Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy o Policji

Druk nr 2387

Warszawa, 23 września 2009 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-109-09


Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej

Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o zmianie ustawy - Kodeks karny,
ustawy - Przepisy wprowadzające
Kodeks karny, ustawy - Kodeks
postępowania karnego oraz ustawy

o Policji.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.

Z poważaniem
wz. WICEPREZES RADY MINISTRÓW

(-) Waldemar Pawlak
Projekt

U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks karny,
ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz ustawy o Policji

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553,
z późn. zm.1)) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 113 otrzymuje brzmienie:
„Art. 113. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia
przestępstwa, ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego oraz cudzoziemca,
którego nie postanowiono wydać, w razie popełnienia przez niego za granicą przestępstwa, do
którego ścigania Rzeczpospolita Polska jest zobowiązana na mocy umowy międzynarodowej,
lub przestępstwa określonego w Rzymskim Statucie Międzynarodowego Trybunału Karnego
sporządzonym w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 78, poz. 708).”;
2) w art. 115:
a) w § 13 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) pracownik międzynarodowego trybunału karnego, chyba że pełni wyłącznie czynności
usługowe.”,

b) po § 21 dodaje się § 22 i 23 w brzmieniu:
„§ 22. Handlem ludźmi jest werbowanie, transport, przekazywanie, przechowywanie
lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem:
1) przemocy lub groźby bezprawnej,
2) uprowadzenia,
3) podstępu,
4) wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego
pojmowania przedsiębranego działania,
5) nadużycia stosunku zależności, wykorzystania krytycznego położenia lub
stanu bezradności,
6) udzielenia albo przyjęcia korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy
osobie sprawującej opiekę lub nadzór nad inną osobą
– w celu jej wyzyskania, nawet za jej zgodą, w szczególności w prostytucji, pornografii lub
innych formach seksualnego wykorzystania, w pracy lub usługach o charakterze
przymusowym, w żebractwie, w niewolnictwie lub innych formach wykorzystania
poniżających godność człowieka lub w celu pozyskania komórek, tkanek lub narządów
wbrew przepisom ustawy. Jeżeli zachowanie sprawcy dotyczy małoletniego, stanowi ono
handel ludźmi, nawet gdy nie zostały użyte metody lub środki wymienione w pkt 1 – 6.

§ 23. Niewolnictwo jest stanem zależności, w którym człowiek jest traktowany jak
przedmiot własności.”;
3) po art. 118 dodaje się art. 118a w brzmieniu:
„Art. 118a. § 1. Kto, biorąc udział w masowym lub systematycznym zamachu
skierowanym przeciwko ludności cywilnej podjętym w celu wykonania lub wsparcia polityki
państwa lub organizacji:
1) dopuszcza się zabójstwa,
2) powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka,
3) stwarza dla grupy ludności warunki życia grożące jej biologicznej
egzystencji, w szczególności przez pozbawienie dostępu do żywności lub
opieki medycznej, które są obliczone na jej wyniszczenie,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat
pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 2. Kto, biorąc udział w masowym lub systematycznym zamachu skierowanym
przeciwko ludności cywilnej podjętym w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub
organizacji:
1) powoduje oddanie osoby w stan niewolnictwa lub utrzymuje ją w tym stanie,

2
2) pozbawia osobę wolności na czas przekraczający 7 dni lub ze szczególnym
udręczeniem,
3) stosuje tortury lub poddaje osobę okrutnemu lub nieludzkiemu traktowaniu,
4) przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza osobę do
obcowania płciowego, poddania się innej czynności seksualnej albo
wykonania takiej czynności,
5) pozbawia wolności kobietę ciężarną, której zajście w ciążę nastąpiło na
skutek przemocy, w zamiarze wpłynięcia na skład etniczny grupy ludności
lub dokonania innych poważnych naruszeń prawa międzynarodowego,
dokonuje przymusowej sterylizacji lub innej formy przemocy seksualnej
porównywalnej wagi,
6) pozbawia osobę wolności i odmawia udzielenia informacji dotyczących tej
osoby lub miejsca jej pobytu lub przekazuje nieprawdziwe informacje
dotyczące tej osoby lub miejsca jej pobytu, w zamiarze pozbawienia takiej
osoby ochrony prawnej przez dłuższy okres,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat
pozbawienia wolności.
§ 3. Kto, biorąc udział w masowym lub systematycznym zamachu skierowanym
przeciwko ludności cywilnej podjętym w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub
organizacji:
1) naruszając prawo międzynarodowe zmusza osoby do zmiany ich zgodnego
z prawem miejsca zamieszkania,
2) dopuszcza się poważnego prześladowania grupy osób z powodów uznanych
za niedopuszczalne na podstawie prawa międzynarodowego, w szczególności
politycznych, rasowych, narodowych, etnicznych, kulturowych,
wyznaniowych lub z powodu bezwyznaniowości, światopoglądu lub płci,
powodując pozbawienie praw podstawowych,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.”;
4) w art. 122 § 1 otrzymuje brzmienie:

3
„§ 1. Kto w czasie działań zbrojnych atakuje miejscowość lub obiekt niebroniony,
strefę sanitarną, zdemilitaryzowaną lub zneutralizowaną albo stosuje inny sposób walki
zakazany przez prawo międzynarodowe,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat
pozbawienia wolności.”;
5) art. 124 i 125 otrzymują brzmienie:
„Art. 124. § 1. Kto, naruszając prawo międzynarodowe, zmusza osoby wymienione
w art. 123 § 1 do służby w nieprzyjacielskich siłach zbrojnych lub do uczestnictwa
w działaniach zbrojnych skierowanych przeciwko własnemu krajowi, stosuje kary cielesne,
przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza te osoby do obcowania płciowego,
poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności, dopuszcza się
zamachu na godność osobistą, w szczególności poniżającego i upokarzającego traktowania,
pozbawia wolności, pozbawia prawa do niezawisłego i bezstronnego sądu albo ogranicza
prawo tych osób do obrony w postępowaniu karnym, ogłasza prawa lub roszczenia obywateli
strony przeciwnej za wygasłe, zawieszone lub niedopuszczalne do dochodzenia przed sądem,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, naruszając prawo międzynarodowe, opóźnia
repatriację jeńców wojennych lub osób cywilnych, dokonuje przemieszczenia, przesiedlenia
lub deportacji ludności cywilnej, wciela, werbuje do sił zbrojnych osoby poniżej 18 roku
życia lub faktycznie używa takich osób w działaniach zbrojnych.

Art. 125. § 1. Kto, na obszarze okupowanym, zajętym lub na którym toczą się
działania zbrojne, naruszając prawo międzynarodowe, niszczy, uszkadza, zabiera lub
przywłaszcza mienie albo dobro kultury,
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli czyn dotyczy mienia znacznej wartości albo dobra o szczególnym
znaczeniu dla kultury, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.”;
6) po art. 126 dodaje się art. 126a i 126b w brzmieniu:

4