Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

55

nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że
nieprawidłowość powstała na terytorium kraju, właściwy naczelnik urzędu celnego
pobiera akcyzę obliczaną z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu,
w którym nieprawidłowość ta powstała.
2d. Właściwy naczelnik urzędu celnego, o którym mowa w ust. 2c, jest obowiązany
poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego, w którym
pobrano akcyzę w związku ze stwierdzeniem powstania nieprawidłowości, o fakcie
powstania nieprawidłowości oraz o pobraniu akcyzy na terytorium kraju.
2e. Jeżeli w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie
pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów
akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała
faktycznie na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana,
podmiotowi, który zapłacił akcyzę w związku ze stwierdzeniem powstania
nieprawidłowości na terytorium kraju, przysługuje zwrot zapłaconej akcyzy.
2f. W przypadku, o którym mowa w ust. 2e, zwrot akcyzy następuje na pisemny
wniosek podmiotu, złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie
5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności
akcyzy.
2g. Za nieprawidłowość uważa się sytuacje, do których dochodzi w trakcie
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, w wyniku których całe
przemieszczanie lub część przemieszczenia tych wyrobów nie kończy się zgodnie
z przepisami, z wyłączeniem sytuacji, w których doszło do całkowitego zniszczenia
lub nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych.”,
c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Podmiot, o którym mowa w ust. 2e, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy
jest obowiązany przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego:
1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2) dokument
potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego, w którym powstała nieprawidłowość;
3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy w związku ze stwierdzeniem
powstania nieprawidłowości na terytorium kraju.”,
d) ust. 6 i 7 otrzymują brzmienie:


56

„6. Właściwy naczelnik urzędu celnego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot
akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3 – 4a.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i terminy dokonywania zwrotu akcyzy, o którym mowa
w ust. 1, 2 i 2e, minimalną kwotę zwrotu oraz wzór wniosku o zwrot akcyzy,
uwzględniając:
1) konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości dostarczanych
wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych;
2) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;
3) ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.”;
50) w art. 84 w ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca albo na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
3) na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,”;
51) w art. 85:
a) w ust. 1 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez
podmiot zużywający.”,
b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych
w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy,
w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.”;
52) w art. 88:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. W przypadku nielegalnego poboru energii elektrycznej podstawą opodatkowania
energii elektrycznej jest jej szacunkowa ilość, wyrażona w megawatogodzinach
(MWh).
2b. Podmiot, który określa szacunkową ilość nielegalnie pobranej energii elektrycznej,
jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego


57

o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu dokonującego nielegalnego
poboru energii elektrycznej.”,
b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) paliw opałowych,”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Za użycie paliw opałowych lub olejów napędowych, o których mowa w ust. 3,
niezgodnie z przeznaczeniem uznaje się również ich posiadanie lub sprzedaż ze
zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw.”;
53) w art. 89:
a) w ust. 1 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do
2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina
ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 –
1.180,00 zł/1.000 litrów;”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2
pkt 2, ustalonych dla wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do
ustawy, o których mowa w ust. 2, i znajdujących się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych
wyrobów, stosuje się odpowiednio stawkę określoną w ust. 1 pkt 14,
a w przypadku zużycia tych wyrobów do celów opałowych – stawkę określoną
w ust. 1 pkt 15;”,
c) w ust. 6 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) dane dotyczące nabywcy, w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania,
a także NIP oraz REGON;”,
d) w ust. 8 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) imię i nazwisko nabywcy, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego
dokumentu stwierdzającego tożsamość nabywcy, NIP, a także numer PESEL
(jeżeli został nadany);”,
e) w ust. 15 w pkt 1 dodaje się lit. g w brzmieniu:


58

„g) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, a także NIP
oraz numer PESEL (jeżeli został nadany) lub REGON składającego
oświadczenie.”;
54) w art. 90:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Obowiązkowi barwienia nie podlegają wyroby energetyczne, o których mowa
w
ust. 1 pkt 1 i 3, wykorzystywane do celów żeglugi przez Siły Zbrojne
Rzeczypospolitej Polskiej.”,
b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) ilości substancji stosowanych do znakowania i barwienia, wyrażone
w miligramach/litr wyrobu energetycznego, po których dodaniu wyrób uważa się za
prawidłowo oznaczony i zabarwiony.”;
55) art. 91 otrzymuje brzmienie:
„Art. 91. 1. Podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu,
zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4,
a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do
prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń
pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego
energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo
określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego
w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
2. Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii
elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej
na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku
takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać odpowiednio dane
niezbędne do określenia w okresach miesięcznych z dokładnością do 0,001 MWh:
1)
łącznej ilości wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo,
zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;
2) łącznej ilości energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na
terytorium kraju;


59

3) łącznej ilości energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym
koncesję, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19;
4) łącznej ilości energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo
i wyeksportowanej;
5) łącznej ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6) łącznej ilości energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30
ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7) łącznej ilości strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu,
o których mowa w art. 9.
4. Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie
ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości
szacunkowe.
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w formie papierowej
lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika
urzędu celnego o formie jej prowadzenia.
6. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna być przechowywana do celów
kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została
sporządzona.
7. W przypadku gdy ewidencja jest prowadzona w formie papierowej, przed
rozpoczęciem jej wypełniania, karty ewidencji powinny zostać przeszyte, a strony
ponumerowane, parafowane i opatrzone pieczęcią podmiotu obowiązanego do
prowadzenia ewidencji. Właściwy naczelnik urzędu celnego opatruje przeszycie
plombą, a na ostatniej stronie ewidencji wpisuje liczbę jej stron.
8. Wpisów do ewidencji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian
i poprawek w ewidencji dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny
pozostał czytelny. Każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby
dokonującej zmiany lub poprawki z podaniem daty ich wprowadzenia, a w razie
potrzeby opisać również w rubryce „uwagi”.
9. Ewidencja w formie elektronicznej jest prowadzona zgodnie z pisemną instrukcją
obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia tej ewidencji
i w taki sposób, aby: