On 22 Feb., 17:16, Johnson <j...@n...pl> wrote:
> h...@y...de pisze:
>
> >> A co mówi ci słowo "odpowiednio" ?
>
> > mi mowi "analogicznie",
>
> Nie analogicznie, tylko czasem tak czasem nie :)

pasjonujace, na szczescie sprawa mnie osobiscie nie dotyczy, bo by
mnie krew zalala :)

> Postanowienie SN  z dnia 18 września 2003 r. I CK 74/02
>
> Uznanie przez samoistnego posiadacza prawa własności innej osoby oznacza
> tylko tyle, że nie jest on posiadaczem w dobrej wierze, jednakże nie
> jest to uznanie roszczenia, o którym mowa w art. 123 § 1 pkt 2 k.c.

zdaje sie ze nie 18 września 2003 r. I CK 74/02
tylko 23 lutego 1998 r., III CKN 384/97.

zauwaz jednak, ze w pierwszym poscie pisze, ze X uznaje ROSZCZENIE Y
do nieruchomosci (X godzi sie oddac ja Y we wladanie na jego zadanie)
a nie jego PRAWO WLASNOSCI.
Na moj gust (oswiec mnie o madry jesli bredze;-)), uznanie prawa to
cos innego - zachodzi np. wtedy, gdy Y napisze mily list do X, ze jako
wspolwlascicielowi zyczy iksowi pogodnych swiat (uznal za
wspolwlasciciela - uznal, ale nie uznal zadnego jego *roszczenia*!)

albo?