Użytkownik "Jędrzej" <h...@w...pl> napisał w wiadomości
news:c2b9t6$hb5$1@flis.man.torun.pl...

Bo zawiadomienie o przestępstwie składa się nie policjantowi, a policji.
Ten drobny niuans powoduje, że nie można złapać dowolnego policjanta,
nagadać mu, wyżalić się i ... oczekiwać procesu karnego. Trzeba się
przespacerować do jednostki policji i złożyć zawiadomienie o przestępstwie
ustnie do protokołu albo zawiadomienie takie wysłać na piśmie. O tym
powinien Was pouczyć rzeczony policjant i to niezależnie od tego, czy
macie rację, czy nie macie jego zdaniem. Waszym prawem jest złożenie
zawiadomienia, choćby w wyniku postępowania stwierdzono, że nie naruszono
prawa karnego.

Wcale się policjantowi nie dziwię, że z dyrektorem chciał spokojnie
porozmawiać na osobności. Próba wyjaśnienie o co chodzi w sytuacji, gdy za
plecami mamy "wiwatujący" tłum jest w zasadzie z góry skazana na
niepowodzenie. Policjant powinien najpierw wysłuchać Was (wzywający
interwencję), a potem dyrektora. Z zasady do jego decyzji należało, czy
rozmowę po prostu przeprowadzi przy wszystkich obecnych, czy też najpierw
wysłucha jednej strony, a później drugiej. Wybrał to drugie rozwiązanie i
to jest jego prawo. Jego postępowania nie normuje kodeks postępowania
karnego, bowiem w tej sprawie żadne postępowanie w tym momencie nie było
prowadzone. To dopiero kodeks dawał by prawo pokrzywdzonemu do udziału w
czynności procesowej. no ale rozmowa, to nie czynność procesowa. Tak więc
z prawnego punktu widzenia zachowanie policjanta było jak najbardziej
prawidłowe.

Nie rozumiem tylko z jakiego powodu wzywaliście tę policję. Interwencję
wzywa się, gdy zachodzi konieczność wykonania jakiś niecierpiących zwłoki
czynności. No w opisanym przez Ciebie przypadku nie mam pomysłu jakich to
czynności oczekiwaliście od policjantów na miejscu. Bo sam protokół
zawiadomienia z zasady sporządza się w jednostce policji. Zakładam, że nie
było wątpliwości co do tożsamości ewentualnego sprawcy rodzącej
konieczność jego wylegitymowania.