Bardzo proszę o poradę, bo mnie samą ta sytuacja już przerasta - choć nie
dotyczy bezpośrednio.

Mam znajomą - opiekuje się moim dzieckiem, stąd znam sytuację.

Od 8 miesięcy jest wdową, ma 36 lat, 13 letnią córkę. Mąż przed długi okres
zajmował się prowadzeniem własnego biznesu. Opłacał bardzo duże składki
zusowskie. Ona zajmowała się dzieckiem. On był jedynym żywiecielem rodziny.
Niestety wskutek jego choroby ok. 4-5 lat temu musieli rozwiązać działalność.
Nie byli w stanie odzyskać sporej części długów itp, itd.
Przez te 4 lata żyli z oszczędności i z wierzytelności, które udało się
odzyskać. Wszystkie oszczędności poszły niestety na jego leczenie.
W grudniu tamtego roku mąż zmarł - ona zostaje bez niczego, w dodatku musi na
bieżąco opłacać rachunki za wynajmowane mieszkanie.
Z tego co wiem od marca br. stara się o przyznanie renty przede wszystkim dla
córki uczącej się. Ona także stara się o rentę dla siebie.

Jak na razie utrzymują się z tego co "półlegalnie" zarabia u mnie plus środki
z MOPS.
Dla mnie jest to przerażające, że w ciągu pół roku ZUS nie przyznał jeszcze
dziecku renty. Z tego co mówiła czeka ją jeszcze przeprawa do oddziału
regionalnego i prawdopodobnie centrali ZUS - oczywiście wszystko to kosztuje?
Ma na szczęście jakiegoś znajmego prawnika, który uprzedził ją że może to
trwać bardzo długo.


Czy rzeczywiście tak jest? Jest mi bardzo głupio, bo na prawdę ją lubię, ale
aż trudno mi uwierzyć że ZUS stawia ludzi w takiej sytuacji bez wyjścia.
Przecież przeciątny człowiek w takiej sytuacji nie wysupła na sztab prawników
czy przejazdy w tą i z powrotem pomiędzy oddziałami?
Nigdy nie chciałabym znaleźć się w takiej sytuacji życiowej - czy rzeczywiście
żyjemy w tak chorym państwie?

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/