność lokat, określi, w drodze rozporządzenia:”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) sposób lokowania środków z aktywów, o których mowa w art. 58 ust. 2 pkt 4a,
wraz z zasadami ich wyceny;”;
26) w art. 76 w ust. 1:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) odpisu z FUS obciążającego fundusze, o których mowa w art. 55; wysokość
odpisu ustala się corocznie w ustawie budżetowej na podstawie planu finansowego
FUS, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu;”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek na
otwarte fundusze emerytalne w wysokości nie wyższej niż 0,4% kwoty
przekazanych do otwartych funduszy emerytalnych składek na to ubezpieczenie,
z tym że wysokość należności ustala się corocznie w ustawie budżetowej;”.

Art. 6. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.10)) wprowadza się następujące
zmiany:
1) w art. 4 uchyla się pkt 2;
2) w art. 25:
                                                            
10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały podane w odnośniku 4.
 
41 
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek
na
ubezpieczenie
emerytalne,
z
uwzględnieniem
waloryzacji
składek
zewidencjonowanych
na
koncie
ubezpieczonego
do
końca
miesiąca
poprzedzającego
miesiąc,
od
którego
przysługuje
wypłata
emerytury,
zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173–175 oraz kwot
środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem
ust. 1a i 1b oraz art. 185.”,
b) po ust. 1c dodaje się ust. 1d–1g w brzmieniu:
„1d. Kwot zewidencjonowanych na subkoncie nie uwzględnia się przy ustalaniu
wysokości emerytury, o której mowa w art. 184, oraz przy ustalaniu wysokości
emerytury zgodnie z art. 183.
1e. Przepis ust. 1d stosuje się również w przypadku, gdy ubezpieczony złożył
wniosek o okresową emeryturę kapitałową i spełnia warunki ustawowe do ustalenia
prawa do tej emerytury.
1f. Przy ustalaniu wysokości emerytury, o której mowa w art. 24, dla osób, którym
wcześniej ustalono prawo do emerytury na podstawie art. 46, art. 50, art. 50a,
art. 50e lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, nie
uwzględnia się kwot zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
1g. Przepis ust. 1f stosuje się odpowiednio do emerytur, o których mowa w ust. 1c.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie podlega dziedziczeniu, z zastrzeżeniem
art. 25b.”;
3) po art. 25a dodaje się art. 25b w brzmieniu:
„Art. 25b. 1. Zakład informuje emeryta, który:
 
42 
1) nabył prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia wieku, o którym mowa
w art. 24 ust. 1b, albo do dnia poprzedzającego osiągnięcie tego wieku miał
ustalone prawo do okresowej emerytury kapitałowej,
2) posiadał subkonto, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
3) nie pobiera okresowej emerytury kapitałowej
– o możliwości wskazania imiennie jednej lub kilku osób fizycznych jako osób
uposażonych, na rzecz których ma nastąpić po śmierci emeryta wypłata
jednorazowego świadczenia pieniężnego, zwanego dalej „wypłatą gwarantowaną”.
2. Wskazanie osoby, o której mowa w ust. 1, niewymienionej w art. 67 może
nastąpić po uzyskaniu zgody współmałżonka emeryta, wyrażonej w formie
pisemnej.
3. Wypłata gwarantowana jest ustalana jako różnica między kwotą środków
zewidencjonowanych na subkoncie, o których mowa w art. 25 ust. 1, a iloczynem
liczby pełnych miesięcy, jakie upłynęły od początku miesiąca, w którym po raz
pierwszy wypłacono emeryturę, do końca miesiąca, w którym nastąpiła śmierć
emeryta, oraz trzydziestej siódmej części kwoty zewidencjonowanej na tym
subkoncie.
4. Osoba uposażona, zgodnie z dyspozycją emeryta, nabywa prawo do całości albo
części wypłaty gwarantowanej, jeżeli śmierć emeryta, pobierającego emeryturę,
o którym mowa w ust. 1, nastąpiła w okresie trzech lat od miesiąca, od którego po
raz pierwszy wypłacono emeryturę.
5. Brak wskazania osoby uposażonej oznacza wskazanie jako osoby uposażonej
małżonka, o ile w chwili śmierci emeryta pozostawał z nim we wspólności
majątkowej, a w pozostałych przypadkach wypłata gwarantowana wchodzi w skład
spadku.
6. Jeżeli emeryt wskazał kilka osób uposażonych, a nie oznaczył ich udziału
w wypłacie gwarantowanej, uważa się, że udziały tych osób są równe.
 
43 
7. Emeryt może w każdym czasie zmienić poprzednią dyspozycję, wskazując inne
osoby uposażone zamiast lub oprócz osób, o których mowa w ust. 1, jak również
oznaczając w inny sposób udział wskazanych osób w wypłacie gwarantowanej, albo
odwołać poprzednią dyspozycję, nie wskazując żadnych innych osób.
8. Wskazanie osoby uposażonej staje się bezskuteczne, jeżeli osoba ta zmarła przed
śmiercią emeryta. W takim przypadku udział, który był przeznaczony dla zmarłej
osoby uposażonej, przypada w równych częściach pozostałym osobom uposażonym,
chyba że emeryt zadysponuje tym udziałem w inny sposób.”;
4) w rozdziale 1 po art. 26b dodaje się art. 26c w brzmieniu:
„Art. 26c. 1. Po osiągnięciu wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1b
przez osobę, która pobierała okresową emeryturę kapitałową do dnia
poprzedzającego osiągnięcie tego wieku, emeryturę z Funduszu oblicza się ponownie
z urzędu na zasadach określonych w art. 26, z tym że do obliczenia emerytury
przyjmuje się średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku, o którym mowa
w art. 24 ust. 1b, obowiązujące w dacie osiągnięcia tego wieku.
2. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie
emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie
ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje
wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwoty
środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z tym że przy
ustalaniu podstawy obliczenia emerytury nie uwzględnia się kwot zwiększeń składek
na
ubezpieczenie
emerytalne
oraz
kapitału
początkowego
określonego
w art. 173–175, uzyskanych w wyniku waloryzacji kwartalnej, o której mowa
w art. 25a, przeprowadzonej w celu obliczenia emerytury z Funduszu przyznanej po
osiągnięciu wieku, o którym mowa w art. 24 ust. 1a.
3. Emerytura z Funduszu nie może być niższa od kwoty odpowiadającej wysokości
emerytury z Funduszu i okresowej emerytury kapitałowej przysługującej w dniu
poprzedzającym osiągnięcie wieku, o którym mowa w art. 24 ust. 1b.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości emerytury
z Funduszu dla osoby, której ustalono prawo do tej emerytury oraz do okresowej
emerytury kapitałowej, a która do dnia poprzedzającego dzień osiągnięcia wieku
 
44