Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konwencji Nr 181 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej prywatnych biur pośrednictwa pracy, przyjętej w Genewie w dniu 19 czerwca 1997 r.

28
VI. Ocena skutków regulacji
Skutki polityczne: ratyfikacja Konwencji Nr 181 wpisuje się w prowadzoną
przez Polskę politykę dotyczącą instytucji rynku pracy. Prywatne biura po-
średnictwa pracy pełnią rolę komplementarną w stosunku do publicznych
służb zatrudnienia, poszerzając ofertę usług oferowanych na rynku pracy
oraz grono ich odbiorców i przyczyniając się tym samym do usprawnienia
funkcjonowania tego rynku. Ich obecność na rynku pracy pozytywnie wpły-
wa na jego funkcjonowanie, łagodząc istniejące niedopasowania i ułatwia-
jąc osobom poszukującym pracy szybsze jej znalezienie. Ratyfikacja Kon-
wencji Nr 181 jest również wyrazem dążenia, żeby Polska była związana
aktualnymi konwencjami MOP.
Skutki prawne: analiza porównawcza przepisów prawa polskiego z posta-
nowieniami Konwencji wykazuje, że dotychczasowy stan prawny jest zgod-
ny z postanowieniami Konwencji Nr 181 i nie ma przeszkód do jej ratyfiko-
wania. Ewentualna ratyfikacja nie wiązałaby się z koniecznością zmiany
aktów prawnych, spowoduje natomiast, że Polska przestanie być stroną
Konwencji Nr 96.
Skutki finansowe, gospodarcze i społeczne: ratyfikacja Konwencji Nr 181
MOP nie spowoduje także skutków finansowych i gospodarczych – nie
zwiększy wydatków publicznych w stosunku do wielkości wynikających
z obowiązujących przepisów. Pozytywnym skutkiem społecznym będzie
zapewnienie właściwej ochrony i zapobieganie nadużyciom w stosunku do
pracowników rekrutowanych przez prywatne biura pośrednictwa pracy,
między innymi dzięki sprawowanej przez MOP kontroli wykonywania posta-
nowień Konwencji Nr 181.

VII. Zgodnie z opinią UKIE, projektowana regulacja jest zgodna z prawem Unii
Europejskiej.
Wniosek o wypowiedzenie Konwencji został skonsultowany z właściwymi
ministrami.
Zgodnie z ratyfikowaną przez Polskę Konwencją Nr 144 MOP dotyczącą
trójstronnych konsultacji w zakresie wprowadzania w życie międzynarodo-
wych norm w sprawie pracy z 1976 r., wniosek o ratyfikację Konwencji

29
Nr 181 został skonsultowany z następującymi organizacjami: Niezależnym
Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, Ogólnopolskim Poro-
zumieniem Związków Zawodowych, Forum Związków Zawodowych, Polską
Konfederacją Pracodawców Prywatnych „LEWIATAN”, Konfederacją Pra-
codawców Polskich, Związkiem Rzemiosła Polskiego i Business Centre
Club – Związkiem Pracodawców.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414) projekt został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Pracy i Poli-
tyki Społecznej. Nie zgłoszono zainteresowania pracami nad projektem
w trybie wskazanej ustawy.
Konwencja Nr 181, podobnie jak wszystkie konwencje przyjęte
przez Międzynarodową Konferencję Pracy, dotyczy wolności i praw obywa-
telskich określonych w Konstytucji oraz odnosi się do spraw uregulowanych
w ustawach. Konwencja, na podstawie art. 89 ust. 1 Konstytucji RP, podle-
ga ratyfikacji, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie. Konwencja nie roz-
szerza ani nie ogranicza praw i wolności zawartych w Konstytucji, lecz sta-
nowi ich potwierdzenie.
Należy zatem ratyfikację Konwencji Nr 181 MOP uznać za uzasadnioną
i w związku z tym wnioskuje się – na podstawie art. 14 ustawy z dnia
14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443
oraz z 2002 r. Nr 216, poz. 1824) oraz zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 i 5 Kon-
stytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.)
– o podjęcie stosownych kroków w tej sprawie.
02/32zb
LISTA PA STW, KTÓRE RATYFIKOWAŁY KONWENCJ NR 181
MI DZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY
DOTYCZĄCĄ PRYWATNYCH BIUR PO REDNICTWA PRACY Z 1997 R.
20 ratyfikacji

PA STWO DATA
ZWIĄZANIA SI
1. Republika Albanii
30 czerwca 1999 r.
2. Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna
6 czerwca 2006 r.
3. Królestwo Belgii
28 września 2004 r.
4. Republika Bułgarii
24 marca 2005 r.
5. Republika Czeska
9 października 2000 r.
6. Federalna Demokratyczna Republika Etiopii
24 marca 1999 r.
7. Republika Finlandii
25 maja 1999 r.
8. Gruzja
27 sierpnia 2002 r.
9. Królestwo Hiszpanii
15 czerwca 1999 r.
10. Japonia
28 lipca 1999 r.
11. Republika Litewska
19 marca 2004 r.
12. Republika Mołdowy
19 grudnia 2001 r.
13. Królestwo Marokańskie
10 maja 1999 r.
14. Królestwo Niderlandów
15 września 1999 r.
15. Republika Panamy
10 sierpnia 1999 r.
16. Republika Portugalska
25 marca 2002 r.
17. Republika Surinamu
12 kwietnia 2006 r.
18. Wschodnia Republika Urugwaju
14 czerwca 2004 r.
19. Republika Węgierska 19
września 2003 r.
20. Republika Włoska
1 lutego 2000 r.
02/33zb
Informacja o zakresie i wynikach konsultacji społecznych

Projekt wniosku o ratyfikację Konwencji Nr 181 MOP dotyczącej prywatnych
biur pośrednictwa pracy z 1997 r. został skonsultowany z następującymi
organizacjami pracodawców i pracowników:

1) Konfederacją Pracodawców Polskich,
2) Polską Konfederacją Pracodawców Prywatnych „LEWIATAN”,
3) Związkiem Rzemiosła Polskiego,
4) Business Centre Club – Związkiem Pracodawców,
5) NSZZ „Solidarność”,
6) Ogólnopolskim Porozumieniem Związków Zawodowych,
7) Forum Związków Zawodowych.

Wniosek poparły bez zastrzeżeń KPP, OPZZ i FZZ; uwag nie zgłosili PKPP,
ZRP i BCC. Uwagę o charakterze redakcyjnym zgłosił NSZZ „Solidarność”.
Uwaga ta została uwzględniona.


02/34zb

Konwencja Nr 181
dotycząca prywatnych biur pośrednictwa pracy


Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura
Pracy i zebrana tam w dniu 3 czerwca 1997 r. na osiemdziesiątej piątej sesji,
odnotowując postanowienia Konwencji Nr 96 dotyczącej płatnych biur
pośrednictwa pracy (zrewidowanej), z 1949 r.,
mając świadomość znaczenia elastyczności w funkcjonowaniu rynków pracy,
przypominając, że Międzynarodowa Konferencja Pracy na 81 sesji
w 1994 roku, przyjęła stanowisko, że MOP powinna przystąpić do
zrewidowania Konwencji Nr 96 dotyczącej płatnych biur pośrednictwa pracy
(zrewidowanej), z 1949 r.,
uznając bardzo różne środowiska, w których działają prywatne biura
pośrednictwa pracy w porównaniu do warunków przeważających w momencie
przyjmowania wyżej wymienionej Konwencji,
uznając rolę, jaką prywatne biura pośrednictwa pracy mogą odgrywać
na dobrze funkcjonującym rynku pracy,
przypominając potrzebę ochrony pracowników przed nadużyciami,
uznając potrzebę zagwarantowania prawa do wolności związkowej
i promowania rokowań zbiorowych oraz dialogu społecznego jako niezbędnych
elementów dobrze funkcjonującego systemu stosunków zawodowych,
odnotowując postanowienia Konwencji Nr 88 dotyczącej organizacji służb
zatrudnienia, z 1948 r.,