Rządowy projekt ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
Ustawa określa:- zasady i tryb zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w tym zasady i tryb rozpoznawania i monitorowania sytuacji epidemiologicznej oraz podejmowania działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu unieszkodliwienia źródeł zakażenia, przecięcia dróg szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz uodpornienia osób podatnych na zakażenie;- zadania organów administracji publicznej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;- uprawnienia i obowiązki świadczeniodawców oraz osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.Ustawa zastępuje dotychczasową ustawę o chorobach zakaźnych i zakażeniach z dnia 6 września 2001 r.
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 324
- Data wpłynięcia: 2008-03-10
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
- data uchwalenia: 2008-12-05
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 234, poz. 1570
324
objawy kliniczne lub odchylenia od stanu prawidłowego w ba-
daniach dodatkowych, mogące wskazywać na chorobę za-
kaźną;
21) podejrzany o zakażenie – osobę, u której nie występują ob-
jawy zakażenia ani choroby zakaźnej, która miała styczność
ze źródłem zakażenia, a charakter czynnika zakaźnego
i okoliczności styczności uzasadniają podejrzenie zakażenia;
22) stan epidemii – sytuację prawną wprowadzoną na danym
obszarze w związku z wystąpieniem epidemii w celu podjęcia
określonych w ustawie działań przeciwepidemicznych i za-
pobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii;
23) stan zagrożenia epidemicznego – sytuację prawną wprowa-
dzoną na danym obszarze w związku z ryzykiem wystąpienia
epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań za-
pobiegawczych;
24) sterylizacja – proces zniszczenia zdolnych do namnażania
się form biologicznych czynników chorobotwórczych;
25) styczność – bezpośredni lub pośredni kontakt osoby ze źró-
dłem zakażenia, jeżeli charakter tego kontaktu zagrażał lub
zagraża przeniesieniem na tę osobę biologicznych czynni-
ków chorobotwórczych;
26) szczepienie ochronne – podanie szczepionki przeciw choro-
bie zakaźnej w celu sztucznego uodpornienia przeciwko tej
chorobie;
27) świadczenie zdrowotne – świadczenie zdrowotne w rozumie-
niu art. 5 pkt 40 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świad-
czeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków pu-
blicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn. zm.));
5
28) świadczeniodawca – świadczeniodawcę w rozumieniu art. 5
pkt 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
29) ubezpieczony – ubezpieczonego w rozumieniu art. 3 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych;
30) zabiegi sanitarne – działania służące poprawie higieny oso-
bistej, w tym mycie i strzyżenie, higieny odzieży, higieny po-
mieszczeń, podejmowane w celu zapobiegania oraz zwal-
czania zakażeń i chorób zakaźnych;
31) zagrożenie epidemiczne – zaistnienie na danym obszarze
warunków lub przesłanek wskazujących na ryzyko wystąpie-
nia epidemii;
32) zakażenie – wniknięcie do organizmu i rozwój w nim biolo-
gicznego czynnika chorobotwórczego;
33) zakażenie szpitalne – zakażenie, które wystąpiło w związku
z udzieleniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy
choroba:
a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń
zdrowotnych w okresie wylęgania albo
b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okre-
sie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania;
34) zaraźliwość – zdolność biologicznego czynnika chorobo-
twórczego do przeżycia i namnażania oraz do wywołania ob-
jawów chorobowych po przeniesieniu go do organizmu inne-
go człowieka lub zwierzęcia;
35) zdrowie publiczne – stan zdrowotny całego społeczeństwa
lub jego części, określany na podstawie wskaźników epide-
miologicznych i demograficznych.
6
Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się do zakażeń i chorób zakaźnych,
których wykaz jest określony w załączniku do ustawy, oraz biologicznych czyn-
ników chorobotwórczych wywołujących te zakażenia i choroby.
2. W razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub cho-
roby zakaźnej innych niż wymienione w wykazie, o którym mowa w ust. 1, mini-
ster właściwy do spraw zdrowia może ogłosić, w drodze rozporządzenia, zaka-
żenie lub chorobę zakaźną oraz, o ile jest znany, wywołujący je biologiczny
czynnik chorobotwórczy, a jeżeli to konieczne, szczególny sposób postępowa-
nia świadczeniodawców i osób narażonych na zakażenie lub zachorowanie
przez czas określony w rozporządzeniu.
3. Do zakażenia lub choroby zakaźnej oraz wywołującego je
biologicznego czynnika chorobotwórczego określonych na podstawie ust. 2 sto-
suje się przepisy ustawy.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) kryteria rozpoznawania, na potrzeby nadzoru epidemiolo-
gicznego, zakażenia lub choroby zakaźnej,
2) metody zapobiegania zakażeniu lub chorobie zakaźnej
oraz lekooporności biologicznych czynników chorobo-
twórczych wywołujących te choroby,
3) rodzaje badań laboratoryjnych niezbędnych do rozpozna-
nia oraz identyfikacji biologicznych czynników chorobo-
twórczych
– mając na względzie zapewnienie poprawności rozpozna-
wania zakażeń i chorób zakaźnych, potrzeby nadzoru epi-
demiologicznego oraz ochronę zdrowia publicznego.
Art. 4. 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia,
programy zapobiegania i zwalczania określonych zakażeń lub chorób zakaź-
nych oraz lekooporności biologicznych czynników chorobotwórczych, wynikają-
ce z sytuacji epidemiologicznej kraju lub z konieczności dostosowania do pro-
7
gramów międzynarodowych, mając na względzie ich skuteczne wykonywanie
oraz zapewnienie objęcia ochroną zdrowotną osób, których szczególne naraże-
nie na zakażenie wynika z sytuacji epidemiologicznej.
2. Koszty realizacji zadań objętych programami, o których mo-
wa w ust. 1, są finansowane z budżetu państwa odpowiednio z części, których
dysponentami są właściwi ministrowie realizujący te programy.
3. Zadania objęte programami, o których mowa w ust. 1, są re-
alizowane przez podmioty wskazane w tych programach, na podstawie umów
zawieranych przez ministrów, o których mowa w ust. 2, z tymi podmiotami, chy-
ba że obowiązek ich realizacji wynika z odrębnych przepisów.
Rozdział 2
Badania sanitarno-epidemiologiczne
Art. 5. 1. Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
są obowiązane do:
1) poddawania się badaniom sanitarno-epidemiologicznym,
w tym również postępowaniu mającemu na celu pobranie
lub dostarczenie materiału do tych badań;
2) poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym
w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochron-
nych;
3) poddawania się leczeniu, hospitalizacji, izolacji, kwaran-
tannie lub nadzorowi epidemiologicznemu;
4) stosowania się do nakazów i zakazów organów admini-
stracji publicznej służących zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych;
5) poddawania się zabiegom sanitarnym;
6) zaniechania wykonywania prac, przy wykonywaniu któ-
rych istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub cho-
8
roby zakaźnej na inne osoby – jeżeli są osobami zakażo-
nymi, chorymi na chorobę zakaźną lub nosicielami;
7) udzielania informacji podmiotom sprawującym nadzór
epidemiologiczny.
2. W przypadku osoby nieposiadającej pełnej zdolności do
czynności prawnych odpowiedzialność za wypełnienie obowiązków, o których
mowa w ust. 1, ponosi osoba, która sprawuje prawną lub faktyczną pieczę nad
osobą małoletnią lub bezradną.
3. Osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przez okres krótszy niż trzy miesiące są zwolnione z obowiązku poddawania się
szczepieniom ochronnym, z wyjątkiem szczepień przeciw wściekliźnie i przeciw
tężcowi u osób ze styczności.
Art. 6. 1. Obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym,
określonym na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2, podlegają:
1) podejrzani o zakażenie lub chorobę zakaźną;
2) noworodki, niemowlęta i kobiety w ciąży, podejrzane o za-
każenie lub chorobę zakaźną mogącą się szerzyć z matki
na płód lub dziecko;
3) nosiciele, ozdrowieńcy oraz osoby, które były narażone
na zakażenie przez styczność z osobami zakażonymi,
chorymi lub materiałem zakaźnym;
4) uczniowie, studenci i doktoranci kształcący się do wyko-
nywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możli-
wość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na
inne osoby;
5) osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykony-
waniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia
lub choroby zakaźnej na inne osoby.
9