W zasadzie przedmiotem ochrony zgodnie z art.233 kk pozostaje tu dobro
wymiaru saprawiedliwosci, tak należy to rozgraniczyć na konsekwencje
teoretyczne i praktykę;
Skoro funkcjonariusz publiczny powzioł już taką wiedzę, o zaistnieniu
przestepstwa, to (ma obowiązek prawny - z urzędu) winien nadać stosowny bieg
sprawie zmierzający do skutecznego pociągnięcia "kłamczuszka " do
odpowiedzialności karnej. W praktyce może się jednak okazać,że zeznania
dotyczyły osoby najbliższej, czy też status osoby zeznającej, dośc szybko
uległ zmianie na podejrzaną. Wówczas póki co, nie można wymagać
samooskarżania się i takie postepowanie, nawet wszczęte w praktyce nie
skończy się jej skazaniem...