On Sun, 19 Sep 2004 22:40:11 +0200, "MiC" <qba@[USUN-TO]interia.pl>
wrote:

>Użytkownik "Roman G." <r...@W...gazeta.pl> napisał w wiadomości
>
>> Mogłeś poinformować dyrektora, że lekarz odmówił, powołując się na
>tajemnicę
>> lekarską. Ciekawe, co dyrektor by zrobił :-)
>
>Przeciez tak na poczatku powiedziałem to wysłał mnie do innego lekarza :/

Ja tego naprawde nie rozumiem, skladasz podanie do sekretariatu
dyrektora (za potwierdzeniem odbioru na kopii), do tego zalacznik -
zwolnienie i czekasz. Osobiscie naprawde musialbym upasc na glowe,
aby sie uzerac z ludzmi o mentalnosci polskiego urzednika. Zawsze
skladam podanie pisemnie (np. w urzedzie miasta, sekretaracie,
sklepie), podaje przy tym przepisy na ktore sie powoluje i jak na
razie zawsze osiagalem swoj cel, pomimo faktu, iz w rozmowie okazywalo
sie to wczesniej niemozliwe. (najbardziej mi sie podoba formula
odpowiedzi, iz podanie zostanie rozpatrzone po zapoznaniu sie z
opinia biura prawnego ;-) )
Prawda jest taka, ze ludzie w Polsce, ktorzy maja stanowisko maja
mentalnosc carskiego urzedasa, jesli jednak powolac sie na przepis
to albo do razu kapituluja (90 proc.) albo probuja
pytac biuro prawne (10 proc - liczby z moich doswiadczen). Twoj
przypadek jest tu klasycznym przykladem. Dlatego probowalem
namowic do zlozenia pisma wedlug wzoru ktory podalem i pytalem
o rozwoj wypadkow. Szkoda, ze sie poddales w ten sposob.
Osobiscie lubie patrzec, jak ci "wazni" ludzie zmieniaja sie
w strusiow, jesli ktos im wyskoczy ... zwyklym podaniem.
W gebie sa mocni, ale odpowiedziec na pismie juz sie boja.