On 2023-10-22, rowerex rowerex <r...@o...pl> wrote:
> sobota, 21 października 2023 o 01:34:06 UTC+2 Marcin Debowski napisał(a):
>> On 2023-10-20, rowerex rowerex <r...@o...pl> wrote:
>> > piątek, 20 października 2023 o 17:10:16 UTC+2 Shrek napisał(a):
>> >> Nosz kurwa mać!
>> >
>> > Gdy zawaliła się hala w Katowicach, to przez Polskę przetoczyła się mania
>> > śniego-dachowa, a u mnie w pracy pracownicy zażądali sprawdzenia dachu
>> > hali pod groźbą nieprzystąpienia do pracy.
>> >
>> > Teraz mamy nie dzień, tylko tydzień świrów, brukowe portale zacierają ręce,
>> > publika szaleje, w sieci wrze...
>> Oddziel otoczkę medialną od samej istoty problemu. Zwyczajnie, śmierć
>> dzieci jest trudna do zaakceptowania dla osoby bez deficytów
>> emocjonalnych.
>
> To oczywiste. Inna sprawa, że napis pl.soc.prawo raczej nie widnieje na
> jakichkolwiek drzwiach któregoś z ministerstw zainteresowanych sprawą
> prewencji w takich przypadkach. Ciekawe, czy w instytucjach realnie
> mających wpływy np. na prawodawstwo jakieś realne działania w tym kierunku
> się teraz odbywają.

Nie, ale można podyskutować (co też jest oczywiste), zeby lepiej
zrozumieć. Mamy z jednej strony osobę, którą bezpośrednio takie coś
dotyka (na szczeście odpukać jak dotąd bez grand finali), i mamy
policjanta, który może powiedziec jak to wygląda od drugiej strony. Czy
tez mamy tylko dyskutowac na tematy nie budzące społecznych emocji lub
takie, o których nic nie wiemy?

> Ta śmierć, tak jak katastrofy lotnicze, to wydarzenia publiczne, sfilmowane
> i z całą masą świadków, ale gdybym był działaczem jakiejś organizacji
> działającej na rzecz ofiar przemocy psychicznej, to bym ostro zaprotestował
> przeciw zajmowaniu się tylko tym, co publicznie widać, jako że sprawcy
> "cichej" domowej przemocy w niczym nie są "lepsi" od tych biegającym
> po ulicach z nożami, a wiele ich ofiar samodzielnie odbiera sobie życie,
> z dziećmi włącznie, więc co do skutku na to samo wychodzi. Czyli grono

Masz oczywiście rację.

> podpadających pod niniejszą dyskusję powinno się o takowych również
> rozszerzyć. Z takimi jest jednak problem - publicznie i medycznie są
> zdrowi, a dopiero prywatnie, poza wzrokiem obcych zamieniają się w de facto
> przestępców...

MZ to o tyle inna kategoria, że w tych przypadkach publicznych rzecz
osiągneła już zupełnie inny poziom.

Jak coś jest dysfunkcyjne wyłącznie na poziomie rodzinnym to o wiele
trudniej z tym cos zrobic. A już szczególnie przy takich milusińskich
jak mielismy ostatnie 8 lat, gdzie przypierdolenie zonie wydaje się może
nie od razu cnotą, ale jakąś chrześcijańską prawidłowością. Gdzie
dodajmy, ta żona powinna z pokorą to przyjąć i jeszcze nadstawić drugi
policzek.

A jak nie mamy zony, a mamy męża, to niech lepiej siedzi cicho, bo to
nie wypada aby go kobieta biłą czy znęcała się nad nim psychicznie, i
jedyne co zyska zgłaszając takie przypadek to poprawę humoru
odpowiednich funkcjonariuszy. Czy dobrze opisałem istote problemu?

Rzecz w obu przypadkach sprowadza się MZ nie tyle do prawa, co do
edukcji społecznej. Poszkodowanych z jednej strony, i funkcjonariuszy z
drugiej. Mechanizmy prawne zdaje się już są. Tyle, że nie są to proste
rzeczy, które można ot tak po prostu sobie jakimś racjonalnym działaniem
naprawiać, bo osoby tkwią w toksycznych, dysfunkcyjnych związkach
poniekąd z własnej woli i nie bardzo wiem, jakby je do wyjścia z nich
można przymusić.
Być może rzecz zacznie się "sama" naprawiać wraz z wymianą pokoleń,
gdzie te młodsze nie będą już tak uwarunkowane religijnie, a kobiety nie
będą uważały, że bycie 26-letnim singlem to tragedia i obciach.

--
Marcin