Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne

wyników kontroli przeprowadzanej przez niezależnego biegłego rewidenta. W wyniku
wprowadzonej zmiany, w sytuacji nałożenia na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązku kalkulacji uzasadnionych kosztów świadczenia dostępu telekomunikacyjnego
wraz ze wskazaniem sposobu kalkulacji kosztów, Prezes UKE będzie mógł ustalić wysokość
tych opłat przy zastosowaniu swoich metod tylko w przypadku:
1) braku możliwości przeprowadzenia badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5
z przyczyn leżących po stronie operatora
2) odmowy
wyrażenia opinii przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia
badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, z uwagi na zaistnienie okoliczności
uniemożliwiających jej sformułowanie z przyczyn leżących po stronie
operatora,
3) wyrażenia przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia badania, o którym
mowa w art. 53 ust. 5, opinii negatywnej albo opinii z zastrzeżeniami,
4) wystąpienia istotnych różnic pomiędzy wysokością opłat ustalonych przez
operatora a wysokością kosztów zweryfikowanych zgodnie z ust. 3

W ust. 4 pkt. 4 wyrażenie „opłat ustalonych przez Prezesa UKE” zastąpiono wyrażeniem
„kosztów zweryfikowanych”, co jest konsekwencją zmiany brzmienia ust. 3. Regulator
nie będzie mógł sam ustalać opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w przypadku,
gdy przeprowadzone przez niezależnego biegłego rewidenta badanie zakończy się wynikiem
pozytywnym. Ta zmiana legislacyjna pozwoli Prezesowi UKE ustalić samodzielnie wysokość
tych opłat lub ich maksymalny albo minimalny poziom tylko w przypadku, kiedy wystąpią
istotne różnice pomiędzy wysokością opłat ustalonych przez operatora a wysokością kosztów
zweryfikowanych zgodnie z ust. 3, czyli kiedy de facto opłaty te będą nadmiernie wysokie
w stosunku do zweryfikowanych kosztów operatora.
Dodatkowo w ust. 4 wyrażenie „ust. 3 pkt 2” zamieniono na wyrażenie „ust. 1 a” co jest
również konsekwencją wykreślenia ust. 3 pkt.2, a także dodania ust. 1 a.
Ponadto w ust. 4 wykreślono wyrażenie „bądź też w decyzjach, o których mowa w art. 28-30,
art. 43 lub art. 139”, ze względu na zarzut Komisji, stanowiący że decyzje o ustaleniu
poziomu opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego nie powinny być wydawane w ramach
procedury rozstrzygania sporów.
5
2) art. 40.
Projektowana zmiana dodania ust. 1a, podobnie jak zmiana w art. 39, podyktowana jest
uwagami zgłaszanymi w trakcie spotkań z KE, dotyczącymi konieczności doprecyzowania
jakie metody ustalania opłat będzie stosował regulator w przypadkach, o których mowa
w ust. 4. Konsekwencją wprowadzenia tej zmiany będzie również to, że operator będzie
wcześniej wiedział, jakie sposoby weryfikacji i ustalania opłat, będzie stosował Prezes UKE.
Natomiast zmiana w ust. 3 jest konsekwencją dodania ust. 1 a.
W ust. 4 wyrażenie „metody, o których mowa w ust. 3” zastąpiono wyrażeniem „sposoby
ustalania opłat, o których mowa w ust. 1 a”, co jest również konsekwencją dodania ust. 1 a.
Ponadto w ust. 4 wykreślono wyrażenie „bądź też w decyzjach, o których mowa w art. 28-30,
art. 43 lub art. 139” ze względu na zarzuty Komisji, że decyzje o ustaleniu poziomu opłat
z tytułu dostępu telekomunikacyjnego nie powinny być wydawane w ramach procedury
rozstrzygania sporów.


3) Art.2. Skrócenie vacatio legis uzasadnione jest tym, że ustawowe vacatio legis opóźni
wejście w życie projektowanych regulacji i skutkować może niedotrzymaniem wskazanego
przez Komisję Europejską terminu 2 miesięcy zastosowania się do uzasadnionej opinii, którą
KE skierowała do Rzeczypospolitej Polskiej. Konsekwencją powyższego może być
skierowanie przez Komisję Europejską sprawy do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.


Zgodność projektu z prawem UE
Projekt jest zgodny z prawem UE.
Proponowane brzmienie przepisów jest efektem uzgodnień z Urzędem Komunikacji
Elektronicznej. Projekt odpowiedzi do Komisji Europejskiej zawierający propozycję
brzmienia tych przepisów został przyjęty w trybie obiegowym przez KSE w dniu 21 maja
2010 r., a następnie przedstawiony Komisji Europejskiej, która nie zgłosiła zastrzeżeń.

Projekt nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu
norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).



6
Ocena
skutków
proponowanej
regulacji

1. Podmioty, na które oddziałują projektowana ustawa.
Do podmiotów, na które oddziałują projektowane regulacje należą Prezes Urzędu Komunikacji
Elektronicznej oraz operatorzy.
2. Przewidywane skutki społeczne.
Projekt ustawy niesie za sobą pozytywne skutki społeczne, gdyż poprawi funkcjonowanie
regulacji na polskim rynku telekomunikacyjnym.
3. Projekt niesie za sobą pozytywne skutki gospodarcze.
4.Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego.
Regulacja nie ma wpływu na sektor finansów publicznych.
5. Wpływ na rynek pracy
Regulacja nie ma wpływu na rynek pracy.
6. Wpływ regulacji na konkurencyjność i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw.
Proponowane regulacje, szczególnie:
• dodanie przepisów, zgodnie z którymi Prezes UKE będzie wcześniej musiał wskazać
jakie metody ustalania opłat będzie stosował w przypadkach, o których mowa w ust. 4;
• wykreślenie przepisów, które umożliwiały regulatorowi samodzielne ustalenie ustalać
opłat, niezależnie od nałożonego na operatora obowiązku kalkulacji kosztów

i pozytywnych wyników kontroli przeprowadzanej przez niezależnego biegłego
rewidenta;
• wykreślenie przepisów, zgodnie z którymi decyzje o ustaleniu poziomu opłat z tytułu
dostępu telekomunikacyjnego mogły być wydawane w ramach procedury
rozstrzygania sporów.
zapewnią operatorom większą pewność prawną i przewidywalność regulacji.

7. Wpływ na sytuację i rozwój regionalny.
Regulacja nie ma wpływu na sytuację i rozwój regionalny.



7
Warszawa, 29 grudnia 2010 r.
BAS-WAPEiM-2368/10

Pan Grzegorz Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia prawna w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej
poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Janusz Piechociński)


Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992
roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2009 r. Nr 5, poz. 47 ze
zmianami) sporządza się następującą opinię:

1.
Przedmiot projektu ustawy
Przedłożony projekt ma na celu zmianę ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. –
Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm., dalej jako
„ustawa”). Proponowana nowelizacja obejmuje dwa artykuły ustawy: art. 39 i
art. 40 i jest wynikiem przedstawienia przez Komisję Europejską w oparciu o
art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TfUE) tzw. uzasadnionej
opinii, będącej jednym z etapów postępowania prowadzonego przeciwko
państwu członkowskiemu UE w związku z naruszeniem przez nie zobowiązań
wynikających z traktatów.
Nowelizowane przepisy dotyczą w szczególności obowiązku wskazania
przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE) metod, które będzie
stosował w przypadkach, o których mowa w art. 39 ust. 4 ustawy (gdy wysokość
opłat ustalona przez operatora jest nieprawidłowa); wykreślenia przepisów,
które umożliwiały regulatorowi samodzielnie ustalać opłaty, niezależnie od
nałożonego na operatora obowiązku kalkulacji kosztów i pozytywnych wyników
kontroli prowadzonej przez biegłego rewidenta oraz wykreślenia przepisów,
zgodnie z którymi decyzje o ustaleniu poziomu opłat z tytułu dostępu
telekomunikacyjnego mogły być wydawane w ramach procedury rozstrzygania
sporów.
Przewidywany termin wejścia w życie projektu ustawy to dzień jej
ogłoszenia.




2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem
Projekt podlega ocenie pod kątem zgodności z przepisami dwóch
dyrektyw:
− dyrektywy 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca
2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń
towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie), Dz.
Urz. WE 2002 L 108, s. 7 z późn. zm.;
− dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca
2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności
elektronicznej (dyrektywa ramowa), Dz. Urz. WE 2002 L 108, s. 33 z
późn. zm.

3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej

3.1. W art. 8 dyrektywy ramowej wskazane zostały obowiązki państw
członkowskich w związku z celami prowadzonej polityki oraz zasadami
prawnymi. Państwa członkowskie mają zapewnić, by krajowe organy
regulacyjne, wypełniając swoje zadania wynikające z przepisów dyrektywy
ramowej i dyrektyw szczegółowych, podejmowały stosowne środki zmierzające
do realizacji celów określonych w art. 8 ust. 2, 3 i 4 dyrektywy ramowej. Takie
środki winny być proporcjonalne do celów, które mają zostać osiągnięte. W
dążeniu do osiągnięcia założeń polityki, krajowe organy regulacyjne mają
obowiązek stosować obiektywne, przejrzyste, niedyskryminacyjne i
proporcjonalne zasady regulacyjne, m.in. poprzez promowanie
przewidywalności regulacyjnej (art. 8 ust. 5 lit.a dyrektywy ramowej). Z kolei w
art. 16 dyrektywy ramowej wskazano stosowne procedury analizy rynku
Dotychczasowe brzmienie art. 39 ust. 4 ustawy jest niezgodne z ww.
przepisami, bowiem umożliwia organowi regulacyjnemu ustalenie poziomu cen
hurtowych usług telekomunikacyjnych przy użyciu własnych,
niesprecyzowanych metod, niezależnie od nałożonego obowiązku wdrożenia
systemu księgowania kosztów i pozytywnych wyników kontroli
przeprowadzonej przez niezależny organ kompetentny w tym zakresie. W
związku z tym, proponowana zmiana art. 39 ust. 1 i ust. 4 ustawy,
doprecyzowująca jakie metody ustalania opłat będzie stosował regulator oraz
przewidująca wykreślenie możliwości samodzielnego ustalania opłat przez
regulatora w przypadku pozytywnej oceny dokonanej przez biegłego rewidenta,
jest zgodna z ww. przepisami dyrektywy.

3.2. Dyrektywa o dostępie, w art. 13 przewiduje różne poziomy interwencji
regulacyjnej w zakresie kontroli cen, w tym obowiązki związane z oparciem cen
o koszty oraz obowiązki dotyczące systemów księgowania kosztów albo

2