Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

25


odnotowuje w rejestrze spraw prowadzonych na podstawie rozporządzenia nr 343/2003
miejsce i datę przekroczenia granicy.
5. Koszty doprowadzenia do granicy lub do granicy państwa, do
którego następuje przekazanie, albo do portu lotniczego lub morskiego tego państwa są
pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do
spraw wewnętrznych, ze środków pozostających w dyspozycji Komendanta Głównego
Policji w zakresie wykonania obowiązku doprowadzenia do granicy oraz w dyspozycji
Komendanta Głównego Straży Granicznej w pozostałym zakresie.

Art. 42. 1. W przypadku gdy wnioskodawca:
1) złożył oświadczenie o cofnięciu wniosku,
2) opuścił ośrodek na okres dłuższy niż 7 dni bez
usprawiedliwionej przyczyny,
3) opuścił bez zgody Szefa Urzędu miejsce pobytu lub
miejscowość, określone w decyzji, o której mowa

w art. 89c, lub nie zgłasza się w określonych odstępach czasu
do organu wskazanego w decyzji,
4) opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5) nie stawił się na przesłuchanie i nie wykaże w terminie 7 dni
od dnia wyznaczonego na przesłuchanie, że niedopełnienie
tego obowiązku było spowodowane okolicznościami, za które
nie ponosi odpowiedzialności
– organ prowadzący postępowanie wydaje decyzję o umorzeniu
postępowania, gdy umorzenie postępowania nie jest sprzeczne z
interesem społecznym.
2. Na wniosek wnioskodawcy, złożony w terminie 2 lat od dnia
wydania decyzji o umorzeniu postępowania, organ, który umorzył postępowanie na
podstawie ust. 1, uchyla decyzję o umorzeniu i podejmuje postępowanie na nowo, przy
czym czynności podjęte w toku postępowania umorzonego pozostają w mocy.



26


Art. 43. 1. Organ prowadzący postępowanie przesłuchuje wnioskodawcę w
celu wyjaśnienia faktów istotnych do rozstrzygnięcia sprawy oraz przekazuje mu kopię
protokołu przesłuchania.
2. Wnioskodawcy nie przesłuchuje się, gdy wydanie decyzji
o nadaniu statusu uchodźcy jest możliwe na podstawie zebranego materiału
dowodowego albo wnioskodawca nie jest zdolny do uczestniczenia w przesłuchaniu lub
nie jest w stanie w nim uczestniczyć z powodu stanu zdrowia lub ze względów
psychologicznych oraz w przypadku, o którym mowa w art. 34 ust. 2 pkt 1.
3. Przesłuchanie odbywa się bez obecności osoby, w imieniu której
wnioskodawca występuje, chyba że organ prowadzący postępowanie uważa jej
obecność za konieczną do wyjaśnienia sprawy. Do osoby, w imieniu której
wnioskodawca występuje, nie stosuje się przepisu art. 79 Kodeksu postępowania
administracyjnego.
4. Organ prowadzący postępowanie zapewnia podczas przesłuchania,
w razie potrzeby, bezpłatną pomoc tłumacza władającego językiem zrozumiałym dla
wnioskodawcy.
5. Organ prowadzący postępowanie może utrwalić przebieg
przesłuchania za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, jeżeli
wnioskodawca został o tym poinformowany i względy techniczne nie stoją temu na
przeszkodzie.

Art. 44. Jeżeli wnioskodawca był w przeszłości prześladowany lub doznał
poważnej krzywdy lub był bezpośrednio zagrożony takim prześladowaniem lub
doznaniem poważnej krzywdy, organ prowadzący postępowanie może stwierdzić, że
nie istnieje uzasadniona obawa przed prześladowaniem lub rzeczywiste ryzyko
doznania poważnej krzywdy wyłącznie wtedy, gdy istnieją uzasadnione powody, aby
uznać, że prześladowanie lub poważna krzywda nie będą się powtarzać.

Art. 45. 1. Organ prowadzący postępowanie, jeżeli zamierza nadać
cudzoziemcowi status uchodźcy lub udzielić ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt


27


tolerowany, zwraca się do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie
potrzeby także do innych organów, o przekazanie informacji, czy wobec wnioskodawcy
lub osoby, w imieniu której wnioskodawca występuje, zachodzą okoliczności, o których
mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 lub ust. 2, art. 20 ust. 1 pkt 2, ust. 2 lub 3 lub w art. 97 ust.
1a.
2. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i inne organy
przekazują informacje, o których mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
wniosku o ich przekazanie.
3. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 2, nie przekażą informacji w
terminie 30 dni, uznaje się, że wymóg uzyskania informacji został spełniony.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym
mowa w ust. 3, może być przedłużony do 3 miesięcy, o czym organ obowiązany do
przekazania informacji zawiadamia organ prowadzący postępowanie.

Art. 46. 1. W decyzji o nadaniu wnioskodawcy statusu uchodźcy orzeka się
także o nadaniu statusu uchodźcy osobie, w imieniu której wnioskodawca występuje.
2. Jeżeli wobec osoby, w imieniu której wnioskodawca występuje,
zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2-4, w decyzji, o której
mowa w ust. 1, orzeka się o odmowie nadania jej statusu uchodźcy.

Art. 47. 1. W decyzji o odmowie nadania wnioskodawcy statusu uchodźcy
ze względu na okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, orzeka się także o
odmowie nadania statusu uchodźcy osobie, w imieniu której wnioskodawca występuje.
2. W decyzji o odmowie nadania wnioskodawcy statusu uchodźcy ze
względu na okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2-4, orzeka się o nadaniu
statusu uchodźcy osobie, w imieniu której wnioskodawca występuje, jeżeli okoliczności
te wobec niej nie zachodzą, a wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 13.



28


Art. 48. 1. W przypadku gdy wnioskodawcy lub osobie, w imieniu której
wnioskodawca występuje, odmawia się nadania statusu uchodźcy, w decyzji orzeka się
ponadto o udzieleniu:
1) ochrony uzupełniającej z przyczyn, o których mowa w art. 15,
jeżeli nie sprzeciwiają się temu okoliczności określone w art.
20, albo
2) zgody na pobyt tolerowany z przyczyn, o których mowa w art.
97 ust. 1 pkt 1 lub 1a, jeżeli nie istnieją okoliczności
uzasadniające udzielenie ochrony uzupełniającej i
nie
sprzeciwiają się temu okoliczności określone
w art. 97 ust. 1a.
2. Jeżeli nie istnieją okoliczności uzasadniające udzielenie ochrony
uzupełniającej albo zgody na pobyt tolerowany, w decyzji, w której odmawia się
nadania statusu uchodźcy wnioskodawcy lub osobie, w imieniu której wnioskodawca
występuje, orzeka się o ich wydaleniu, z wyłączeniem przypadku gdy cudzoziemiec:
1) posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony,
zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Wspólnot Europejskich, prawo pobytu lub
prawo pobytu stałego zgodnie z ustawą z dnia 14 lipca 2006 r.
o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie
oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw
członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.
U. Nr 144, poz. 1043), zgodę na pobyt tolerowany;
2) jest tymczasowo aresztowany lub odbywa karę pozbawienia
wolności lub stosuje się wobec niego środek zapobiegawczy
w postaci zakazu opuszczania terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
3) jest obowiązany do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie decyzji o wydaleniu, której wykonanie
zostało wstrzymane na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 3 lub ust.
4;


29


4) jest małżonkiem obywatela polskiego lub małżonkiem
cudzoziemca posiadającego zezwolenie na osiedlenie się albo
zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot
Europejskich.
3. Do postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy, w części
dotyczącej orzeczenia o wydaleniu, stosuje się przepisy ustawy z dnia 13 czerwca 2003
r. o cudzoziemcach dotyczące postępowania w sprawie wydalenia.
4. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej
o odmowie nadania statusu uchodźcy, w przypadku gdy:
1) decyzja zawiera orzeczenie o wydaleniu;
2)
wykonanie decyzji o wydaleniu zostało wstrzymane na
podstawie art. 33 ust. 1 pkt 3 lub ust. 4, a decyzja o odmowie
nadania statusu uchodźcy nie zawiera orzeczenia o udzieleniu
ochrony uzupełniającej albo zgody na pobyt tolerowany.
5. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust.
4, cudzoziemiec powiadomił na piśmie Szefa Urzędu o zamiarze dobrowolnego
powrotu, termin ten ulega przedłużeniu do dnia, w którym powinien wyjechać z
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sposób zorganizowany przez Szefa Urzędu.

Art. 49. Organ administracji, który wydał decyzję o wydaleniu w pierwszej
instancji, której wykonanie zostało wstrzymane na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 3 lub ust.
4, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli decyzja o nadaniu statusu uchodźcy lub udzieleniu
ochrony uzupełniającej stała się ostateczna.

Art. 50. Organ wydający decyzję w postępowaniu w sprawie nadania statusu
uchodźcy informuje wnioskodawcę na piśmie, w języku dla niego zrozumiałym, o
wyniku postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy oraz trybie i terminie
wniesienia środków zaskarżenia.