jano1 napisał(a):

> Poszukuję aktu prawnego, bądź innych materiałów mówiących o istnieniu
> ujemnej przesłanki procesowej w warunkach unijnych, w sytuacji, gdy o ten
> sam czyn już wcześniej wszczęto postępowanie lub wydano rozstrzygnięcie w
> sąsiednim kraju.

2003.02.11 wyrok TS C-187/01

1. Zasada ne bis in idem, ustanowiona w art. 54 Konwencji wykonawczej do
Układu z Schengen, której celem jest zapewnienie, iż nikt nie jest
ścigany za ten sam czyn w kilku Państwach Członkowskich z tego względu,
że korzystał z prawa do swobodnego przepływu, ma również zastosowanie do
postępowania, na mocy którego dalsze ściganie jest niedopuszczalne,
wskutek czego prokurator w danym Państwie Członkowskim umarza
postępowanie karne wszczęte w tym państwie, bez udziału sądu, po
spełnieniu przez oskarżonego określonych obowiązków, a w szczególności
po uiszczeniu kwoty ustalonej przez prokuratora.
Po zakończeniu takiego postępowania, dana osoba musi zostać uznana za
taką, której proces zakończył się wydaniem prawomocnego wyroku dla
potrzeb wyżej wymienionego art. 54 oraz po spełnieniu przez oskarżonego
nałożonych na niego obowiązków, kara wymierzona w tym postępowaniu musi
być uznana za wykonaną dla potrzeb art. 54.
Skutki takiego postępowania muszą, w braku wyraźnego przeciwnego
wskazania w art. 54, być uznane za wystarczające, by można było stosować
ustanowioną tym przepisem zasadę ne bis in idem, nawet jeśli żaden sąd
nie uczestniczy w postępowaniu, a rozstrzygnięcie, którym kończy się
postępowanie, nie przybiera formy wyroku.
Ponadto nigdzie w tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej odnoszącym się
do współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych
bądź w Układzie z Schengen lub Konwencji wykonawczej do tego Układu
stosowanie art. 54 zależne jest od zharmonizowania lub przynajmniej
zbliżenia przepisów karnych Państw Członkowskich odnoszących się do
postępowania, na mocy którego dalsze ściganie jest niedopuszczalne.
W takich okolicznościach zasada ne bis in idem siłą rzeczy oznacza, iż,
niezależnie od sposobu nałożenia kary, Państwa Członkowskie darzą
wzajemnym zaufaniem swe systemy wymiaru sprawiedliwości oraz że każde z
nich uznaje obowiązujące w innym Państwie Członkowskim prawo karne,
nawet jeśli wyrok byłby inny, gdyby zastosowane zostało prawo krajowe
[danego Państwa Członkowskiego] (zob. pkt 27-33, sentencja).
2. Jedynym skutkiem zasady ne bis in idem, wyrażonej w art. 54 Konwencji
wykonawczej do Układu z Schengen, jest zapewnienie, że osoba, której
proces zakończył się wydaniem prawomocnego wyroku w jednym Państwie
Członkowskim, nie będzie ścigana za ten sam czyn w innym Państwie
Członkowskim. Zasada ta, kiedy znajduje zastosowanie do decyzji o
ostatecznym odstąpieniu od ścigania karnego prowadzonego przeciwko danej
osobie, przyjętych bez udziału sądu i nieprzyjmujących formy wyroku, nie
uniemożliwia ofierze lub jakiejkolwiek innej osobie pokrzywdzonej w
wyniku zachowania oskarżonego wytoczenia powództwa cywilnego w celu
dochodzenia roszczeń majątkowych wynikających bezpośrednio z popełnienia
przestępstwa (zob. pkt 47).


--
@2007 Johnson
"Ars iuris non habet osorem nisi ignorantem"