Witam Szanownych Grupowiczów,

mam taką śliską sprawę i byłbym bardzo wdzięczny za wszelkie sugestie, które
mogłyby posunąć mój temat do przodu. Otóz: jakiś czas temu pożyczyłem mojemu
dobremu koledze sporą kwotę pieniędzy (ponad 20000pln), spisaliśmy umowę
pożyczki (termin oddania mija 31.12.2002) i niby wszystko ok, ale...
Chciałem się z nim ostatnio skontaktować i nic z tego - komórka milczy.
Dowiedziałem się, że wyprowadził się od żony i dziecka, bo ta ponoć
dowiedziała się o jego długach i podziękowała mu za współpracę. Co więcej
poznałem już kilka osób, od których pożyczył pieniądze i nie oddaje. Jest
nawet w jego kolekcji firma komputerowa, u której ma spore długi. Sytuacja,
w którą wpędziłem się przez własną głupotę i naiwność zaczyna wyglądać
nieciekawie, więc proszę Was o radę. Czy po upłynięciu terminu spłaty
pożyczki (jeśli nie spłaci, rzecz jasna czego prawdopodobieństwo dąży do 1 z
prędkością światła) mam zwracać się do sądu o nakaz spłaty (jak to się
odbywa?), czy ścigać go u wyłudzenie?, czy zrwacać się do firmy
windykacyjnej?

Wielkie dzięki za ewentualną pomoc,
pozdrawiam,
Marek

do góry

Jeśli zobowiązanie jego jest potwierdzone na piśmie (mowa, oświadczenie,
weksel itp.) to możesz wystąpić o wydanie nakazu zapłaty. Należałoby go
jednak po upływie terminu jednak wezwać pisemnie za zwrotnym potwierdzeniem
odbioru do uregulowania długu. Nie tylko przez grzeczność (w końcu to
przyjaciel), ale i ze względów proceduralnych. Wniosek o nakaz zapłaty wnosi
się na odpowiednim formularzu i opłaca w wysokości 2% wysokości roszczenia.
Jest tu jednak pewna pułapka. Otóż w pozwie musisz podać jego aktualny
adres. Jak korespondencja z sądu nie dojdzie, to nie uzyskasz klauzuli
wykonalności, czyli nakaz będzie po prostu papierkiem, za który zapłacisz
400 zł. Po uzyskaniu nakazu zapłaty i odczekaniu określonego w nim terminu
(chyba 14 dni) występujesz do tego samego sądu o nadanie tzw. klauzuli
wykonalności. Po jej otrzymaniu masz już prawomocny "wyrok".
Dopiero teraz możesz rozważać: komornik czy firma windykacyjna. Odpowiedź
jest trudna i zależy przede wszystkim od Twojej wiedzy o majątku dłużnika.

Co do złożenia zawiadomienia o oszustwie, to musiałbyś wykazać, iż Twój
przyjaciel w chwili zaciągania długu:
1) nie miał zamiaru jego zwrotu, albo
2) rozsądnie rzecz biorąc nie miał szansy jego spłaty, albowiem jego
spodziewane dochody w okresie pożyczki nie były wystarczające na
zaspokojenie Twoich i pozostałych zaciągniętych zobowiązań, albo
3) wprowadził Cię w błąd co do istotnego faktu i gdybyś jednak o tym
wiedział, to rzecz obiektywnie ważąc nie pożyczyłbyś mu tej kasy.

W przeciwnym wypadku oczywiście zawiadomienie możesz złożyć, tyle że
najprawdopodobniej policja (prokuratura) odmówią prowadzenia w tej sprawie
postępowania z uwagi na brak znamion czynu zabronionego.

--
Robert Tomasik
IDKey PGP: 0x9B725EF3

do góry

> Jeśli zobowiązanie jego jest potwierdzone na piśmie (mowa, oświadczenie,
> weksel itp.) to możesz wystąpić o wydanie nakazu zapłaty. Należałoby go
> jednak po upływie terminu jednak wezwać pisemnie za zwrotnym potwierdzeniem
> odbioru do uregulowania długu. Nie tylko przez grzeczność (w końcu to
> przyjaciel), ale i ze względów proceduralnych. Wniosek o nakaz zapłaty wnosi
> się na odpowiednim formularzu i opłaca w wysokości 2% wysokości roszczenia.
> Jest tu jednak pewna pułapka. Otóż w pozwie musisz podać jego aktualny
> adres. Jak korespondencja z sądu nie dojdzie, to nie uzyskasz klauzuli
> wykonalności, czyli nakaz będzie po prostu papierkiem, za który zapłacisz
> 400 zł. Po uzyskaniu nakazu zapłaty i odczekaniu określonego w nim terminu
> (chyba 14 dni)  występujesz do tego samego sądu o nadanie tzw. klauzuli
> wykonalności. Po jej otrzymaniu masz już prawomocny "wyrok".
> Dopiero teraz możesz rozważać: komornik czy firma windykacyjna. Odpowiedź
> jest trudna i zależy przede wszystkim od Twojej wiedzy o majątku dłużnika.
>
> Co do złożenia zawiadomienia o oszustwie, to musiałbyś wykazać, iż Twój
> przyjaciel w chwili zaciągania długu:
> 1) nie miał zamiaru jego zwrotu, albo
> 2) rozsądnie rzecz biorąc nie miał szansy jego spłaty, albowiem jego
> spodziewane dochody w okresie pożyczki nie były wystarczające na
> zaspokojenie Twoich i pozostałych zaciągniętych zobowiązań, albo
> 3) wprowadził Cię w błąd co do istotnego faktu i gdybyś jednak o tym
> wiedział, to rzecz obiektywnie ważąc nie pożyczyłbyś mu tej kasy.
>
> W przeciwnym wypadku oczywiście zawiadomienie możesz złożyć, tyle że
> najprawdopodobniej policja (prokuratura) odmówią prowadzenia w tej sprawie
> postępowania z uwagi na brak znamion czynu zabronionego.

Czyli pożyczanie pieniędzy na wieczne oddanie nie posiada znamion czynu
zabronionego? W pięknych czasach przyszło nam żyć !!!

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl

do góry

Ewentualne zażalenia w tej sprawie proponuję kierować do Warszawy na ul.
Wiejską - taki okrągły budynek z kilkoma flagami. Chwilowo długi nie są
niestety w Polsce ścigane, choć moim zdaniem w niektórych wypadkach powinny
być. Kwestia w jakich? Czy powyżej jakiejś kwoty, ilości dłużników? Ja
osobiście uważam, że powinno się stosować analogiczne kryteria, jak przy
spółkach prawa handlowego. Jak gość zaciągnie więcej zobowiązań, niż ma
majątku, to do pudła. (niezgłoszenie upadłości).

--
Robert Tomasik
IDKey PGP: 0x9B725EF3

do góry

On 2 Dec 2002 b...@p...onet.pl wrote:
[..."karne tylko jeśli"...]
>+ > 1) nie miał zamiaru jego zwrotu, albo
>+ > 2) rozsądnie rzecz biorąc nie miał szansy jego spłaty
>+ Czyli pożyczanie pieniędzy na wieczne oddanie nie posiada znamion czynu
>+ zabronionego?

A to ktoś w .pl o tym jeszcze nie wie ?? ;)
Jak widzisz z wywodu jest warunek: pożyczający musi mieć tyle
żeby było go stać oddać. Wtedy może nie oddawać :>

>+ W pięknych czasach przyszło nam żyć !!!

No...

Pozdrowienia, Gotfryd

do góry