Liwiusz pisze:

>> Są wysyła zawiadomienie - dostaje zwrot "nie podjęte w terminie", sąd
>> uznaje "zawiadomiony prawidłowo", wydaje wyrok pod nieobecność
>> prawidłowo zawiadomionej strony i po ptokach.
>
> O tym, że to listonosz decyduje jak się zakończy postępowanie.

No, takie ujęcie sprawy to lekka przesada ;)

> Na przykład nie chce mu się iść na 3 piętro, a adresat tam w ogóle nie
> mieszka. Zostawia awizo i już jest skutecznie doręczone, bo nikt tego
> nie odbierze. Nawet jak domownik pójdzie z awizem na poczcie i powie, że
> taki ktoś nie tam nie mieszka, to panie z poczty powiedzą, że skoro list
> jest awizowany, to może albo być podjęty przez adresata, albo odesłany
> jako niepodjęty.

To już wg. mnie błąd w procedurze.

> Dalej - pan listonosz może być w zmowie z adresatem i umieścić na liście
> taką adnotację, jaką sobie adresat zażyczy (np. wyprowadził się).

Ano.

> Ot, taka doręczycielokracja. Decyzja doręczyciela ważniejsza od decyzji
> sędziego, który jest nią związany (może niekoniecznie związany, ale
> zwykle bierze ją za prawdziwą - często niesłusznie).

Z drugiej strony - jak to sobie wyobrażasz inaczej? ;)

>> Z własnego doświadczenia: druga strona olała/przegapiła wezwanie, wyrok
>> zapadł, uprawomocnił się, komornik zajął i dopiero wtedy zaczęli się
>> odwoływać. Ale było już za późno i sąd wszelkie ich odwołania odrzucał z
>> przyczyn formalnych. I mieli kilkanaście tysięcy "w plecy".
>
> Czyli z jakich przyczyn? Czy dlatego, że uwierzyła doręczycielowi, iż
> awizował i nikt nie odebrał?

Z powodu upłynięcia terminów i żadnych przesłanek do ich przywrócenia.

Przy czym o ile pamiętam było odebranie a nie tylko "nie podjęte w
terminie". W każdym razie były dwa posiedzenia i na żadnym druga strona
się nie pojawiła.

Mam wrażenie, że byli tak przekonani o swojej racji iż uznali, że sam
sprzeciw od nakazu wystarczy i stawianie się na rozprawach będzie stratą
czasu.