Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks pracy

5



„§ 21. Okresy rozliczeniowe czasu pracy określone
w art. 129 § 2 przekraczające 6 miesięcy ustala
się w układzie zbiorowym pracy, a jeżeli nie
dojdzie do zawarcia układu – w porozumieniu
zawieranym przez pracodawcę z co najmniej
jedną reprezentatywną organizacją związkową
w rozumieniu art. 24125a.
§ 22. Jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe
organizacje związkowe, okresy rozliczeniowe

czasu pracy określone w art. 129 § 2 przekra-
czające 6 miesięcy ustala się w porozumieniu
zawieranym przez pracodawcę z przedstawi-
cielami pracowników wyłonionymi w trybie przy-
jętym u danego pracodawcy.”;
6) art. 1515 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1515. § 1. Pracodawca może zobowiązać pracowni-
ka do pozostawania poza normalnymi
godzinami pracy w gotowości do wykony-
wania pracy wynikającej z umowy o pracę
w zakładzie pracy lub w innym miejscu
wyznaczonym przez pracodawcę (dyżur).
§ 2. Czas dyżuru nie może naruszać prawa
pracownika do odpoczynku, o którym
mowa w art. 132 i 133.
§ 3. Czas dyżuru wlicza się do czasu pracy,
jeżeli dyżur był pełniony w miejscu
wykonywania pracy określonym w umowie
o pracę.
§ 4. Za czas dyżuru pełnionego poza miejscem
wykonywania pracy, z wyjątkiem dyżuru
pełnionego w domu, pracownikowi przy-

6



sługuje czas wolny od pracy w wymiarze
odpowiadającym długości dyżuru, a w ra-
zie braku możliwości udzielenia czasu
wolnego – wynagrodzenie wynikające z je-
go osobistego zaszeregowania, określo-
nego stawką godzinową lub miesięczną,
a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie
został wyodrębniony przy określaniu wa-
runków wynagradzania – 60% wynagro-
dzenia.
§ 5. Przepisów § 2 i 4 nie stosuje się do pra-
cowników zarządzających w imieniu pra-
codawcy zakładem pracy.”;
7) po art. 1831 dodaje się art. 1832 w brzmieniu:
„Art. 1832. Pracodawca dopuszcza pracownika po zakoń-
czeniu urlopu macierzyńskiego lub urlopu na
warunkach urlopu macierzyńskiego do pracy na
dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to
możliwe, na stanowisku równorzędnym z zaj-
mowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na
innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifi-
kacjom zawodowym, za wynagrodzeniem za
pracę, jakie otrzymywałby, gdyby nie korzystał
z urlopu.”;
8) w art. 207 :
a) § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan
bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie
pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy
nie wpływają obowiązki pracowników w dzie-

7



dzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz po-
wierzenie wykonywania zadań służby bezpie-
czeństwa i higieny pracy specjalistom spoza
zakładu pracy, o których mowa w art. 23711 § 2.
§ 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie
i życie pracowników przez zapewnienie bez-
piecznych i higienicznych warunków pracy przy
odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki
i
techniki. W szczególności pracodawca jest
obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający
bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy
przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i hi-
gieny pracy, wydawać polecenia usunięcia
uchybień w tym zakresie oraz kontrolować
wykonanie tych poleceń,
3) reagować na potrzeby w zakresie zapew-
nienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
dostosowywać środki podejmowane w celu
doskonalenia istniejącego poziomu ochrony
zdrowia i życia pracowników, biorąc pod
uwagę zmieniające się warunki wykonywania
pracy,
4) zapewnić rozwój spójnej polityki zapobie-
gającej wypadkom przy pracy i chorobom
zawodowym uwzględniającej zagadnienia
techniczne, organizację pracy, warunki pracy,
stosunki społeczne oraz wpływ czynników
środowiska pracy,

8



5) uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych,
pracownic w ciąży lub karmiących dziecko
piersią oraz pracowników niepełnosprawnych
w ramach podejmowanych działań profilak-
tycznych,
6) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień,
decyzji i zarządzeń wydawanych przez orga-
ny nadzoru nad warunkami pracy,
7) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego
inspektora pracy.”,
b) po § 2 dodaje się § 21 w brzmieniu:
„§ 21. Koszty działań podejmowanych przez praco-
dawcę w zakresie bezpieczeństwa i higieny
pracy w żaden sposób nie mogą obciążać
pracowników.”;
9) po art. 207 dodaje się art. 2071 w brzmieniu:
„Art. 2071. § 1. Pracodawca jest obowiązany przekazy-
wać pracownikom informacje o:
1) zagrożeniach dla zdrowia i życia wy-
stępujących w zakładzie pracy, na po-
szczególnych stanowiskach pracy
i przy wykonywanych pracach, w tym
o zasadach postępowania w przypad-
ku awarii i innych sytuacji zagraża-
jących zdrowiu i życiu pracowników,
2) działaniach ochronnych i zapobiegaw-
czych podjętych w celu wyeliminowa-
nia lub ograniczenia zagrożeń, o któ-
rych mowa w pkt 1,
3) pracownikach wyznaczonych do:

9



a) udzielania pierwszej pomocy,
b) wykonywania czynności w zakresie
ochrony przeciwpożarowej i ewa-
kuacji pracowników.
§ 2. Informacja o pracownikach, o których mo-
wa w § 1 pkt 3, obejmuje:
1) imię i nazwisko,
2) miejsce wykonywania pracy,
3) numer telefonu służbowego lub innego
środka komunikacji elektronicznej.”;
10) w art. 208:
a) w § 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) informować siebie nawzajem oraz pracowników lub
ich przedstawicieli o działaniach w zakresie zapo-
biegania zagrożeniom zawodowym występującym
podczas wykonywanych przez nich prac.”,
b) dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Pracodawca, na którego terenie wykonują prace
pracownicy zatrudnieni przez różnych praco-
dawców, jest obowiązany dostarczać tym praco-
dawcom, w celu przekazania pracownikom,

informacje, o których mowa w art. 2071.”;
11) po art. 209 dodaje się art. 2091-2093 w brzmieniu:
„Art. 2091. § 1. Pracodawca jest obowiązany:
1) zapewnić środki niezbędne do udzielania
pierwszej pomocy w nagłych wypad-
kach, gaszenia pożaru i ewakuacji pra-
cowników,