Rządowy projekt ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej

1) terminu zakończenia rozpowszechniania programu telewizyjnego w
sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną;
2) sposobów dostosowania odbiornika telewizyjnego do odbioru
programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w szczególności odbioru
programu w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną;
3) numeru bezpłatnej infolinii i adresu strony internetowej, o których
mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3, pod którymi użytkownik może uzyskać
informacje, w szczególności o sposobie dostosowania odbiornika
telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w
tym odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą
naziemną.
2. Telewizja Polska S.A. jest obowiązana rozpowszechniać na własny koszt
w regionalnych programach telewizyjnych przekazy informujące o
terminach wdrożenia telewizji cyfrowej, określonych przez Prezesa UKE,
zgodnie z art. 3 ust. 2, na obszarach terytorium RP objętych ich zasięgiem.
3. Przekazy, o których mowa w ust. 1, są realizowane w formie
trzyminutowych audycji rozpowszechnianych raz w tygodniu w godzinach
17:00 – 21:00 oraz ogłoszeń i komunikatów rozpowszechnianych dwa razy
każdego dnia w tygodniu w wymiarze po 30 sekund w godzinach 6:00 –
23:00, z zastrzeżeniem ust. 6.
4. Przekazy, o których mowa w ust. 2, są realizowane w formie
komunikatów tekstowych przy wydaniach serwisów informacyjnych.
5. Nadawcy, o których mowa w art. 4 ust. 1, są obowiązani rozpocząć
rozpowszechnianie przekazów, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie 30
dni od dnia wejścia w życie ustawy. Zakończenie rozpowszechniania
przekazów następuje nie wcześniej niż z dniem 31 lipca 2013 r.
6. Przewodniczący KRRiT może, w drodze rozporządzenia, określić krótszy
niż określony w ust. 3 czas trwania emisji audycji, ogłoszeń lub
komunikatów lub zmniejszyć częstotliwość tych emisji określoną w ust. 3,
biorąc pod uwagę stan wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej na
terytorium RP, w szczególności w zakresie terminów, o których mowa w art.
3 ust. 2, a także konieczność zapewnienia skutecznej i efektywnej kampanii
informacyjnej.
Art. 13
Art. 13. 1. Do przekazów, o których mowa w art. 12, nie stosuje się art. 16 i Określenie obowiązków związanych z kampanią informacyjną na temat
16a ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji.
cyfrowej telewizji.
2. Audycji, o której mowa w art. 12 ust. 3, nie przerywa się w celu nadania
reklamy lub telesprzedaży.
Art. 14
Art. 14. Minister właściwy do spraw łączności w porozumieniu z ministrem Delegacja dla ministra właściwego do spraw łączności do wydania
właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po rozporządzenia szczegółowo regulującego przekazy propagujące idee naziemnej
l
i ji
f
j

57
zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, może określić, w telewizji cyfrowej.
drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące treści
przekazów, o których mowa w art. 12 ust. 1, mając na względzie
konieczność upowszechnienia informacji, wymienionych w tym przepisie, w
szczególności wśród osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu
wzroku albo słuchu, oraz zapewnienie skutecznego wdrożenia telewizji
cyfrowej na terytorium RP.
Art. 15
Art. 15.1. Nadawcy, o których mowa w art. 4 ust. 1, są obowiązani do Określenie obowiązków związanych z kampanią informacyjną na temat
zamieszczenia w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, na ich cyfrowej telewizji w zakresie umieszczania informacji na stronie internetowej.
stronach internetowych adresu strony internetowej, o której mowa w art. 16
ust. 1 pkt 3.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem 31 lipca 2013 r.
Art. 16
Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw łączności jest obowiązany do Określenie obowiązków ministra właściwego ds. łączności związanych z
przeprowadzenia kampanii informacyjnej o naziemnej telewizji cyfrowej, kampanią informacyjną na temat cyfrowej telewizji.
obejmującej w szczególności:
1) popularyzowanie informacji związanych z odbiorem programu
telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, w
tym ich publikowanie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra,
2) opracowywanie i wydawanie publikacji popularyzujących wiedzę o
odbiorze programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą
rozsiewczą naziemną, w tym wydawanie broszur i ulotek,
3) zapewnienie bezpłatnej infolinii i strony internetowej w celu
udzielania informacji, w szczególności o sposobie dostosowania
odbiornika telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w
sposób cyfrowy, w szczególności odbioru programu telewizyjnego
w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną
– z uwzględnieniem użytkowników o specjalnych potrzebach, w
szczególności osób niepełnosprawnych.
2. Kampania informacyjna, o której mowa w ust. 1, rozpoczyna się z dniem
wejścia w życie ustawy i jest prowadzona do dnia 31 lipca 2013 r.
3. Minister właściwy do spraw łączności z dniem wejścia w życie ustawy
ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego tego ministra numer bezpłatnej infolinii i adres strony
internetowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3.
Art. 17
Art. 17. Podmiot:
Przepisy karne.

58
1) o którym mowa w art. 4 ust. 1, który nie zaprzestał
wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej w celu
rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy
drogą rozsiewczą naziemną w terminie określonym w art. 4 ust. 1
lub 2,
2) który nie wykonuje obowiązku określonego w art. 9 lub wykonuje
go niezgodnie z tym przepisem,
3) który nie wykonuje obowiązków określonych w art. 10, art. 12 lub
art. 15, lub wykonuje je niezgodnie z tymi przepisami
– podlega karze pieniężnej.
Art. 18
Art. 18. 1. Karę pieniężną, o której mowa w:
Przepisy karne.
1) art. 17 pkt 1 i 2, nakłada w drodze decyzji administracyjnej
Prezes UKE;
2) art. 17 pkt 3, nakłada w drodze decyzji administracyjnej
Przewodniczący KRRiT.
2. Wysokość kary pieniężnej wynosi do 3 % przychodu podmiotu,
osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym i przy jej nałożeniu
organy, o których mowa w ust. 1, uwzględniają zakres i stopień
szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego
możliwości finansowe.
3. Podmiot obowiązany jest do dostarczenia organowi, o którym mowa w
ust. 1, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania,
danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W
przypadku niedostarczenia danych, lub gdy dostarczone dane
uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, organ, o którym mowa w
ust. 1, może ustalić w sposób szacunkowy podstawę jej wymiaru, nie
mniejszą jednak niż kwota 500 tysięcy złotych.
4. W przypadku, gdy okres działalności podmiotu jest krótszy niż rok
kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się kwotę
500 tysięcy złotych.
5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 19
Art. 19. 1. Jeżeli przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży Przepisy karne.
odbiorników cyfrowych, nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 6
ust. 1, 2 lub 5, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1 tysiąca złotych do
50 tysięcy złotych.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości
czynu, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy.
3. Karę nakłada w drodze decyzji administracyjnej wojewódzki inspektor

59
Inspekcji Handlowej.
4. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 20 pkt 1
Art. 20. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. Doprecyzowanie procedury związanej z przeprowadzaniem konkursu na
z 2004 r. Nr 253, poz. 2531, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące koncesję na rozpowszechnianie programu radiowego lub telewizyjnego.
zmiany:

1) w art. 34:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przewodniczący Krajowej Rady, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu
Komunikacji Elektronicznej w zakresie określonym w ust. 1a pkt 3, ogłasza
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
informacje o możliwościach uzyskania koncesji na rozpowszechnianie w
sposób rozsiewczy naziemny programu radiowego lub telewizyjnego oraz
ustala termin, nie krótszy niż 45 dni od dnia ogłoszenia, do składania
wniosków o udzielenie koncesji.”,
b) w ust. 1a pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) częstotliwości lub kanały oraz maksymalną moc promieniowaną i
lokalizację stacji nadawczych przeznaczonych do rozpowszechniania
programu lub obszar, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości,
chyba że do rozpowszechniania programu nie jest wymagana rezerwacja
częstotliwości;”
Art. 20 pkt 2
2) w art. 37:
Doprecyzowanie zakresu decyzji koncesyjnej, w szczególności poprzez
a) ust.1 otrzymuje brzmienie:
wprowadzenie regulacji, obejmującej nowy sposób rozpowszechniania, tj.
„1. Koncesja określa w szczególności:
rozpowszechnianie rozsiewcze naziemne w multipleksie oraz
1) nadawcę, jego siedzibę albo miejsce zamieszkania;
rozpowszechnianie w sieciach telekomunikacyjnych innych niż
2) przedmiot działalności objętej koncesją;
wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub
3) sposób rozpowszechniania programu (analogowy rozsiewczy naziemny,
rozsiewczego satelitarnego.
cyfrowy rozsiewczy naziemny w multipleksie, rozsiewczy satelitarny, w
sieciach telekomunikacyjnych innych niż wykorzystywane do
rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub rozsiewczego
satelitarnego) oraz:
- dla rozpowszechniania analogowego rozsiewczego naziemnego:
a) lokalizację stacji,
b) wysokość zawieszenia anteny,
c) maksymalną moc promieniowaną,
d) charakterystykę promieniowania anteny,
e) częstotliwość,
f) polaryzację,
-
dla
rozpowszechniania cyfrowego rozsiewczego naziemnego w

60
multipleksie:
g) określenie multipleksu,
h) obszar rozpowszechniania,
- dla rozpowszechniania rozsiewczego satelitarnego:
i) nazwę wykorzystywanego satelity,
j) położenie satelity na orbicie,
k) częstotliwość,
l) lokalizację stacji dosyłowej,
-
dla rozpowszechniania w sieciach telekomunikacyjnych innych niż
wykorzystywane do rozpowszechniania rozsiewczego naziemnego lub
rozsiewczego satelitarnego:
m) lokalizację stacji głównej,
n) obszar objęty siecią telekomunikacyjną;
4) rodzaj programu i czas jego rozpowszechniania;
5) datę rozpoczęcia rozpowszechniania programu;
6) termin wygaśnięcia koncesji;
7) udział w programie audycji wytworzonych przez producentów
krajowych.”,
b) ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie:
„3. Koncesja, w zakresie określonym w ust. 1 pkt 3, jest udzielana w
porozumieniu z Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który
zajmuje stanowisko mając na względzie spełnienie warunków określonych
w art. 114 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. ─ Prawo telekomunikacyjne.
3a. Jeżeli do rozpowszechniania programu radiofonicznego lub
telewizyjnego jest wymagana rezerwacja częstotliwości, Prezes Urzędu
Komunikacji Elektronicznej dokonuje jej niezwłocznie na rzecz nadawcy,
który uzyskał koncesję, chyba że program ten będzie rozpowszechniany
przez operatora multipleksu w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną.
Do dokonywania, wprowadzania zmian lub cofania rezerwacji
częstotliwości stosuje się przepisy art. 114 i 115 ustawy z dnia 16 lipca 2004
r. ─ Prawo telekomunikacyjne oraz nie stosuje się przepisów art. 116 tej
ustawy.”
Art. 20 pkt 5
5) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
Przepisy karne.
„1. Jeżeli nadawca narusza obowiązek wynikający z przepisów art. 15 ust. 1-
3, art. 15a ust. 1, art. 16 ust. 1-3, art. 16a ust. 1-6, art. 16b, art. 16c, art. 17
ust. 1-7, art. 18 ust. 1-5b, art. 20 ust. 1, art. 20b ust. 1 i 6, art. 43 ust. 2, art.
43a ust. 1 z przepisów wydanych na podstawie art. 15 ust. 4, art. 15a ust. 2,
art. 16 ust. 4, art. 17 ust. 8 i art. 18 ust. 6 lub nie zastosował się do
wezwania, o którym mowa w art. 43a ust. 2 Przewodniczący Krajowej Rady

61