Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej, ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, ustawy o Biurze Ochrony Rządu, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawy o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, ustawy o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw

– 45 –
3. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym
przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy
najbliższej wypłacie.
4. Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatnim
miesiącu pełnienia służby, potrąca się odpowiednią część uposażenia z należności
przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten zwraca
odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.
Art. 136f. 1. Środki finansowe uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń
funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się
w całości na nagrody uznaniowe za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie
funkcjonariuszy przebywających na zwolnieniach lekarskich.
2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz na nagrody
uznaniowe i zapomogi.
3. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po
zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego nie mniej niż miesiąc kalendarzowy,
a nie więcej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu rozliczeniowego
uzależnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia
uposażeń funkcjonariuszy.
Art. 136g. Zmniejszenia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami
o charakterze stałym za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia się
przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 1, 3
i 5 i ust. 2 pkt 2 oraz art. 132 ust. 1.”.
Art. 6. W ustawie z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy
zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.)) wprowadza się następujące
zmiany:
1)
w art. 5:
a)
w ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o jego czasowej niezdolności do
służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego.”,
b) w ust. 5 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

12) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679,
Nr 113, poz. 745, Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114,
Nr 112, poz. 654, Nr 122, poz. 696, Nr 171, poz. 1016 i Nr 236, poz. 1396.
– 46 –
„2) dowódca jednostki wojskowej – w przypadkach wymienionych w ust. 2 pkt 1,
ust. 3 pkt 1–4 oraz ust. 4 pkt 3–5, a także, po uzgodnieniu z organem
właściwym do wyznaczenia żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe,
w przypadkach wymienionych w ust. 3 pkt 5 oraz ust. 4 pkt 1 i 2;”;
2)
w art. 60a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany uprzedzić bezpośredniego przełożonego
o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu z przyczyny z góry wiadomej lub
możliwej do przewidzenia oraz określić przewidywany czas trwania nieobecności,
w szczególności uprzedzić o konieczności przebywania na zwolnieniu lekarskim.”;
3)
art. 60b otrzymuje brzmienie:
„Art. 60b. 1. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, przez który żołnierz zawodowy
jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu:
1)
choroby żołnierza zawodowego;
2)
oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej
służby krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi;
3)
niemożności wykonywania zajęć służbowych z przyczyn określonych w art. 6
ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r.
Nr 77, poz. 512, z późn. zm.));
4)
konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym lub
małżonka żołnierza zawodowego, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym
przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14 lat;
5)
konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za
członków rodziny uważa się małżonka, rodziców, dziadków, teściów, wnuki,
rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym
gospodarstwie domowym z żołnierzem zawodowym w okresie sprawowania nad
nimi opieki;
6)
konieczności osobistego sprawowania opieki na dzieckiem własnym lub małżonka
żołnierza zawodowego, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym
na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8 lat w przypadku:
a)
nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których
dziecko uczęszcza,

13) Zmiany wymienione w odnośniku 3.
– 47 –
b)
porodu lub choroby małżonka żołnierza zawodowego stale opiekującego się
dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi
sprawowanie opieki,
c)
pobytu małżonka żołnierza zawodowego stale opiekującego się dzieckiem
w podmiocie leczniczym wykonującym działalność polegającą na udzielaniu
stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych.
2. Zwolnienie od zajęć z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki,
o której mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku
kalendarzowym, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przez okres nie dłuższy
niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć
60 dni w roku kalendarzowym.
3. Przepis ust. 2 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny
wymagających opieki.
4. W razie zbiegu uprawnienia do zwolnienia lekarskiego z uprawnieniem do
zwolnienia od zajęć służbowych lub urlopu okolicznościowego, o których mowa
w art. 62 ust. 11 i 12, żołnierz zawodowy jest obowiązany w pierwszej kolejności
wykorzystać zwolnienie lekarskie.”;
4)
po art. 60b dodaje się art. 60c–60e w brzmieniu:
„Art. 60c. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie
lekarskie wystawione zgodnie z przepisami art. 55 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa, z tym że:
1)
w przypadku poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla
kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz niezdolności do służby
wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów –
zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku zgodnie z przepisem
art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
2)
w przypadku, o którym mowa w art. 60b ust. 1 pkt 2 – zaświadczenie jednostki
organizacyjnej publicznej służby krwi;
3)
w przypadku, o którym mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. a – oświadczenie żołnierza
zawodowego;
4)
w przypadkach, o których mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. b i c – zaświadczenie
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku;
– 48 –
5)
w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo uprawniony podmiot
na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi.
Art. 60d. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany dostarczyć dowódcy jednostki
wojskowej zaświadczenie lekarskie, zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej
służby krwi albo decyzję, o której mowa w art. 60c pkt 5, w terminie 7 dni od dnia ich
otrzymania.
2. Żołnierz zawodowy jest obowiązany złożyć dowódcy jednostki wojskowej
oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 60b ust. 1 pkt 6 lit. a,
w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, żołnierz
traci prawo do uposażenia za cały okres tego zwolnienia, chyba że niedostarczenie
zaświadczenia albo oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od żołnierza
zawodowego.
Art. 60e. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby, prawidłowość wykorzystania zwolnienia lekarskiego oraz spełnienie
wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich może podlegać kontroli.
2. Kontrolę wykonują:
1)
wojskowe komisje lekarskie w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej
niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego;
2)
dowódca jednostki wojskowej w zakresie prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego przez żołnierza zawodowego oraz spełnienia wymogów formalnych
zaświadczeń lekarskich.
3. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie
zwolnienia lekarskiego, żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres
tego zwolnienia.
4. Jeżeli w wyniku kontroli wojskowa komisja lekarska ustali datę ustania
niezdolności wcześniejszą niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, żołnierz
zawodowy traci prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
– 49 –
5. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało
sfałszowane, żołnierz zawodowy traci prawo do uposażenia za cały okres tego
zwolnienia.
6. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na ustaleniu,
czy żołnierz zawodowy w okresie orzeczonej niezdolności do służby, w tym
sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny:
1)
nie wykonuje pracy zarobkowej;
2)
nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem.
7. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego przeprowadza
osoba upoważniona przez dowódcę jednostki wojskowej żołnierza zawodowego.
8. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że żołnierz zawodowy wykonuje pracę
zarobkową albo wykorzystuje zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z jego celem,
osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało
nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
9. Protokół przedstawia się żołnierzowi zawodowemu w celu wniesienia do niego
ewentualnych uwag. Wniesienie uwag żołnierz zawodowy potwierdza własnoręcznym
podpisem.
10. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole dowódca jednostki wojskowej
stwierdza w drodze decyzji utratę prawa do uposażenia za okres, o którym mowa
w ust. 3. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez wojskową
komisję lekarską w wyniku wykonywania przez tę komisję kontroli prawidłowości
wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
11. Od decyzji, o której mowa w ust. 10, żołnierzowi zawodowemu przysługuje
odwołanie do wyższego przełożonego.
12. Spełnienie wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na
sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
1)
nie zostało sfałszowane;
2)
zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania
zaświadczeń.
13. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 12 pkt 1, zachodzi podejrzenie,
że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, dowódca jednostki wojskowej
występuje do lekarza leczącego o wyjaśnienie sprawy.
14. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie zostało wydane niezgodnie
z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, dowódca