"Rentier" <r...@i...pl> wrote:
> Mimo wszystko polecam lekturę tego ,co zapodałem w 1 moim poście.

Wszedłem na stronę, która mi podałeś i powoli czytam poszczególne
posty, ale tego jest całkiem sporo. Dziś spróbuje umieścić mój problem
na forum (Nowym forum?) tak, jak mi radziłeś.

> Mieszkanie jest twoje?Kupione przed ślubem?

Mieszkanie kupiłem jeszcze przed ślubem, auto też. Reszty "majątku"
jest niewiele bo kokosów nie zarabiam, a ona zarabia jeszcze mniej
(jest nauczycielką).

> Od biedy możesz w sytuacji bezdzietnej nie upierać się o orzekaniu bez
> winy.W przeciwnym razie, jak żona zobaczy,że ci zależy, wyssie z ciebie
> wszystko.Albo co najmniej sporo.

Dzieci nie mamy! Ja do tej pory nie chciałem ich mieć - chyba właśnie
ze względu na ta całą sytuację i na to, co działo się między nami!
Rozwód bez orzekania winy byłby idealnym rozwiązaniem, ale co jeśli
ona się nie zgodzi? Mam wziąć winę na siebie? Bo obwiniając ją tylko
bym się pogrążył i na rozwód czekałbym w nieskończoność! Ona
upierałaby się przy swoim i nigdy nie uznałaby winy po swojej stronie!
Więc co zrobić i co napisać w pozwie żeby było dobrze? Najlepiej
byłoby, gdyby ona także chciała tego rozwodu! Tylko jak tego dopiąć?
Co robić by uznała że lepiej nam będzie osobno? Może masz jakieś
pomysły?

> Masz coś już na boku?
> W sensie nowej laski oczywiście. Jeżeli tak,to złaź głęboko do podziemia.

Co do tego Twojego pytania to jest tak: nikogo na boku nie mam, bo
chciałbym najpierw uporządkować sprawy między mną a moją żoną! Ale
wciąż myślę o mojej pierwszej miłości. Z nią było inaczej i głupi
byłem, że to spieprzyłem (sorki za wyrażenie)! :( Teraz to wiem,
szkoda tylko, że tak późno! :( A przez tą sytuację w domu (z żoną)
wciąż przypominam sobie, jak wspaniale było między mną a tamtą
dziewczyną. Między mną, a żoną nigdy tak nie było! I to jest dodatkowy
powód by zakończyć to małżeństwo. Nie o tym marzyłem i dłużej nie chcę
się już tak męczyć! Nie chcę wiecznych kłótni i pretensji! Po pracy
chciałbym spokojnie wrócić do domu, przytulić się do ukochanej
kobiety, porozmawiać z nią, po prostu pobyć sobie z nią bez obawy, że
znów dojdzie do kłótni! Niestety u mnie tak nie jest i dlatego mam już
dość! Muszę to zmienić! Dlatego pragnę rozwodu ale chcę to mądrze
rozegrać! Już wystarczająco długo próbowałem dostosować się do tego
małżeństwa i starałem się sprostać tej sytuacji. Ale w tej kwestii nic
się nie zmienia. Może tylko na gorsze. Już nie interesuje mnie co ona
robi, gdzie chodzi, z kim się spotyka..., za to ona wciąż stara się
mnie kontrolować! Nie mogę nigdzie bez niej wychodzić, z nią też
nigdzie nie wychodzę bo ona nie ma na to ochoty! Najchętniej
siedziałaby w domu i marudziła! Tak się nie da żyć! Jak to zmienić? O
jakich rozwiązaniach mojego problemu myślałeś? Co miałeś na myśli
pisząc, że rozwiązań mojego problemu jest kilka? Podpowiedz mi co mam
zrobić! Potrzebna mi pomoc.
Pozdrawiam
JD