Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców

Druk nr 3240

Warszawa, 20 maja 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:

- o zmianie ustawy o łagodzeniu skutków
kryzysu ekonomicznego dla
pracowników i przedsiębiorców.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Mieczysława Kasprzaka.


(-) Krzysztof Borkowski; (-) Bronisław Dutka; (-) Eugeniusz Grzeszczak;
(-) Stanisław Kalemba; (-) Jan Kamiński; (-) Mieczysław Kasprzak; (-) Ewa
Kierzkowska; (-) Eugeniusz Kłopotek; (-) Jan Łopata; (-) Stanisław Olas;
(-) Andrzej Pałys; (-) Mirosław Pawlak; (-) Janusz Piechociński; (-) Józef
Racki; (-) Stanisław Rakoczy; (-) Wiesław Rygiel; (-) Tadeusz Sławecki;
(-) Aleksander Sopliński; (-) Franciszek Jerzy Stefaniuk; (-) Stanisław
Witaszczyk; (-) Stanisław elichowski.
Projekt


Ustawa

z dnia .......................... 2010 r.
o zmianie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników
i przedsiębiorców 1)


Art. 1. W ustawie z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla
pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. z 2009 r. Nr 125, poz. 1035) wprowadza się
następujące zmiany:
a) w art. 3 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż, nie
mniej jednak niż o 10 %, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym w ciągu 3
kolejnych miesięcy po dniu 1 lipca 2008 r. w porównaniu do tych samych 3 miesięcy w
okresie od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.,”,
b) w art. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w okresie lub w okresach przypadających bezpośrednio po okresie lub okresach
pobierania świadczeń lub stypendium, o których mowa w pkt 1 - nie dłużej jednak niż
przez łączny okres 3 miesięcy.”.


Art. 2. W roku 2010 przepisy ustawy stosuje się od dnia ogłoszenia pozytywnej decyzji
Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w przepisach ustawy o
łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców zmienionych
tymi przepisami ze wspólnym rynkiem.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.




Uzasadnienie
W związku ze światowym kryzysem gospodarczym, parlament polski przyjął w celu
przeciwdziałania skutkom światowego kryzysu gospodarczego, ustawę z dnia 1 lipca 2009 r. o
łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr
125, poz. 1035) (dalej „ustawa”), mającą na celu przeciwdziałanie lub łagodzenie skutków
kryzysu, która obowiązuje od 22 sierpnia 2009 r..
Wprowadzone w ustawie rozwiązania są wykorzystywane przez przedsiębiorców w
przejściowych trudnościach finansowych w ograniczonym zakresie. Partnerzy społeczni po
ponad półrocznym okresie obowiązywania ustawy, zwracają uwagę na niski stopień
wykorzystania przewidzianych w ustawie środków finansowych. Powodem zbyt niskiego
zainteresowania rozwiązaniami ustawowymi są zdaniem partnerów społecznych zbyt
rygorystyczne kryteria, które muszą spełnić przedsiębiorcy w przejściowych trudnościach
finansowych aby uzyskać świadczenia na podstawie ustawy.
Proponowane zmiany ustawy zakładają większą dostępność pomocy dla
przedsiębiorców dotkniętych skutkami kryzysu ekonomicznego. Dotychczasowy poziom
realizacji ustawy wynosi ok. 1,5 % środków przeznaczonych na pomoc przedsiębiorcom w
przejściowych trudnościach finansowych.
Propozycja zmiany ustawy winna w efekcie prowadzić do ochrony miejsc pracy a
przedsiębiorcom zwiększy dostęp do środków finansowych, obniży koszty pracy, umożliwi
bezzwrotne zainwestowanie w rozwój zawodowy pracowników. Proponowane rozwiązania
mają na celu ułatwienie dostępu do środków przeznaczonych na pomoc poprzez:
- zmniejszenie progu spadku obrotów gospodarczych przedsiębiorców z 25 do 10 %,
- skrócenia okresu ochronnego dla jednego pracownika z 6 miesięcy do 3.
Zbyt wysoki pułap spadku obrotów aż o 25% ograniczył możliwość stosowania ustawy.
Okazało się, że tak duży spadek obrotów w wielu przypadkach oznacza trwałą niewypłacalność
przedsiębiorstw. Na pomoc państwa w zakresie oferowanym w ustawie jest już za późno.
Partnerzy społeczni wskazują konieczność obniżenia wskaźnika spadku obrotów z 25 %
do 10 %, co w konsekwencji umożliwiłoby przedsiębiorcom szybsze staranie się o pomoc i
skuteczniejsze wyprowadzenie ich zakładów z trudności finansowych.
Ustawa w obecnym brzmieniu zabrania wypowiadania umowy o pracę z przyczyn
niedotyczących pracownika w okresie pobierania przez pracownika świadczenia na częściowe
zaspokojenie wynagrodzeń pracowniczych za czas przestoju ekonomicznego oraz w okresie 6
miesięcy przypadających bezpośrednio po okresie pobierania tych świadczeń. Tak długi okres
ochrony pracowników, do których skierowane zostały świadczenia na podstawie ustawy
stanowi przesłankę zniechęcającą przedsiębiorców do korzystania z rozwiązań ustawy.
Zmiana ma na celu złagodzenie obowiązków nałożonych na przedsiębiorców, polegających na
skróceniu okresu ochronnego zatrudniania pracowników objętych świadczeniami.
W konsekwencji nastąpi znaczne zliberalizowanie przepisów ustawy, które zachęci
przedsiębiorców do skorzystania z rozwiązań ustawowych.
Propozycja zmiany art. 6 zakłada skrócenie okresu ochronnego dla pracowników i w efekcie
zakaz wypowiadania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika będzie dotyczył
okresu pobierania przez pracownika świadczenia na częściowe zaspokojenie wynagrodzeń
pracowniczych za czas przestoju ekonomicznego oraz 3 miesięcy przypadających bezpośrednio
po okresie pobierania tych świadczeń.
Ocena skutków regulacji
I. Podmioty, na które oddziaływać będzie projektowana ustawa.
Adresatami norm prawnych, przewidzianych w planowanej ustawie, będą:
1) pracownicy,
2) przedsiębiorcy,
3) pracodawcy,
4) starostowie,
5) powiatowe urzędy pracy,
6) Biura Terenowych Funduszu Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych,
7) marszałkowie województw,
8) ministrowie właściwi do spraw: pracy, gospodarki i skarbu państwa.

2) Skutki finansowe.
Przewidziane w projekcie regulacje nie spowodują skutków dla finansów publicznych
oraz budżetu państwa, gdyż skutki finansowe regulacji zostały ustalone w art. 31 zmienianej
ustawy na kwotę 960 mln zł z przeznaczeniem na wypłatę świadczeń z Funduszu
Gwarantowanych
wiadczeń Pracowniczych oraz w wysokości 500 mln zł ze środków
Funduszu Pracy (na dofinansowanie szkoleń i studiów podyplomowych) i pozostają
niezmienione. Celem wprowadzenia projektowanych zmian jest zwiększenie zainteresowania
rozwiązaniami ustawowymi przez przedsiębiorców w przejściowych trudnościach finansowych
w celu utrzymania miejsc pracy w tych przedsiębiorstwach w trakcie trwania kryzysu
gospodarczego.
3) Wpływ regulacji na rynek pracy oraz konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość.
W projekcie ustawy wzięto pod uwagę, że pogarszająca się koniunktura dla wielu branż
gospodarczych może spowodować czasowe zmniejszenie portfela zamówień, a co za tym idzie
czasowe zatrzymanie produkcji lub innego rodzaju działalności lub jej znaczne ograniczenie.
W tym czasie przedsiębiorca ponosi koszty zatrudnienia pracowników, nawet jeśli nie
wytwarza żadnych dóbr czy usług. W takim przypadku przedsiębiorca zwykle decyduje się
zredukować zatrudnienie, co związane jest jednak z dodatkowymi kosztami i może
doprowadzić przedsiębiorcę do upadłości. Zwolnienia pracowników powodują wzrost
bezrobocia, co generuje dodatkowe koszty budżetu państwa, Funduszu Pracy, a także Funduszu
Gwarantowanych wiadczeń Pracowniczych.
4) Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa.
Zmiana ustawy nie spowoduje dodatkowych skutków dla budżetu państwa ponieważ
kwota pomocy została ustalona w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 17 sierpnia 2009 r. Nr
408/2009 „Ograniczona kwota pomocy zgodna ze wspólnym rynkiem-łagodzenie skutków
kryzysu ekonomicznego".
Pomoc publiczna przewidziana w ustawie jest udzielana od dnia wejścia w życie ustawy
do dnia 31 grudnia 2010 r. na zasadach wskazanych w Komunikacie Komisji – Tymczasowe
wspólnotowe ramy prawne w zakresie pomocy państwa ułatwiające dostęp do finansowania w
dobie kryzysu finansowego i gospodarczego (Dz. Urz. UE C 16 z 22.01.2009, s. 5).
Przewiduje się, że projektowana zmiana nie wymaga notyfikacji przez Komisję Europejską.
Jeżeli okaże się, że zmiany w ustawie będą wymagały notyfikacji to niezbędne będzie dodanie
art. 2 tak jak przewiduje to projekt.
5) Przewidywane skutki społeczne.
Projekt niesie pozytywne skutki społeczne, pozwoli na zachowanie dotychczasowych miejsc
pracy w jednostkach dotkniętych skutkami kryzysu.
6) Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.