Rządowy projekt ustawy o towarach paczkowanych

Art. 7. 1. Oznakowanie umieszczone na towarach paczkowanych musi być łatwe
do odczytania i dobrze widoczne oraz wykonane w sposób niedający się usunąć bez uszko-
dzenia opakowania. Poza wymaganiami dotyczącymi oznakowania produktów, określonymi
w przepisach odrębnych, towary paczkowane wprowadzane do obrotu muszą posiadać nastę-
pujące oznakowania:
1) nazwę produktu;
2) ilość nominalną produktu;
3) firmę paczkującego, zlecającego paczkowanie, sprowadzającego lub importera.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
wymagania dotyczące oznakowań, o których mowa w ust. 1, jak również przypadki,
w których paczkujący będzie zwolniony z obowiązku umieszczania tych oznakowań, biorąc
pod uwagę konieczność ochrony praw konsumentów oraz przepisy prawa wspólnotowego.

Art. 8. 1. Paczkujący, importer, sprowadzający albo zlecający paczkowanie jest odpowie-
dzialny za to, aby towar paczkowany spełniał wymagania określone w ustawie.
W szczególności ponosi on odpowiedzialność za zapewnienie, że ilość rzeczywista odpowia-
da ilości nominalnej podanej na opakowaniu jednostkowym.
2. Towar paczkowany uznaje się za spełniający wymaganie określone w ust. 1, jeżeli wy-
nik kontroli partii, do której należy, przeprowadzonej z zastosowaniem metody referencyjnej
lub metody o skuteczności co najmniej takiej samej jak skuteczność metody referencyjnej,
jest pozytywny.
3. Opis metody referencyjnej kontroli towarów paczkowanych wraz z wymaganiami me-
trologicznymi dotyczącymi ilości rzeczywistej towarów paczkowanych określa załącznik nr 2
do ustawy.

Art. 9. 1. Paczkujący lub zlecający paczkowanie jest odpowiedzialny za zorganizowanie
i przeprowadzenie kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego.
2. Sprowadzający lub importer jest odpowiedzialny za zorganizowanie i przeprowadzenie
kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego, chyba że towar paczkowany był wcześniej
paczkowany lub wprowadzony do obrotu na
terytorium państwa – strony umowy

5

o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym pań-
stwie.
3. Paczkujący na zlecenie może, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej
ze zlecającym paczkowanie, sprowadzającym lub importerem, przejąć odpowiedzialność za
zorganizowanie i przeprowadzenie kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego.
4. Kontroli dokonuje się przez zbadanie każdej sztuki towaru paczkowanego lub przez
zbadanie próbki towaru paczkowanego, zgodnie z przyjętym dowolnym systemem kontroli
wewnętrznej ilości towaru paczkowanego.
5. O przyjęciu albo odrzuceniu partii towarów paczkowanych decyduje wynik kontroli,
o której mowa w ust. 4.

Art. 10. W przypadku towarów paczkowanych, które są paczkowane poza terytorium Rze-
czypospolitej Polskiej, za spełnienie wymagań określonych w ustawie uznaje się pisemną
deklarację sprowadzającego lub importera, w tym zlecającego paczkowanie, lub posiadanie
przez niego dokumentacji świadczącej o tym, że w procesie paczkowania były stosowane
odpowiednie metody kontroli ilości rzeczywistej towaru paczkowanego.

Art. 11. Wymagania dotyczące kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego uważa
się za spełnione, jeżeli w procesie paczkowania na terytorium państw – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym wykorzystuje się butelki miarowe i napełnia je do
poziomu odpowiadającego pojemności nominalnej określonej w ust. 1 lit. a załącznika nr 4
do ustawy. Przy wykorzystywaniu i napełnianiu butelek miarowych przepisy art. 9 stosuje się
odpowiednio.

Art. 12. 1. Paczkujący, zlecający paczkowanie lub paczkujący na zlecenie, nie później niż
w terminie 7 dni od rozpoczęcia paczkowania produktów na terytorium Rzeczypospolitej Pol-
skiej, jest obowiązany zgłosić ten fakt dyrektorowi okręgowego urzędu miar właściwego ze
względu na miejsce paczkowania.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) firmę zgłaszającego;

6

2) siedzibę (miejsce zamieszkania) i adres zgłaszającego;
3) firmę zlecającego paczkowanie lub paczkującego na zlecenie oraz jego siedzibę
(miejsce zamieszkania) i adres;
4) miejsce paczkowania;
5) określenie rodzaju paczkowanego produktu ze względu na jego konsystencję;
6) informację, czy paczkujący lub zlecający paczkowanie oznacza towary paczkowa-
ne wprowadzane do obrotu znakiem „e”, na zasadach określonych
w rozdziale 3 ustawy.
3. O zmianach danych, o których mowa w ust. 2, zgłaszający jest obowiązany poinfor-
mować dyrektora okręgowego urzędu miar właściwego ze względu na miejsce paczkowania,
w terminie 14 dni od dnia ich powstania.

Art. 13. 1. Sprowadzający lub importer, w tym zlecający paczkowanie, nie później niż
w terminie 7 dni od wprowadzenia towarów paczkowanych po raz pierwszy do obrotu na te-
rytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany zgłosić ten fakt dyrektorowi okręgowego
urzędu miar właściwego ze względu na miejsce składowania towaru paczkowanego.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) firmę zgłaszającego;
2) siedzibę (miejsce zamieszkania) i adres zgłaszającego;
3) deklarację lub dokumentację, o których mowa w art. 10;
4) miejsce składowania towarów paczkowanych;
5) określenie rodzaju paczkowanego produktu ze względu na jego konsystencję;
6) informację, czy towary paczkowane są oznaczone znakiem „e”, na zasadach określo-
nych w rozdziale 3 ustawy.
3. O zmianach danych, o których mowa w ust. 2, zgłaszający jest obowiązany poinfor-
mować dyrektora okręgowego urzędu miar właściwego ze względu na miejsce składowania
towarów paczkowanych, w terminie 14 dni od dnia ich powstania.



7

Art. 14. 1. W zakresie nadzoru, o którym mowa w art. 4 ust. 1, właściwe terytorialnie or-
gany administracji miar przeprowadzają kontrole doraźne w pomieszczeniach paczkującego,
zlecającego paczkowanie, paczkującego na zlecenie, sprowadzającego lub importera oraz
w miejscu paczkowania lub składowania towarów paczkowanych.
2. Za czynności związane z kontrolą doraźną nie pobiera się opłaty, chyba że w ich wyni-
ku zostanie stwierdzone, że sprawdzona partia towaru paczkowanego nie spełnia wymagań
dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów ustawy. W takim przypadku są pobierane
opłaty jak za kontrole planowe, o których mowa w art. 20 ust. 2.
3. Organ administracji miar przeprowadza badania partii towaru paczkowanego

z zastosowaniem metody referencyjnej. Badania próbek mogą być przeprowadzane
w pomieszczeniach paczkującego, zlecającego paczkowanie, paczkującego na zlecenie, spro-
wadzającego, importera lub w wyspecjalizowanych laboratoriach wskazanych przez organy
administracji miar.

Rozdział 3
Zasady oznaczania towarów paczkowanych znakiem „e”

Art. 15. Przepisy rozdziału stosuje się do towarów paczkowanych wprowadzanych do ob-
rotu w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej wyrażonej w jednostkach masy lub
objętości, która jest nie mniejsza niż 5 g lub 5 ml i nie większa niż 10 kg lub 10 l.

Art. 16. 1. Paczkujący lub zlecający paczkowanie może na własną odpowiedzialność
oznaczać znakiem „e” towary paczkowane, o których mowa w art. 15, jeżeli towary te oraz
proces kontroli paczkowania produktów spełniają warunki określone w przepisach rozdziału.
2. Znak „e” oznacza zapewnienie paczkującego lub zlecającego paczkowanie, że towar
paczkowany spełnia wymagania określone w przepisach rozdziału. Wzór znaku „e” określa
załącznik nr 3 do ustawy.
3. Umieszczanie na opakowaniach znaków podobnych do znaku „e” jest zabronione.
4. Znak „e”, o wysokości co najmniej 3 mm, umieszcza się na opakowaniu obok oznacze-
nia nominalnej masy lub objętości.

8


Art. 17. 1. Towar paczkowany może być oznaczony znakiem „e” tylko, gdy podczas
paczkowania produktów był stosowany system kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowa-
nego, zapewniający spełnienie wymagań metrologicznych określonych w załączniku nr 2 do
ustawy.
2. Paczkujący lub zlecający paczkowanie jest obowiązany sporządzić opis przyjętego sys-
temu kontroli wewnętrznej ilości towaru paczkowanego.
3. Opis, o którym mowa w ust. 2, paczkujący lub zlecający paczkowanie jest obowiązany
udostępnić na każde żądanie organów sprawujących nadzór, o których mowa w art. 4.

Art. 18. 1. Paczkujący i zlecający paczkowanie jest obowiązany dokumentować w formie
pisemnej lub elektronicznej przeprowadzane kontrole wewnętrzne ilości towaru paczkowane-
go w sposób zapewniający możliwość sprawdzenia przez organy administracji miar:
1) czasu i miejsca przeprowadzenia tych kontroli;
2) wielkości sprawdzanej partii i pobranej próbki;
3) wyników badania próbki wraz z określeniem, czy stwierdzony błąd nie przekracza
dopuszczalnej wartości i czy dana partia spełnia kryteria dopuszczalności wprowa-
dzenia do obrotu.
2. Paczkujący i zlecający paczkowanie jest obowiązany przechowywać dokumentację,
o której mowa w ust. 1, w sposób uporządkowany chronologicznie, przez okres przydatności
danej partii towaru paczkowanego do użytku, nie krócej jednak niż przez rok.
3. W przypadku partii towarów paczkowanych, dla których okres przydatności do użytku
nie jest określony, dokumentację, o której mowa w ust. 1, przechowuje się nie krócej niż
przez dwa lata.
4. Na żądanie organu administracji miar paczkujący lub zlecający paczkowanie jest obo-
wiązany udostępnić dokumentację, o której mowa w ust. 1.
5. Przepisów ust. 1 – 4 nie stosuje się do zlecającego paczkowanie, jeżeli obowiązki okre-
ślone w tych przepisach, na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, wykonuje pacz-
kujący na zlecenie; w takim przypadku zobowiązanym do wykonywania tych obowiązków
jest paczkujący na zlecenie.

9