Użytkownik "wygodny" <w...@p...fm> napisał w wiadomości
news:426f8b09$1@news.home.net.pl...


> zastanawiam sie teraz czy skarge opierac o art. 227 kpk i liczyc
> na korzystna ocene ze dlugotrwale zatrzymanie i strata byly
niewspolmierne
> do wagi wystepku,
> czy opierac sie na popelnionych oczywistych bledach formalnych z
> ktorych wynika ze samo zatrzymanie rzeczy bylo niezgodne z prawem
(art. 217
> § 3.kpk),
> a wlasciwie nie zwrocenie ich niezwlocznie (Art. 230. § 1.) i napisac
skarge
> ze
> nie zostala wydana decyzja w sprawie przeszukania i zatrzymania
dowodow
> rzeczowych ?

Ja bym o nic skargi nie opierał tylko podniósł zarzut, iż przez 6 lat
bezpodstawnie przetrzymywano należące do Ciebie rzeczy. Ale pytanie,
gdzie był właściciel tych rzeczy przez 6 lat?
>
> kolejna sprawa to wysokosc odszkodowania,
> czy mozna dochodzic tylko do wysokosci utraconej wartosci rynkowej ?
> czy moze jeszcze ewentualnej utraty zysku lub czegos tam jeszcze ?
> sama utracona wartosc rynkowa to ponad 10tys.zl (tak na oko :)

To sprawa późniejsza. Wydaje mi się, że racjonalnym było by żądanie
zapłaty kwoty odpowiadającej wartości rynkowej w dniu dzisiejszym
takiego sprzętu w klasie mniej więcej takiej, w jakiej to było 6 lat
temu. Czyli jeśli przykładowo to wówczas był zestaw komputerowych
średniego poziomu, to należało by przyjąć cenę średniej jakości zestawu
teraz. Tak obliczoną kwotę można pomniejszyć o wartość zwróconej rzeczy
na dzień dzisiejszy, jeśli ona ma jakąkolwiek wartość. W wypadku
przykładowego zestawu komputerowego, to zestaw sprzed 6 lat będzie miał
znikomą wartość na poziomie kosztów utylizacji odpadów.