Użytkownik "Maciek":

> > Gdyby się okazało, że delikwent żyje, to by nastąpiło wznowienie
> > postępowania i uniewinnienie od zabójstwa dokonanego tamtego dnia.
>
> Przepraszam, o jakim "zabojstwie dokonanym tamtego dnia"
> piszesz? Przeciez jesli domniemana ofiara okazuje sie zywa,
> to oczywiscie "tamtego" dnia *nie dokonano* zabojstwa! :-)

Przepraszając prawników za użycie potocznego słownictwa, wyjaśniam:
Sąd rozpatruje postawiony w akcie oskarżenia zarzut, a wyrok zawiera zawsze
przytoczenie zarzutu i jego "ocenę" dokonaną przez sąd. Czyli zarzucono, że
w dniu takim i miejscu takim zabił Xinskiego.
Sąd pisze, ze uznaje za winnego stawianego zarzutu lub uniewinnia od
zarzutu, czyli, że tego dnia zrobił to w taki sposób (dlatego ważne by
zarzuty były bardzo precyzyjnie sformułowane).
Czyli pierwszy wyrok stwierdzał, że uznaje za winnego popełnienia
określonego czynu.
Gdy się okazuje, że delikwent żywej, czyli skazany go nie zabił, czyli czynu
nie było, sąd po wznowieniu postępowaniu stwierdza, że uniewinnia od
popełnienia tego czynu (tj. że zabił X-a tego dnia i w takich
okolicznościach), a w uzasadnieniu podaje przyczyny uniewinnienia, pisząc,
że czynu nie popełniono.

Drugi wyrok (za prawdziwe zabójstwo) jest już inny, że uznaje za winnego
"zabójstwa" w tym innym dniu i w tych innych okolicznościach.
Są to dwa różne czynu, dwa różne wyroki.

Por. art. 17 par 1 pkt 1 kpk mówi, że nie wszczyna się postępowania, a
wszczęte umarza, gdy:
czynu nie popełniono, a zgodnie z art 414 § 1. kpk mówi, że w razie
stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego (...) w razie stwierdzenia
okoliczności wymienionych w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 kpk sąd wydaje wyrok
uniewinniający.

Dlatego tak by się to odbyło.
---
Pzdr.