Użytkownik "Jotte" <t...@W...pl> napisał w wiadomości
news:cvnsaa$jg0$1@news.dialog.net.pl...

>> Niestety, pracobiorca na umowie o prace jest dla mnie takim
>> samym "kontrahentem" jak kazdy inny.
> Dla Ciebie może tak, ale to bez znaczenia, bo dla prawa jednak nie.

Oczywiscie masz racje, ale to jednak nie prawo kreuje rzeczywistosc. Prawo
pracy jest niby w Polsce nastawione silnie na ochrone pracobiorcow. Ale czy
tak wyglada praktyka ? Chyba raczej nie za bardzo. Wiec jakie tak naprawde
*praktyczne* znaczenie ma w tym przypadku prawo ? Niewielkie ?

>> W przypadku zatrudniania kogokolwiek chodzi o zyski tego,
>> kto zatrudnia.
> I płacę tego, kto na te zyski pracuje.

Tak, przy czym jest to rzecz wtorna. Ale zgoda. Przy umowie o prace jednak,
do tej placy trzeba jeszcze bardzo duzo "dokladac" przeroznym darmozjadom. I
to wlasnie prawo stara sie mniej lub bardziej skutecznie pracodawce do tego
zmuszac. Dlatego tak tego w praktyce unikam. Nigdy nie zostalem przekonany
do zawarcia umowy o prace, przez jeczenie dotyczace ubezpieczenia
spolecznego, przyszlej emerytury itp, bo wiem ile to w praktyce warte, a
pracobiorca moze nie zdawac sobie z tego sprawy. Przekonywala mnie do
zawarcia takiej umowy koniecznosc wykazania przez pracobiorce zdolnosci
kredytowej dla banku (kredyty mieszkaniowe i konsumpcyjne), bo to taki
relikt postkomunistyczny, ze pracownik najemny to najlepszy klient dla
banku, a uznajac to za absurdalne, chcialem komus pomoc pokonac niezbyt
inteligentne ograniczenia stosowane przez banki. Przy czym ja sobie zdaje
sprawe, ze z punktu widzenia wielkiej firmy, moze byc korzystniejsze
posiadania stalych, lojalnych pracownikow, z bogatym "socjalem" itd. Ja
patrze z punktu widzenia mikro-firmy. I tego rodzaju zajec, gdzie nie wydaje
sie tysiecy zl na szkolenia oraz jest zdecydowany nadmiar chetnych do
zatrudnienia z wystarczajacymi kwalifikacjami (a raczej z wystarczajaca doza
inteligencji), w stosunku do potrzeb.

> Bzdury. Ty pojmowaniem stosunków w świecie pracy tkwisz chyba we wczesnym
> kapitalizmie początku XIX wieku. Albo w feudalizmie może.

Byc moze jest to i trafny zarzut. Bo na mysl o umowie o prace od razu
wzbiera we mnie niechec. Umowy o dzielo rulez ;-)

> Zrozum więc, że prowadzenie działalności gospodarczej nie jest przymusowe.
> Zatrudnianie pracowników też nie. Jest za to obwarowane przepisami prawa
> pracy. Jak się pracodawcy(?) nie podoba, nie rozumie czy też ma żale, to
> niech nikogo nie zatrudnia i tyra sam albo się zatrudni u kogoś. Droga
> wolna.

Troszeczke zaweziles wybor. Bo sa jeszcze inne mozliwosci, zeby ktos
pracowal "za pracodawce", oprocz umowy o prace z tym kims. Wiele, wiele
takich mozliwosci.

> Ale może wystarczy, bo to już off-topic jak się patrzy.

Dobra masz racje, to na ewentualna kolejna odpowiedz, juz nie odpisze.

pozdrawiam i dzieki za wymiane pogladow, marekz