"Najpierw mój były dyrektor z czasów pracy w wydziale ds. cudzoziemców.
Właśnie dostał wysłany faksem wniosek o wydalenie dziewczynki lat osiem.
Mama dziewczynki była legalnie, ale dziewczynka już nie, nie miała
karty, paszportu, nic. I Straż Graniczna odwiedziła Mamę dziewczynki
przy jakiejś okazji i tak skoro już wpadli, to wlepili wniosek o
wydalenie dziewczynce.
Pamiętam ten poranek w biurewniku, jeszcze przed kawą, słońce przez
firanki i szefa jak mruczy pod nosem:

- weź im napisz w uzasadnieniu, że nie jesteśmy Trzecią Rzeszą i nie
rozdzielamy dzieci od rodziców tylko dlatego, że mama czegoś tam nie
dopełniła. Mogli mamie dać mandat, grzywnę, a nie kurwa dziecko mi tutaj
straszyć. Napisz to szybko, bo tam przecież w tym domu pewnie codziennie
płacz tego dziecka słychać. I napisz to tak, żeby więcej takimi bzdurami
nie zawracali nam głowy."
(...)
"Myślałem o tamtych czasach, o Dyrektorze, o człowieczeństwie i o
rzeczniczce straży granicznej z Michałowa, której koledzy wywieźli
rodzinę, chyba turecką, pewności nie ma, w tym czwórkę dzieci 8, 6, 4 i
2,5 roku na granicę z powrotem, na noc, do lasu."
(...)
"I tutaj druga myśl - gdyby rodzic w takim stanie zostawił swoje dziecko
w lesie - miałby sprawę prokuratorską o narażenie dziecka, miałby sprawę
w sądzie rodzinnym o ograniczenie praw rodzicielskich bo to poważne
zaniedbanie. Zaniedbanie ścigane przez prawo. Dopóki dziecko nie ma
innego koloru skóry, nie mówi po polsku - wtedy okazuje się, że ten czyn
objęty prokuratorską sankcją wykonuje organ państwa. Wywozi dzieci do
lasu, nocą, w brudnym kombinezoniku i poczuciu spełnionego obowiązku
ogrzewanym samochodem wraca organ do ciepłego domu. Może nawet tam ma
dzieci organ. Możę otula je ciepłą kołderką, żeby nie przeziębiło się,
bo przecież w domu tylko dwadzieścia jeden stopni na plusie."
(...)
"Bo kiedy hycle wiedzą, że świat na nich patrzy to są spokojniejsi. Taka
psychika hycli. Straż pożarna i ratownicy medyczni ratowali ludzi, a
policja w osobie m.in. starszego sierżanta sztabowego Kosidło świeciła
Elce w obiektyw i kiedy Elke mijały nosze z półprzytomnymi ludźmi
zagadywała głośno, żeby nie było słychać odpowiedzi człowieka na
noszach, kim jest, skąd, jak ma na imię i czy chce ochrony na terytorium
Polski. Drugi człowiek w kadrze nie mógł się zdecydować czy jest
policjantem na służbie czy nie jest. No bo jak jest, to niby Elka go
mogła obrazić, ale też miała prawo do publikacji jego wizerunku, bo jest
funkcjonariuszem na służbie a nie incognito. Ale jeżeli jednak nie jest
tym funkcjonariuszem na służbie to niby Elka nie może go bez jego zgody
pokazywać w transmisji, ale on nie może jej zatrzymywać."

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10
227229106135312&id=1288511654

Pozdrawiam
Piotr