e<>n pisze:
> jest ciekawy problem z pozbyciem się niechcianego psa, otóż z jadnej
> strony jak wiadomo pies podlega ochronie prawnej z mocy ustawy o
> ochronie zwierząt, z drugiej zaś, wydawałoby się, nie można nikogo
> zmusić do posiadania i opieki nad psem w państwie wolnym i
> demokratycznym; lecz właściciel nie może wyzbyć się psa porzucając go w
> trybie art. 180 k.c., bowiem zabrania tego ustawa (art. 6 ust. 2 pkt
> 11), mimo że w jej myśl (art. 1 ust. 2) "W sprawach nieuregulowanych w
> ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy".
>
> i teraz powstaje pytanie co zrobić z niechcianym psem, którego nikt od
> ciebie nie chce wziąć? jak legalnie i skutecznie prawnie pozbyć się go w
> sytuacji gdy schronisko dla zwierząt odmawia przyjęcia tego psa (a ma do
> tego prawo - art. 7 ust. 1b)?

A teraz pytanie: czy w Polsce jest tylko jedno schronisko? Czy one mają
swoją właściwość miejscową? Może powinieneś próbować do skutku?
Oczywiście problem jest ciekawy, załóżmy więc, że wszystkie schroniska w
Polsce odmówiły zajęcia się zwierzakiem. Może jeszcze należałoby w takim
razie zagadnąć ogrody zoologiczne? Albo Violettę Villas? ;-)
No ale na użytek drążenia tematu załóżmy, że - co IMO jest kompletnie
nieprawdopodobne - wszyscy oni odmówili ;-)


> i tak oto błędne koło się zamyka - czyżby prawo w wolnym państwie
> nakazywało posiadanie psa choć nawet nie nakazuje posiadania własnego
> dziecka!?

IMO tak! Skoro z własnej woli stałeś się posiadaczem bytu chronionego
prawem (zwierzę), to teraz zajmowanie się nim leży w twojej gestii.
JEśli nie chcesz się nim zajmować to masz obowiązek znaleźć kogoś kto
się nim zajmie za ciebie. Jeśli ci się nie uda to masz dwa wyjścia:
- złamać prawo, narazić się na grzywnę i porzucić zwierzę
- zajmować się nim dalej.

Jeśli moje rozumowanie jest właściwe, to IMO jest to bardzo dobre
rozwiązanie systemowe chroniące zwierzaki przed nieodpowiedzialnym
braniem w opiekę bez myślenia o konsekwencjach.

chester