Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne

Warszawa, 19 października 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140 – 94( 5 )/10




Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej




Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec
poselskiego projektu ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo energetyczne
(druk nr 3237).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra
Gospodarki do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac
parlamentarnych.



(-) Donald Tusk
Stanowisko Rządu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy –
Prawo energetyczne
(druk nr 3237)




Przedmiotem poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne
jest nieznaczna modyfikacja przepisów uchwalonej w dniu 8 stycznia 2010 r. w ustawie o
zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw, usuwająca
wątpliwości interpretacyjne obowiązujących przepisów. Ustawa ta wprowadziła wiele
nowatorskich i ważnych dla rynku energii elektrycznej rozwiązań. Jednakże wobec
pojawiających się w praktyce wątpliwości interpretacyjnych, należało dokonać pewnej
korekty obowiązujących przepisów.

Projekt przewiduje uzupełnienie definicji odbiorcy końcowego o wyrazy „energii
elektrycznej”. Wobec powyższego odbiorcą końcowym będzie - odbiorca dokonujący zakupu
paliw lub energii na własny użytek; do własnego użytku nie zalicza się energii elektrycznej
zakupionej w celu jej zużycia na potrzeby wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji energii
elektrycznej. Dotychczasowe brzmienie definicji wywoływało rozbieżne interpretacje w
zakresie wyłączenia odbiorcy z kategorii odbiorcy końcowego oraz nie uszczegółowiała
czego dotyczy wyłączenie (paliw ciekłych, gazu, ciepła czy energii elektrycznej). Powyższa
zmiana ma również znaczenie dla określenia obowiązku ilościowego przedstawiania do
umorzenia świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej w OZE i
wysokosprawnej kogeneracji lub uiszczenia opłat zastępczych, ponieważ te obowiązki
odnoszą się do ilości energii elektrycznej sprzedawanej odbiorcom końcowym. W ocenie
Rządu zmiana dokonywana w definicji legalnej odbiorcy końcowego jest wskazana ze
względu na osiągnięcie spójności interpretacyjnej i zapewnienie stabilności wpływów z opłat
zastępczych.
Proponowana zmiana w art. 7 ust. 8i ustawy – Prawo energetyczne polega na
wykreśleniu zbędnego odesłania do ust. 8c zdanie drugie, natomiast w ust. 8l rozszerzony
zostaje zakres obowiązku publikowania danych dotyczących wielkości dostępnych mocy
przyłączeniowych w sieci elektroenergetycznej. Przedsiębiorstwa energetyczne będą musiały
zamieszczać na swoich stronach internetowych informacje w zakresie wielkości dostępnych
mocy przyłączeniowych dla stacji elektroenergetycznych lub ich grup wchodzących w skład
sieci o napięciu znamionowym 110 kV i wyższym. Podano kryteria według których ma
nastąpić aktualizacja publikowanych informacji i wydłużono termin na ich sporządzanie z 1
do 6 miesięcy. W związku z powyższym, zmianę tę należy uznać za zasadną.
Zmianą o charakterze doprecyzowującym jest propozycja zmiany w art. 49a ustawy –
Prawo energetyczne wprowadzającym obowiązek upublicznienia obrotu energią elektryczną.
Zmiana polega na dodaniu przecinka w ust. 2, umożliwiając w ten sposób sprzedaż energii
elektrycznej na internetowych platformach handlowych, jako samodzielnej formie
wypełniania obowiązku upublicznienia obrotu, usuwając tym samym niejasność przepisu, co
należy ocenić pozytywnie.
Projekt przewiduje nadanie nowego brzmienia art. 54 ustawy – Prawo energetyczne w
odniesieniu do obowiązku okresowego potwierdzania kwalifikacji zawodowych osób
zajmujących się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji. Propozycja zawarta w projekcie
poselskim zakłada wykreślenie z art. 54 ust. 1a ustawy - Prawo energetyczne obowiązku
potwierdzania co 5 lat spełnienia wymagań kwalifikacyjnych wobec osób zajmujących się
eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji. Posłowie proponują wprowadzenie sprawdzenie
spełnienia wymagań kwalifikacyjnych w ściśle określonym w ustawie przypadkach, w
stosunku do osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci świadczących
usługi na rzecz konsumentów, mikro, małych i średnich przedsiębiorców. Związane jest to z
faktem, iż wymienione podmioty na rzecz których świadczona jest usługa powinny mieć
możliwość działania w pełnym zaufaniu do kompetencji i kwalifikacji osób świadczących te
usługi. Proponowaną zmianę art. 54 ustawy – Prawo energetyczne ocenić należy jako
niezbędną, gdyż wyjaśnia ona wątpliwości dotyczące obowiązku potwierdzania spełniania
wymagań kwalifikacyjnych. W zakresie tej propozycji właściwym wydaje się dodanie
przepisów przejściowych, zgodnie z którymi świadectwa potwierdzające posiadanie
kwalifikacji wydane przed wejściem w życie niniejszej nowelizacji, stają się świadectwami
bezterminowymi z wyłączeniem świadectw potwierdzających kwalifikacje zawodowe osób
zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci, a świadczących usługi na rzecz
konsumentów, mikro, małych i średnich przedsiębiorców, które zachowują ważność do czasu
upływu terminu na jaki zostały wydane. Konieczności potwierdzania świadectw posiadanych
kwalifikacji wynika z nowego brzmienia przepisów art. 54 ust. 1b i 1c ustawy – Prawo
energetyczne. Ponadto, proponuje się przeredagowanie art. 54 ust. 1c pkt a, w celu
ujednolicenia stosowanej terminologii prawniczej w ustawie. Użyte w art. 54 ust. 1 pkt c
określenie: pracownik proponuje się zastąpić określeniem: osoba zajmująca się eksploatacją
sieci oraz urządzeń i instalacji. Powyższa zmiana spowoduje, że zarówno osoby zatrudnione
na podstawie umowy o pracę, jak i samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą będą
podlegały takim samym regułom w zakresie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych.
W zakresie art. 54 ustawy – Prawo energetyczne istnieją ponadto wątpliwości w
zakresie stosowania przepisów o potwierdzaniu spełniania wymagań kwalifikacyjnych wobec
osób będących obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które nabyły w tych
państwach wymagane kwalifikacje w zakresie eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci i
uzyskały ich potwierdzenie zgodnie z przepisami o zasadach uznawania nabytych w
państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów
regulowanych. W celu urzeczywistnienia konstytucyjnej zasady równości wobec prawa
należy wprowadzić zmianę w art. 54 ust. 2a, polegającą na tym, żeby wyłączyć stosowanie
art. 54 ust. 1b i 1c ustawy – Prawo energetyczne wobec powyższych osób. Osoby te będą
zobowiązane do potwierdzenia swoich kwalifikacji nabytych w państwach członkowskich
UE, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o
Wolnym Handlu (EFTA) na podstawie przepisów o zasadach uznawania nabytych w
państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów
regulowanych. Po takim potwierdzeniu osoby te zobowiązane będą do potwierdzania swoich
kwalifikacji na zasadach takich samych jak obywatele polscy. Jest to również zgodne z
przepisami dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005
r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, w szczególności w zakresie obowiązku
doskonalenia zawodowego po uznaniu kwalifikacji zawodowych. Wobec powyższego
zasadne wydaje się uzupełnienie projektu ustawy o zaproponowane rozwiązania.
Konieczne wydaje się również wprowadzenie rozstrzygnięcia, iż w zakresie
potwierdzania kwalifikacji zawodowych do spraw wszczętych, a nie zakończonych przed
dniem wejścia w życie nowelizacji ustawy – Prawo energetycznego mają zastosowanie
przepisy tej nowelizacji.
W odniesieniu do art. 2 projektowanej nowelizacji proponuje się również zmianę
określenia terminu podania po raz pierwszy do wiadomości informacji, o których mowa w
nowym brzmieniu art. 7 ust. 8l nowelizowanej ustawy. Ze względu na charakter trybu
legislacyjnego wydaje się nierealne określenie tego terminu na 15 października 2010 r.
Proponuje się oznaczyć ten termin poprzez wskazanie określonego terminu liczonego od dnia
wejścia w życie ustawy.

Podsumowując, Rada Ministrów pozytywnie opiniuje przedłożony poselski projekt
zmian ustawy – Prawo energetyczne. Proponowane rozwiązania należy uznać za uzasadnione.
Oceniając pozytywnie powyższe zmiany, jako wprowadzające celowe i potrzebne rozwiązania
oraz usuwające wątpliwości interpretacyjne, należy wyrazić wolę poparcia.