Użytkownik "BETON" <b...@m...pl> napisał w wiadomości
news:haku3l$2cv$1@inews.gazeta.pl...

Sadzę, że przyczyną są względy czysto praktyczne. Mandat z reguły nie jest
jakoś porażająco wysoki, a koszy udowadniania swoich racji przeliczone na
zdrowie, nerwy, stracony czas a i ewentualnego adwokata spore. Stąd prosty
rachunek ekonomiczny podpowiada, że czasem lepiej mandat przyjąć i się "z
koniem nie kopać". Oczywiście tak być nie powinno, ale życie czasem
niekoniecznie jest idealne.

Co do mocy dowodowej zeznań policjanta, to o ile nie wykażesz jakiś
sprzeczności w jego zeznaniu, albo nie przekonasz sądu, że miał on interes
w ukaraniu akurat Ciebie (załóżmy w przedszkolu go kopnąłeś i teraz mści
się z pozycji swojego urzędu), to przeważnie sąd daje jednak wiarę
policjantowi. Jest to o tyle uzasadnione, że policjant działa tylko do
jednego błędu. Po pierwszym wykazaniu, że kłamał konsekwencje dla niego są
o wiele poważniejsze, niż kłamstwo zwykłego obywatela.

Oczywiście nie można tu wykluczyć jakiś nieprawidłowości, bo to tylko
ludzie. Kilka tygodni temu była w Bułgarii afera z wymuszaniem mandatów.
Również i w Polsce bywały takie sprawy, choć sądzę, że sporo zarzutów w tym
zakresie jest jednak wynikiem chęci udowodnienia swojej niewinności. Tego
typu nieprawidłowości wzmagają naciski przełożonych na nakładanie mandatów,
czy załóżmy uznawanie ich ilości za wyznacznik jakości pracy policjantów
prewencji - co moim zdaniem jest błędem, ale być może się na tym nie znam.

Natomiast, jeśli już człowiek postanawia nie przyjmować mandatu, to o
wiele - moim zdaniem - lepsze rokowanie ma nie tyle wdawanie się w spór co
do prawdziwości zeznań policjanta, a raczej przekonanie sądu, że czyn nie
stanowi wykroczenia z powodu istnienia okoliczności powodujących, że nie
wyczerpano wszystkich znamion ustawowych. Jeśli nawet sąd nie przychyli się
do naszego stanowiska, to zawsze istnieje spora szansa, ze jednak uzna, iż
działaliśmy w stanie błędu i wymierzy niską karę.