Jacek23 napisal:
> Zmarla w szpitalu moja mama, nastapil odbior dokumentow itp.........
> pytanie, czy zgodnie z prawem moge porozmawiac z lekarzem ktory zajmowal sie
> mama w wiadomym momencie , bylo to na intensywnej terapi.

Prawo w ogole na ten temat sie nie wypowiada.
Ty zawsze mozesz chciec porozawiac z lekarzem.
Pytanie, czy lekarz tez chce?
--
Pozdrawiam,

Jacek

do góry

Zmarla w szpitalu moja mama, nastapil odbior dokumentow itp.........
pytanie, czy zgodnie z prawem moge porozmawiac z lekarzem ktory zajmowal sie
mama w wiadomym momencie , bylo to na intensywnej terapi.
pozdrawiam

--
j...@p...pl / gg: 207344
http://picasaweb.google.pl/Jacek23333
http://www.wigry.win.pl

do góry

Użytkownik "Jacek_P" <L...@c...edu.pl> napisał w wiadomości
news:hb2ppj$cp4$1@srv.cyf-kr.edu.pl...

> Prawo w ogole na ten temat sie nie wypowiada.
> Ty zawsze mozesz chciec porozawiac z lekarzem.
> Pytanie, czy lekarz tez chce?

Prawo - dokładnie karta praw pacjenta - daje pacjentowi, a po jego śmierci
najbliższej rodzinie, prawo uzyskania informacji na temat stanu zdrowia.
Zwyczajowo informacji takich udzielają lekarze. Natomiast czy to musi być
konkretny lekarz, to już kwestia rozwiązań organizacyjnych w szpitalu,
gdzie jednym pacjentem przeważnie opiekuje się kilku lekarzy. Wydaje mi
się, że nie ma unormowań prawnych pozwalających żądać takiej informacji od
konkretnej osoby. W niektórych szpitalach informacji udzielają ordynatorzy.

Nie wiem, jak na intensywnej terapii dzieli się akurat obowiązki, bo to
specyficzne oddziały, ale na normalnych oddziałach poszczególnych pacjentów
przydziela się do postrzegalnych lekarzy tam zatrudnionych i to przeważnie
ich można uznać za lekarzy opiekujących się danym pacjentem. Natomiast to
wcale nie oznacza, że dany lekarz opiekuje się przez cały czas, bo to
fizycznie niemożliwe. Czasem zresztą na oddziele dyżur może mieć lekarz w
ogóle tam nie zatrudniony. Którego zatem uznasz za opiekującego się w
chwili zgonu?

Sadzę zresztą, że dla lekarza taka rozmowa niekoniecznie jest przyjemnym
przeżyciem no i musiałby poświęcić czas na czczą - z jego punktu widzenia -
rozmowę, bo przecież pacjent nie żyje i tego zmienić się nie da już. Stad
też może wynikać niechęć, jeśli nie wchodzi to w zakres jego obowiązków.

do góry